Hol

Jest to duże pomieszczenie, w którym znajdziemy się zaraz po wejściu do pałacu. Jest to raczej ośrodek reprezentacyjny - klimatyczne wnętrze, parę miękkich sof do odpoczynku, pełno równych roślin i kwiatów. Pomieszczenie bardzo przestronne, o dużej powierzchni.

Diego szedł w stronę zamku z założonymi rękoma do tyłu.Ciekawe co chce ode mnie królowa? Na pewno znów dostanę ochrzan za zwlekanie z oddaniem raportów za ostatni tydzień. -Pomyślał yuan-ti uśmiechając się do siebie.
Mężczyzna wszedł do holu i kierował się w jego głąb. Nie zwracał większej uwagi na wystrój zamku. Nie robiło ono już na nim żadnego wrażenia. Był już tu tyle razy...

- A-ale jak to?! - rozległ się krzyk na jednym z pałacowych korytarzy. - Nie wierzę, nie wierzę!
Machnęła ręką na żołnierza, który przed chwilą zdał raport jej Królewskiej Wysokości. Zasłonił się swoim "zeszytem", aby uniknąć jakiejkolwiek krzywdy z ręki królowej.
- Nie pozwolę na taką niekompetencje w moim oddziale... - wymamrotała.
Za nią podążało dwóch strażników.

Diego zrobił wielkie oczy, a w nich pojawił się "strach"? Nie to nie był strach tylko to, że zmierzał w stronę królowej. Przyśpieszył on tępo chciał zobaczyć co się dzieje. Miał ochotę zobaczyć jak jeden z strażników obrywa od pani Sanvante. Gdy zauważył ją stanął na baczność i ukłonił się nisko czekając na pozwolenie podejścia do Niej.

- Ale pani... to pierwsze i ostatnie jego wykroczenie... - wytłumaczył żołnierz swego dowódcę, spuszczając nisko głowę.
Niepotrzebnie to zrobił, bo oberwał w głowę jakimiś papierami i nawet się na to nie przygotował.
- Zrobił to raz, zrobi i drugi! Jak można sobie popijać podczas warty?! Zwalniam go!
Wyminęła jakąś osobę, nie zdając sobie sprawy, że był to jeden z mniej ważnych dowódców. Po prostu była taka zła, że nie była w stanie tego zauważyć. Strażnicy nie odstępowali jej na krok.
- O pani... ale kto teraz... kto będzie...?

A Diegowi włączył się umysł Yuan-Ti. Wyprostował się i zaczął się zbliżać w stronę królowej. Wyciągnął jakiś kilka dokumentów i podszedł jak najbliżej się dało do królowej.
-Przepraszam za moją śmiałość, ale prosiła mię królowa abym się zjawił w zamku. Coś się stało? jego instynkt samozachowawczy kazał mu podejść właśnie w tej chwili kiedy to królowa potrzebowała wsparcia.

Strażnicy od razu zareagowali, podobnie jak ona. Zmarszczyła delikatnie brwi.
- Zostawić - nakazała, a strażnicy odsunęli się od Diego.
Co nie znaczyło, że pozwolą mu podejść bliżej
Sięgnęła pamięcią wstecz, chcąc sobie przypomnieć, czy wzywała kogoś takiego do siebie. Rozmasowała sobie palcami skronie.
- Proszę, przedstaw się i zdradź mi swoje stanowisko.

Diego cofnął się o krok i stanął na baczność.
- Diego Utake dowódca nie wielkiego oddziału północnego w Sanvante Wypowiedział to bardzo szybko lecz zrozumiale, a dokumenty które trzymał skierował w stronę królowej.
- Są to raporty z tej okolicy. -Powiedział to już nieco ciszej, nie musiał przecież mówić bardzo głośno ponieważ był blisko władczyni i jak widział rozbolała ją głowa.

- Niewielkiego...
Była rozdrażniona, ale wzięła od niego dokumenty. Przeszła się kawałek, czytając raporty. Żadnych większych problemów z utrzymaniem porządku, całość prosta i przejrzysta.
- Ciekawe...
"Żołnierz-raporcista" stał cały czas blisko, przyglądając się całej zaistniałej sytuacji. Lubił swojego dowódcę, ale wiedział, że u królowej jest już skreślony.
- Pani... - wiedział, co się szykuje.
- Milcz, myślę.

Diego wstał i szedł w takiej samej odległości w jakiej stał wcześniej. Tylko, że tym razem szedł za nią. Nie do końca rozumiał co się szykuje ale mimowolnie uśmiechnął się bardzo szeroko do siebie. Szedł cały czas za królową w milczeniu nic się nie odzywając. Ale wiedział, że jego przeszkodą jest ten żołnierz-raporcista, który miał coś ewidentnie przeciwko temu aby to Diego zajął miejsce poprzedniego dowódcy. Przynajmniej takiej myśli był Diego.

