Karczma/Bar/Tawerna/Gospoda w Ashilut

Lokalizacja, jakiej nie wiem czemu jeszcze nikt nie stworzył w Ashilut. Jaka jest, każdy wie, nie ma sensu się rozdrabniać...

...a, ale barmanką jest kobieta :] i ładna jest też!


___________________________________


Demon przekroczył próg karczmy, właśnie kończył zwijać ściągnięty bandaż który odrzucił do śmietnika przy wejściu. Wciąż miał zabandażowane dłonie i przedramiona, choć w większości było to ukryte pod znoszonymi czarnymi ubraniami.
Usiadł przy ladzie, posłał zmęczony uśmiech barmance i po chwili odebrał szklankę z przezroczystym płynem. Oparł głowę na dłoni, zawiesił wzrok na swojej szklance.

Wparadowała do karczmy powolnym krokiem i wsunęła się bezszelestnie na krzesełko przy barze. Miała ochotę na napar owocowy.
Wsparła brodę na dłoni i zakołysała się lekko na boki w takt muzyki ciut pijanych grajków. Zawinęła kosmyk włosów wokół palca.
Wpatrywała się w okno.

Gdy Shila usiadła przy barze, demon właśnie siadał na miejscu grajków, którzy byli zbyt pijani by ich wypociny nazwać muzyką. Zaśmiał się cicho, uderzył lekko struny. - Ze specjalną dedykacją dla kobiety, przez którą niemal straciłem życie. - powiedział głośno i zagrał bardzo spokojnie na Blaze.

Brzmienie gitary wydało jej się ciut znajome, ale głosu już nie mogła pomylić. Obejrzała się i rozpoznała Thane'a. Uśmiechnęła się.
Dopilnowała, by patrzył w jej stronę, kiedy wzniosła lekko kieliszek i wypiła za jego zdrowie.

Wsłuchiwała się w muzykę.

Gdy skończył grać, udał się do horrora.
- Jeszcze nie wyleczyłem swoich ran, a już spotykam Ciebie, co nie wróży niczego dobrego mojemu zdrowiu... - zaśmiał się.
Chwilę potem dostał kufel piwa.
- Co słychać Rudzielcu?

Pociągnęła nogi i przygładziła długą sukienkę, gdy usiadł obok niej. Oparła brodę na ręce, posyłając mu rozbawiony uśmiech.
- Nie miej obawy, jestem już niegroźna~ - zachichotała. - Nie zrobię ci krzywdy? Boli cię jeszcze?
Rzuciła okiem na jego obandażowane dłonie.
- U mnie dobrze. Widnieję na czarnych listach kilku organizacji rządowych, ale ogólnie żyje mi się dobrze. Próbuję wrócić do tańca. Nie wychodzi~

Wypił zawartość kufla na raz słuchając Shili.
- Nic mi nie jest, nawet nie jestem naznaczony.. Tylko rany coś nie chcą się zasklepić, te na rękach.
Uchwycił wzrok barmanki, dał Jej do zrozumienia że drugi kufel się przyda.
- W takim razie rozumiem że nie próżnujesz..
Przez chwilę ważył jedną myśl w głowie, po czym zdecydował się ją wypowiedzieć.
- Ciężko mi uwierzyć w to że Ci nie wychodzi. Uwierzę, jak dostanę swoją prywatną sesję sam na sam z tańczącą Tobą... Chyba nawet mi to obiecywałaś..

Zaśmiała się cicho.
- Nie wiem... możliwe, że to raczej problem psychiczny: nie potrafię być tak wyluzowana jak wcześniej. Coś mnie męczy, ale nie wiem co... i nie bardzo wiem, co z tym zrobić.

Odstawiła swój kubek i przekręciła się bardziej w jego stronę. Sięgnęła do jego dłoni.
- Chciałabym ci jakoś pomóc - westchnęła.

Spojrzał na Jej dłoń, uchwycił ją delikatnie.
- Możemy się tym zająć, pogadać... - zaśmiał się - No, może mieć to coś wspólnego z tym, że jako horror masz odrobinę inne potrzeby?
Odebrał nowo napełniony kufel wolną ręką, spojrzał na obie swoje dłonie.
- Pieprzone bandaże, nawet granie na gitarze staje się mniej naturalne przez nie..

