Satanachia

Imię: Satanachia
Nazwisko: Verrier
Wiek: Czas jest najmniej ważną rzeczą... Ona go liczy dopiero od niedawna- 781 lat
*Rasa: Demon- rasa kojarzona od razu z czymś odrażającym, złym czy czymś, co można potępić. Co prawda charakteryzuje się diabelskim usposobieniem, ale to nie oznacza, że nie wie, co to jest moralność.
Jedna z najsilniejszych ras. Ich temperatura ciała, tak jak u Morconów, jest podwyższona, ale nie w tak znaczącym stopniu. Część przedstawicieli posiada skrzydła - mogą byś zarówno czarnego upierzenia, jak i błoniaste. Skrzydła te potrafią maskować. Ich kły są wydłużone, przystosowane do gryzienia.
Aha, są nieśmiertelni, chyba, że ktoś im ukróci żywot. Po prostu nie umierają śmiercią naturalną.
Demony zamieszkują krainę zwaną "Piwnicą". Co prawda znajduje się pod ziemią i nikt tam nie ma wstępu oprócz ras demonowatych, ale nie jest to Piekło (Piekło znajduje się w najgłębszej warstwie, a Piwnica w najpłytszej).
Pochodzenie: Podróżnik
Profesja/ranga: płatny morderca- najemni
Wygląd: Satanachia jest dosyć wysoką kobietą o zielonych oczach obdarzających Świat zobojętniałym spojrzeniem i długich kasztanowych włosach, z których wychyla się para zagiętych rogów będących częścią maski, za którą często ukrywa swe prawdziwe, blade oblicze. Najczęściej można ją spotkać w przetartej i wyblakłej czerwonej szacie pod którą ukrywa cienki pancerz stworzony niegdyś ze skóry jednego z jej pobratymców.
Broń: Posiada dwa kościane sztylety znalezione niegdyś na ołtarzu ofiarnym pewnej świątyni. Pała do niech dużym sentymentem jednak w razie potrzeby robi użytek ze swoich zdolności i spopiela przeciwnika.
Charakter: Jest jednoznacznie wredna, upierdliwa i irytująca jedna posiada pewną ludzką cechę- potrzebę bliskości drugiej osoby.
Znaki szczególne: Szczątki dawnych skrzydeł wystające z pleców, para zakręconych rogów będących częścią maski oraz łuskowaty ogon wychylający się niekiedy z połów odzienia.
Krótka historia: Nie pamięta przekroczenia bramy Piwnicy. Właściwie... Nie pamięta nic sprzed walki z tamtą kobietą.
Z tą złodziejką... Zabrała jej moc, honor i skrzydła.. A wraz z nimi wszystko co kiedykolwiek miało dla niej jakieś znaczenie i zastąpiła to wszystko wszechogarniającą Pustką. Zawieszaniem, w którym trwała przez dni, miesiące..? A może lata..?
Nie wie.. .Tego nie wie i chyba nigdy się nie dowie. Jednak starała się zapełnić tą Pustkę. Wygnać ją z serca i całego swojego jestejstwa!

Jednak ludzie się bali... Ludzie bali, demoniczna część pogardzała a ta "dobra"?
Phi, wielce opiewane dobro... Szczujące na nią coraz to więcej łowców co zmuszało ją do coraz większego poświecenia. Do coraz większego zatracanie tych resztek człowieczeństwa, które jeszcze posiadała, a które z czasem znikły pochłonięte przez Pustkę i nieustającą żądzę krwi i zniszczenia.
Wtedy dopiero zaczęła żyć. Znalazła sens egzystencji w zabijaniu, ono pozwoliło jej chociaż przez chwilę zapełnić Pustkę, pozwalało oderwać myśli od przyszłości.
Liczyło się tylko to co tu i teraz.
Tylko teraźniejszość. Bez przeszłości, bez przyszłości... Tylko ona i jej kolejna Ofiara. Istota uciekająca wciąż dalej, i dalej... Przepełniona strachem, którego woń niosła się na wiele wiorst za nią. Na północ, wciąż na północ.. Przez lasy i Wielką Wodę...
Wprost do Avalonu...

Ładnie, ładnie, ale jeszcze regulamin do przeczytania.

Pytanie: avatar ci się zmniejszył przy wstawianiu, czy taki ma być?

Czytałam.
Wybacz ale nie zauważyłam, że podpisy potrzebne więc szoruję naprawić.~

Avatar się zmniejszył...
Za chwilę postaram się go ogarnąć do przyzwoitych rozmiarów.

Muszisz go zlinkować i wstawić w trzeci pasek.

Przyjmuję cię w poczet naszych użytkowników. Miłej gry~