(Wklejaj link do KP, bo chciałam zajrzeć i nie masz!)

"Żółnierz-raporcista" znał Diego. Mimo że był pobocznym dowódcą, każdy żołnierz był w obowiązku znać wszystkich dowódców. Znał też jego rasę...
- Przepraszam, królowo - uklęknął na jednym kolanie. - Nie chciałbym przeciwstawiać się waszej decyzji, ale nie sądzę, by był to dobry pomysł.
Spuścił głowę. Layla spojrzała na niego przez ramię. Jego reakcja zaskoczyła ją, nie mogła zostawić tego obojętnie.
- Już dobrze - odparła, a po tych słowach żołnierz podniósł się. - Proszę o akta tego pana do mojej komnaty. Decyzje podejmę w najbliższych dniach.
- Dziękuję... - szepnął tylko.
Layla odwróciła się, zakładając sobie włosy za ucho. Odeszła w swoją stronę wraz ze strażnikami.

Suuuukin kot- Pomyślał mężczyzna patrząc na raporciste. najchętniej wyrwał by mu ten język, aby na zawsze go uciszyć. Diego stanął na baczność i ukłonił się do królowej i skierował się w stronę wyjścia. Przyjdzie może jutro gdy królowa podejmie tą decyzję. Gdy odchodził w jego głowie pojawiały się pomysły o tym aby zlikwidować tego raporcistę ale to już innym razem bo jak teraz by to wyglądało. Człowiek który był przeciwko niemu nagle ginie? Za bardzo śmierdziało by spiskiem. Diego znajdzie jeszcze okazję do pozbycia się tego lizusa.

Żołnierz odetchnął z ulgą. Popatrzył za odchodzącą królową, a potem zerknął krzywo na Diego.
- Psiamać - syknął do siebie.
Zrobił kilka pewnym kroków ku mężczyźnie i wyminął go. W holu było jeszcze kilka osób trzecich, więc nie chciał robić zamieszania.
- Jeśli ty masz zostać moim dowódcą, to wolę się powiesić... - mruknął do niego... - Nie licz, że zdobędziesz też posadę innych dowódców - ...i odszedł szybkim krokiem.
Żadne z obecnych strażników nie zwrócił uwagi na tę sytuację. Wszystko było dość dyskretne.

Diego zaśmiał się tylko pod nosem machając przed siebie w stronę wyjścia.
- Droga wolna. Ja nie będę cię zatrzymywał na siłę. Myślisz, że nie znajdę nikogo na twoje miejsce? Uśmiechnął się do niego wrednie ukazując swoje uzębienie. Jeśli tak bardzo chce się zabić on mu może w tym bardzo szybko pomóc. Znał alchemika który może przyrządzić zabójczą truciznę którą nikt nie będzie mógł wykryć w ciele strażnika.
Yuan-ti szedł zaraz za strażnikiem kierując się do wyjścia.

zt

Ponownie przybył do zamku z kilkoma nowymi stertami papierów. Szedł w stronę sali tronowej z ponurą miną. Najwidoczniej coś się stało i musi to zgłosić królowej. Szedł pewnym krokiem przed siebie nie zwracając na nic i nikogo uwagi. Królowa musi się dowiedzieć o śmierci dwojga ludzi z jego oddziału. Z transu mogła wyciągnąć go tylko jedna osoba jaką była królowa Sanvante.

Diego szedł przed siebie kiedy to do niego podbiegł jakiś mężczyzna. Czarnowłosy odwrócił się w jego stronę i rozpoznał w nim swojego podwładnego.
- Co się stało? - Powiedział bez żadnych uczuć yuan-ti.
- Panie Diego... panie Diego. W Laros dzieje się coś niepokojącego. Nasi ludzie dostrzegli w mieście dziwne nadużycie czarów i umiejętności magicznej. W niejakiej posiadłości Thayn'a słychać odgłosy walki. Obawiamy się najgorszego, co mamy robić kapitanie?- Krzyknął mężczyzna i zatrzymał się obok Diega czekając na rozkazy.
- Wyślijcie do willi mały odział zbrojny. Ja z resztą wojska spruję zjawić się jak najszybciej!- Powiedział dowódca i zaczął biec w stronę wyjścia razem z swoim podwładnym. Muszą się śpieszyć o ile chcą zdążyć przed całkowitym zniszczeniem Laros.

z/t