Uśmiechnęła się lekko, kiedy ujął jej dłoń.
- Porozmawiać, powiadasz - zachichotała.
Poruszyła lekko ramionami, próbując się rozluźnić, ale ostatnio była ciągle spięta. Na szczęście wyglądała na rozluźnioną.

- A jak inne rany? Lepiej niż te na dłoniach?
Nie dawała za wygraną.

Powtórzył numer z piwem na raz, odstawił kufel.
- Porozmawiać, między innymi.. - spojrzał Shili w oczy - Choć oboje chyba bardziej wolimy zajmować się problemami bardziej przez działanie, niż gadanie, co?
Oparł brodę na wolnej ręce, zaplótł palce swoje i Shili.
- Wykurowałem się ze wszystkich poza ramionami, przedramionami. Nie wiem czemu akurat tam kuruję się najwolniej. Z reguły leczenie sie zajmowało mi dużo mniej czasu.

Odwzajemniła spojrzenie, ale nie na długo, bo już po chwili utkwiła wzrok w swoim kubku. Herbata prawie ostygła.
- To prawda. Żadne z nas nie lubi ograniczać się do słów.

Przyjrzała się jego rękom. Żałowała, że nie mogła się jakoś przydać.
- Rany zadane przez horrora muszą być trochę inne - zauważyła. - Pewnie dlatego leczenie jest tak kłopotliwe. A jeśli chodzi o ręce, to może goją się wolniej, bo ich używasz? Wiesz, to jednak działa.
Przysunęła krawędź kubka do ust.

Na twarz wpełzł mu ogromny uśmiech.
- I właśnie to nas ciągle trzyma razem..
Przeniósł wzrok na swoją dłoń splecioną z Jej dłonią - Myśle że i to i to.. Ręcę nie mają za bardzo kiedy się porządnie wyleczyć, więc to w pewnym stopniu moja wina..

Zaśmiała się i pstryknęła go w nos.
- Racja~

Wyślizgnęła ostrożnie dłoń z jego uścisku i wstała, by pochylić się nad barem. Sięgnęła na dolną półkę, szukając czegoś ciekawego.
- To raczej normalne, że dłoni się używa - zauważyła.
- Biały rum. Reflektujesz?

Zaśmiał się, spojrzeniem uspokoił barmankę, która już dostawała furii przez to że ktoś zaglądał Jej za ladę.
- Jasne, już załatwiam szklanki.. - pokazał dwa palce barmance, która podała dwie szklanki. - Dopisz do mojego rachunku, proszę.
- No tak, normalne, tylko ja dużo gram na gitarze.. Trochę większe zużycie materiału.. Swoją drogą, masz jakieś wieści co z Laros? Z tego co mi się wydaje to nie został tam kamień na kamieniu...

Wślizgnęła się z powrotem na krzesełko i zarzuciła nogę na nogę, przygładziła poły sukienki. Otworzyła butlkę z rumem i polała do szklaneczek. Posłała barmance olśniewająco beztroski uśmiech.
- Zrób sobie przerwę~ - rzekła jakby trochę ciszej i zachichotała. - Wiem, że gitara jest dla ciebie ważna, ale kilka dni może mieć zbawienny skutek dla takich ran, wiesz?

Lekko zmoczyła usta w alkoholu.

Upił rumu.
- Skoro gadasz takie głupoty to znaczy tyle, że jednak nie wiesz jak bardzo..
Odstawił szklankę i podwinął odrobinę rękawy. Przyjrzał się krytycznie bandażom.
- A właśnie, Kayle pytała o Ciebie..

Łyknęła.
- A właśnie, Laros - otarła palcem dolną wargę. - Nie, nie mam żadnych informacji. Raczej nie wolno mi się tam kręcić. Ale z tego co słyszała, od jakichś pijanych starców kilka dni temu, to miasto chwilowo... nie nadaje się do życia.

Zaśmiała się cichutko, popatrzyła gdzieś w bok. Ona też chciałaby potańczyć.
- Kyle...?

