Ãelærìannë

Imię:
Ãelærìannë, lub w skrócie - Ãelæ
Wiek:
"tylko" dwa tysiące lat
*Rasa:
Ãlerìa
Pochodzenie:
-
Profesja/ranga:
Łowczyni marzeń
Wygląd:
Drobna, niziutka istotka o rozwichrzonych włosach koloru indygo. Oczka posiada granatowe niczym niebo nocą, a pokryte jasnymi plamkami jak sklepienie gwiazdami. Nie, nie jest piękna, nie była i nie będzie. Ma w sobie za to wiele bezbronnego i niewinnego uroku dziecka. Jej oczy przyciągają niczym magnes, mają w sobie słodką, niezbadaną tajemnicę. Jakby Ãelæ umierała i rodziła się na nowo, zgłębiając enigmę śmierci i życia... Aurę posiada intrygującą, niespotykaną. To mieszanka smutku, tajemnicy i wielu, wielu przykrych doświadczeń. Sprawia wrażenie bezbronnej, zdanej na łaskę i niełaskę losu. Ubiera się zwykle w prostą, czarną sukienkę na którą naszyty jest świetlany, niebieski materiał, którego na ziemi nie uświadczysz. Na głowie ma dziwny, niespotykany hełm ze złota. Przy pasie ma sznury jasnych paciorków, a każdy z nich oznacza jedno spełnione marzenie.
Broń:
Nic. Przynajmniej tak się wydaje, bo nie ma przy pasie miecza, a na plecach łuku. Żadnego sztyletu czy choćby czegoś ostrego. Bo i po co? Czego ma bronić? A jednak ma broń, broń potężną i niepowtarzalną. Gdy otrzymasz z niej cios, zatracisz się i zdziwisz, że tak drobna istotka ma taką moc.
Władza nad marzeniami. Umysł niezgłębiony tej drobinki wyczuje twe największe marzenie. Ciesz się, że nie chce sprawiać bólu swą wiedzą. Nie afiszuje się z nią. Jeśli jej się spodobasz, spełni je. Ale miej się na baczności...
Charakter:
Nieśmiertelność. Sen wielu dzieci i wojowników, marzenie magów i zwykłych ludzi. Ale nikt nie zrozumiał jeszcze, jak wielkie to przekleństwo. Ale Ãelæ widziała. Widziała swoich przyjaciół, ukochanych, jak umierali powoli, starzeli się na jej oczach. A ona trwała, nadal świeża niczym pączek róży. Cierpiała wiele, widząc ból innych, gdy zamykały się oczy jej bliskich. Na zawsze. Niby miała z nimi kontakt, gdy byli duchami. Ale ból pozostawał, i wwiercał się w jej duszę niczym kolec, raniąc bardziej niż miliony mieczy wbitych w serce. Pełna jest więc smutku, rozpamiętując swe rany. Choć posiada wielką mądrość, nie ukazuje jej, bo wie, że są ci, którzy chcą wykorzystać ją w niecnych celach. Skromna i cicha. Najwiażniejsze - nie chce się związywać. Nieufna wie, że przyjaźń czy miłość sprawi ból. Nie tylko dla niej, bo domyśla się, jaką gorycz jej życie budzić musi w towarzyszach. Boi się. Dzień i noc, przez kolejne pory roku. Boi się, że kiedyś zostanie sama. Kiedy świat odejdzie, a ona będzie trwać bezsensu w mrokach śmierci.
Znaki szczególne:
Smutek w oczach, dziwna aura. Niecodzienny ubiór.
Krótka historia:
Urodziła się... została stworzona przez jednego z bogów, na zabawkę. Towarzyszami jej były dwie podobne jej istoty - Aleredya i Yvesmre. Ta trójka była jedynymi przedstawicielami rasy Ãlerìa. Były tworami między bogami a mieszkańcami ziemi. Obdarzone większą mocą niż ludzie, a mniejszą niż bogowie, nie mogły znaleźć sobie miejsca, gdy kapryśny bóg się nimi znudził. Wynikł między nimi spór - ponieważ Aleredya była tworem utworzonym ze światła, pozostała w niebiosach jako boski skryba. Yvesmre z kolei, istota cienia, skierowała się do Podziemi, by pomagać tam bożkom mroku w dbaniu o dusze. Ãelæ miała trudny wybór - w końcu jednak zdecydowała się zejść na ziemię, by pomagać ludziom. Powrotu nie miała. Przez kilka pierwszych stuleci była zadowolona, ale po śmierci swego ukochanego zrozumiała, jak trudno będzie jej żyć wśród przemijających, jak nazywała otaczające ją istoty. Doradzała kilku władcom, jednak starała się pozostać w cieniu.