- Kayle, nie Kyle... - śmiał się głosno i długo. Shila dobrze nie skończyła mówić, już widział oczami wyobraźni wściekłość anielicy, gdyby tylko to usłyszała. Aż za dobrze pamiętał co działo się za każdym razem gdy ktoś przekręcił Jej imie.. Święty gniew, gówno prawda. Skurcze przepony ustąpiły, wyrównał oddech - Wybacz, za dobrze pamiętam Jej reakcję na przekręcenie imienia.. No ale tak, pytała co u Ciebie.
Dopił rum do końca.
- Dziwne że horrory nie wykonały żadnego ruchu od tego czasu.. No ale cóż, ciężko sprawdzić co tam się dzieje. Nikomu się nie spieszy by tam zajrzeć...

- A racja - też zaczęła się śmiać, kiedy zrozumiała, o co mu chodziło. - Literóweczka~ Kayle nie musi o tym wiedzieć, prawda?

Skwitowała jego słowa skinieniem głowy. To był ich najbardziej aktualny temat rozmów, ale jakoś nie miała ochoty tego kontynuować. Z wielką niechęcią wracała do tamtej nocy.
- Znalazłeś sobie gdzieś w okolicy nową hacjendę?

- Nic Jej nie powiem, choć Ty się lepiej przy Niej pilnuj! Nie zawsze jest tak miła i urocza jak się wydaje.
Odwinął część bandaża z wierzchu dłoni. Przyjrzał się wielu drobnym ranom rozsianych we wszystkich kierunkach. Nie krwawiły, ale ich stan wskazywał na to, że lepiej ich nie dotykać.
Barmanka przechodząc obok dolała rumu do pustej szklanki demona.
- Niczego jeszcze nie szukałem, po tym co spotkało mnie ostatnio upłynie sporo wody nim pomyśle o osiedlaniu się tutaj.
Upiłtroche rumu.

- Kayle ani przez chwilę nie wydała mi się miła i urocza. Nigdy.

Zbliżyła szklaneczkę do ust i zerknęła ukradkiem na jego dłoń. Upiła łyk.
- Podmuchać~? - puściła mu oczko. - A szczerze to nie sądzę, by osiedlenie się tutaj było tak niebezpieczne. Po prostu nie zapraszaj mnie więcej na parapetówę.
Zaśmiała się.

- Zyskuje troche przy bliższym poznaniu. - skwitował anielski walątek
Dopił rum. Alkochol niezależnie od stężenia, formy, czy też tego ile rodzajów zmieszał jakoś nie chciał uderzyć do głowy.
- Jest tu niebezpieczniej niż Ci się wydaje, ale to nie przez to nie chcę się tu osiedlić. Poprostu wystarczy mi już osiedlania się na jakiś czas.

Odstawiła pustą szklaneczkę i podniosła się z krzesła. Wykonała kilka kroków w stronę pijanych grajków.
- Przydałoby się ciekawsze tło - skomentowała cicho. - Choć pewnie i tak nie uda mi się zatańczyć.

- Chociaż spróbuj... - odpowiedział równie cicho
Miał nadzieję, że muzyce uda się ponieść Shilę.
Powiódł za Nią wzrokiem, został przy barze.
*Jak to tło Ci się nie spodoba, to zapewnię Ci inne.*
Przyjrzał się grajkom, na pierwszy rzut oka wydawali się wystarczająco dobrzy by nie spieprzyć swojej roli.
- Hej orkiestra! Zagrajcie coś dla tej pani, niech się rozrusza! - krzyknął przez cały lokal

Muzycy umilkli na chwilę, żeby się zgadać. Potem muzyka zmieniła się, podchodząc pod łagodny jazz. Shilah zakołysała się łagodnie na boki, wczuwając się w rytm.
Zaczęła tańczyć.

Uśmiechnął się szeroko. *No, no, no.. Wreszcie.*
Sięgnął do wewnętrznej kieszeni, wyciągnął papierośnice, a z niej własnoręcznie robionego papierosa. Na kilka chwil jego palec wskazujący zapłonął jak benzynowa zapalniczka, odpalił papierosa, zaciągnął się... i skupił uwagę na show.

Nie było tak źle, choć z wyraźną dozą niepewności. Shilah spróbowała się okręcić, ale nie wyszło tak, jak chciała.
- Nie mogę - westchnęła i stanęła w miejscu.
Muzycy zorientowali się, że chyba coś jest nie tak, bo przestali grać.

Powoli wypuścił z płuc mieszaninę powietrza i dymu. *A jednak.*
Wstał, ułożył ręce tak jakby trzymał gitarę. Chwilę potem z sykiem płomieni pojawiła się w jego rękach Blaze. Zamknął oczy, wziął zamach całym ciałem i uderzył w trzy wyższe struny. Hałas który obudziłby umarłego wypełnił wszystko w promieniu kilkuset metrów. Powoli cichł, a wszyscy w barze zwrócili wzrok na demona, Ci którzy jeszcze nie wstali szybko to nadrabiali.
Demon obnażył białe zęby w drapieżnym uśmiechu. Zwrócił wzrok na tancerkę, ponownie wypuścił kłęby dymu z płuc.
Wyprostował się, w momencie w którym dźwięk zniżył się do poziomu zwykłej rozmowy, zagrał muzykę, od której każdemu zaczęła wrzeć krew w żyłach. Muzyka, która sprawiłaby że najświętszy ksiądz zrobiłby striptiz. Głośna, szybka i sadysfakcjonująca. (coś jak np kilka części z tego dla mnie ;] z tym że T zagrał coś bardziej przystosowanego do tańczenia)
Chwilę potem grajkowie otrzeźwieli i dołączyli do demona.
*Jeśli to Cię nie przełamie to nic tego nie zrobi.*
Nie było osoby, której by to nie ruszyło.

Zrozumiała aluzję, miała spróbować jeszcze raz. Muzyka sama porywała do tańca. Przyszło jej do głowy, że tym razem może jej się udać - może to właśnie takiej wiary potrzebowała.
Przymkęła powieki, by jeszcze lepiej wczuć się w muzykę. Po chwili nie istniało już nic poza nią, a ciało samo stało się jej częścią.

Tańczyła.

Z sadysfakcją uznał że jest godnie. Zadowolony z siebie grał dalej pozwalając sobie na większe wczucie. Nim zdążył się zorientować kilka par rąk uniosła go i przeniosła jak jeden organizm na scenę, do reszty muzyków. Grajków którzy po raz pierwszy grali tak dobrze.
Rzucił każdemu z nich dzikie spojrzenie, po czym przelał swoją duszę w struny.
Kątem oka i resztką świadomości obserwował Shile.

Już dawno utraciła zmysły. Nie była świadoma niczego, tylko w dziwnym instynkcie wiła się i kręciła jak jakaś istota, która wcale nie była człowiekiem. Nigdy dotąd tak nie tańczyła, mimo wielu lat ciężkich treningów.
To tak, jakby nie ograniczało jej żadne ciało.

Na jakiś czas zatracił się w muzyce. Gdy odzyskał zmysły zauważył że obecni w karczmie są bardzo blisko punktu, za którym zacznie się destrukcja lokalu. *Jak na razie wystarczy zniszczenia, uspokójmy ich trochę.*
Bez trudu naturalnie zmienił tempo i przeszedł do grania spokojnej, ale równie mocnej ballady. Wciąż pozwalał sobie na ogniste solówki, ale nie cały czas, starał się kontrolować rozentuzjazmowanie tłumu.

Gdy muzyka złagodniała nieco, obudziła się i uświadomiła sobie, że stała na samym środku parkietu otoczona tłumem gapiów. Wplotła palce we włosy, obróciła się w kierunku Thane'a. Dopiero teraz zawstydziła się, policzki jej poczerwieniały.
Uśmiechnęła się lekko. Być może tego nie widział.

Zobaczył uśmiech Shili i chwilę po tym zakończył swój występ ostatnią solówką, po której wziął zamach i roztrzaskał gitarę o podłogę.
Skinął głową, zignorował aplauz. Był zadowolony z siebie, bo ludzie nie mieli jak drzeć się o bis. Według wszystkich nie miał już na czym go zagrać. *Wystarczy wam już tego dobrego..*
Podszedł prosto do Shili, objął Ją w pasie i zaprowadził do baru, gdzie już czekał rum w dwu szklankach.

Chwilę potem była już prowadzona przez Thane'a. Wsparła się na jego ramieniu, usiadła przy barze.
- Nie mam pojęcia, co się działo - szepnęła. Nie wiedziała, jak ubrać w słowa to, co właśnie przeżyła, wykonywała różne ruchy rękami, ale słów wciąż brakowało. - To było... niezwykłe.
Wzięła głęboki oddech, zerknęła na niego niepewnie.
- I... jak mi poszło...?

Uniósł brwi, podsunął Jej szklankę.
- Napij się, ochłoń.. Właśnie doświadczyłaś tego co nazywają "imprezą" w piekle, choć tylko niewielkiego kawałka tego czym są takie imprezy naprawdę. Gdybym nie uspokoił wszystkich, to za jakąś godzinę to miejsce byłoby popsute w wielu miejscach, byłoby sporo poważnych kontuzji, możliwe że nawet kilka tragicznych śmierci.. - napił się rumu. - No, ale to z reguły i tak się dobrze kończy. Lokal choć zdewastowany, to ma większy obrót niż przez cały rok, oraz zyskuje sławę, dzięki której cała rodzina właściciela jest ustawiona na kilka pokoleń. Cały trik polega na tym żeby przeżyć.. - zaśmiał się.
Przez cały czas przyglądał się Jej. Wciąż emanowała energią jak w tańcu, przez który zaczął inaczej na Nią patrzeć.

Wysłuchała go, opróźniła swoją szklaneczkę. Ciągle jeszcze niemal dygotała z emocji.
- Ciekawa rzecz. Ale jak widzisz, mnie powaliło kilka minut takiej imprezy, więc lepiej nigdy mnie nie zapraszaj.
Zaczesała włosy do tyłu.

Szybko dopił rum.
- Żałuj, nie poznasz smaku życia dopóki się nie zabawisz na takiej imprezie...
Barmanka tylko czekała na moment w którym demon opróżni swoje szkło. Przez ten występ miała taki profit, że postanowiła się jakoś odwdzięczyć, podała dwa kieliszki z przezroczystym płynem.
- Na koszt lokalu, w zamian za ten występ.
Przyjrzał się płynowi, z pewnością był to jakiś alkohol. Nie potrafił jednak sprecyzować jaki.
- Na pewno jest magiczny... Wiesz może co to? - zwrócił się do Shili

- Jak na razie moje życie i tak dało mi się mocno we znaki.
Skinęła głową barmance, opuściła ręce na blat, otoczyła szklaneczkę dłońmi.
- Nie powinnam dużo pić - stwierdziła. - Nie mam takiej mocnej głowy, jak ty.

- Czas najwyższy żeby dało się we znaki w ten bardziej pozytywny sposób. - w odpowiedzi posłał Jej najbardziej czarujący uśmiech na jaki potrafił się zdobyć.
- Nie chcesz to nie pij, pomóż mi to tylko zidentyfikować nim to skonsumuję! Nie chcę pytać barmanki, to by zepsuło całą zabawę.

Uśmiechnęła się także i przeniosła wzrok z powrotem na swoją szklankę. Zastanawiała się, co też mogło stanowić jej zawartość.
Poniuchała.
- Ma... ładny zapach - przyznała z zaskoczeniem. Alkohole z reguły jej śmierdziały. - Mało się na tym znam, a na takich magicznych jeszcze mniej...

- Zatem.. - podniósł oba kieliszki, podał jeden Shili - ..trzeba go spróbować. Nie martw się, jak przeholujesz to się Tobą zajmę.
*O ile to nie halucynogenne, ani nie typu pigułki gwałtu...* Zaśmiał się ze swoich myśli.

Zerknęła na niego nieufnie, gdy uprzedził, że się nią ZAOPIEKUJE w razie, gdyby się spiła. Nie była pewna, czy mu zaufać: w końcu już ją kiedyś porwał, przekonał by z nim mieszkała i tym podobne. W dodatku porządnie go skrzywdziła, więc miał podstawy, by się mścić.
No ale gdyby chciał, to zrobiłby to dawno temu, prawda~?

Stuknęła swoją szklaneczką o jego i przechyliła wlewając w siebie perłowy płyn.

Poszedł w Jej ślady. Alkohol delikatnie palił w gardło, a po połknięciu rozlewał ciepło i przyjemne mrowienie falami po całym ciele.
- No no no. - powoli odstawił szkło - TO było coś..
Przyglądał się reakcji Shili.

- Nooo...
W istocie, poczuła, że alkohol był dość mocny. Wiedziała, że jeśli jej to uderzy do głowy, to dopiero za kilka chwil.
Zakołysała się wesoło.

------------------------------
Już po kilku minutach alkohol osłabił nieco jej postawę, między innymi poczucie równowagi. Podniosła się i stanęła przy towarzyszu, potargała mu włosy.
- Wiesz... ja już pójdę - rzekła. - Nim wykorzystasz, że udało ci się mnie spić~
Ostatnie skwitowała chichotem i czknięciem. Trąciła go bioderkiem na pożegnanie i opuściła lokal.

[z/t]

Wszedłem do karczmy, spokojnym krokiem. Z sakiewką w której znajdowały się złote monety. Rzuciłem na ladę, wprost pod twarz karczmarza.
- Strawę. Najlepszą. Powiedziałem posępnie nie patrząc nawet na jego twarz. Usiadłem w jakimś ciemnym kącie pomieszczenia. Czekając na strawę, robiłem to co przez ostatni czas - rozmyślałem nad tym co pocznę. Przydało by mi się wiele rzeczy. Ale póki co analizowałem to Co jest mi najpotrzebniejsze - jakaś praca. By czymś się zająć. Królewski szpieg? Zbyt górnolotne i nudne. Asasyn? Nuda... Zaczęła mnie brać nostalgia.

Przyniesiono strawę. Podziękowałem skinieniem głowy. Napiłem się wina, kojarzyłem smak. Czyżbym tu bywał i pił już to wino? Podano mi dość duży kawał smażonego mięsa. Zapach, był dziwny. jakby znajomy. Las. Chyba to był las. Mięso? Dość miękkie w ustach i dość twarde na talerzu, prawdopodobnie baran. Doprawione solą, czosnkiem i jakąś ostrą przyprawą. Były przy tym jeszcze małe czerwone owoce, bądź warzywa. Puste w środku, z wieloma nasionami. Ostre. Bardzo acz przyjemnie piekące w gardło. Do tego dodano ziemniaki, tak, z pewnością ziemniaki, pokrojone w plastry i na głębokim tłuszczu smarzonę. Obsypane zielonymi ziołami, pachnącymi dość egzotycznie.

Jadłem powoli. Rozkoszując się smakami których nie pamiętałem.

Renske stanął przed karczmą. Chwile się wahał czy wejść do środka. Nie lubił dużych skupisk ludzi, wyjątkami były kobiety w burdelu i przeciwnicy na polu bitwy. Ale mężczyzna był zmęczony i spragniony. Pchnął mocno drzwi, stanął w progu i zmierzył wszystkich pogardliwym spojrzeniem spod szpar maski. Po rozejrzeniu się, ruszył do najbliższego stolika hałasując zbroją. Po czym usiadł ciężko, krzesło zaskrzypiało żałośnie pod ciężarem mężczyzny i zbroi. Czekał aż jakaś dziewka podejdzie do niego by odebrać zamówienie.

Zmierzyłem osobnika który wszedł do karczmy. Zwykły wojak jakich wielu. Ale on mógł mi pomóc. Pewnie miał jakieś znajomości wśród najemników. Dokończyłem posiłek, podszedłem do stolika przy którym siadł nowy. Gwizdnąłem, pokazałem karczmarzowi dwa palce. Usiadłem.
- Zajmujesz się walką. Nie odpowiadaj - widać to. Mam do Ciebie jedno pytanie - wiesz czy jest tu gdzieś robota dla najemnika?
Przyniesiono piwo. Wzniosłem kufel z milczącym toastem do nieznajomego.

Jonas podniósł leniwie wzrok na osobnika który dosiadł się do niego. Nie odpowiedział nic aż do momentu pojawienia się piwa. Gdy piwo stanęło przed Renskim, ten kiwnął głową na znak podzięki. Zrobił dwa potężne łyki po czym warknął:
- Nie wiem, jestem tu od niedawna. Domyślam się, że w Ratuszu będą mieli oficjalne zlecenia. Natomiast tutaj, nieco mniej ale lepiej płatne.