Jedna z licznych plaż

-Bidlek
Zasmiałam sie i poczochrałam mu włoski. A co trzeba było coś zrobic z jego fryzurką.

- Nie dotykaj moich włosów bo znowu wylądujesz w wodzie.
Powiedzaił poważnym choć nico żartobliwym głosem.
- Na twoim miejscu bym nie ryzykował bo teraz już nie będziesz miał się w co przebrać. Jak chcesz abym się nie nudził to może chcesz mi coś jeszcze powiedzieć osobie lub pokazać ?
Powiedzaił tajemniczym choć rozbawionym głosem. Spojrzał się na nią z powagą.

-Mam to gdzies gdzie wyląduje
Powiedziałam majac na mysli juz sposób by się nie zamoczyć.
-I coi chciałbys wiedzieć niby?

- Ok. Sam chciałaś
Powiedzaił i wyjął swoje miecze, położył je obok siebie. Złapał ją szybko. Wszedł po raz drugi z nią do wody na taką samą głębokość i upuścił po czym wrócił mokry na brzeg. Schował swoje miecze i czekał na dziewczynę. Zaczął się teraz zastanawiać o co może ją spytać.

Nie zauważył że gdy mnie złapało powoli znikałam. Przeszłam na strone astralną byu niknąc ponownego zamoczenia. Wyszłam z wody a raczej otoczenia wody i rozerzałam się po asralnej wersji morza. Zasmiałam sie na widok kilki dziwnych znajw. Byłam ciekawa co powiedzieli by inni widząc to. No ale długo tam nie byłam, stanęłam za Kuro będąc wciąz w astralnym położeniu po czym powróciłam do Kuro
-A kuku
Byłam sucha i stałam za nim
-Widzsz ja też umiem znikać i pojawiać się

Uśmiechnął się chytrze.
Dzięki kolejna ważna rzecz do kolekcie. Teraz wiem już wszystko co jej mi potrzebne
Powiedzaił sam do siebie uśmiechając się dalej chytrze.
- Dzięki.... Dzięki ci bardzo właśnie zdradziła swoją moc. Teraz jak bym chciał mogę się z tobą pobawić
Powiedzaił to tajemniczym i szczerym głosem
A wystarczyło trochę poczekać i ci podokuczać
Kontynuował tym samym głosem. Nagle jego wyraz twarzy stał się poważny i tajemniczy. Nie przejmując się tym, że był mokry ruszył gdzieś. Dziewczyna nie mogła widzieć co zrobi. Mogła tylko zauważyć że Kyoji podniósł jedną rękę. Nagle zniknął i pojawił się za nią.
- A kuku
Powiedzaił o grubym głosem i sięgnął szybko po miecza.
- Teraz się trochę pobawimy.
Sethy mogła teraz zauważyć, że jego białka są czarne, a soczewki żółte. Jego twarz był zasłonięta maską. Czekał teraz na jej ruch. Nie chciał je zabić tylko sprawdzić co potrafi na poważnie.

-Jesteś pewien że całą?
Zapytałam ciekawsko? Bo niby skad może wiedzieć że uczyłam też się magii a to znikanie nie było zwykłe?
-A poza tym mówiłam że nie jestem taka jak Ty.
No cóz ja w końcu też dowiedziałam się conieco o nim i to był plus dla mnie. Dlatego nie powstrzymywałam się przed okazaniem swoich mocy i umiejętności. Ale cóż trzeba pokazać jeszcze jedno. W mojej dłoni pojawiła sie kosa o ciemnoczerwonym ostrzu.
-No to pobawmy sie
Rzuciłam i uśmiechnęłam się chytrze, przyglądając się mu.
-Fajne oczka
Zasmiałam się cicho i okręciłam sie uciekając kawałek od niego.

Przyglądał się temu przedstawieniu, sam postanowił pokazać co potrafią jego dłonie.
Wyjął lutnie, i zaczął płomiennie grać i śpiewać z bardzo głębokim uczuciem. Śpiewał i grał wprost z serca.
-
Czasu, potrzeba czasu,
Żeby odzyskać twą miłość znów.
Będę tu.
Miłość, tylko miłość,
może przywrócić mi twą miłość pewnego dnia.
Będę tu.

Będę walczył, kochanie, będę walczył,
By wygrać twą miłość znów,
Będę tu.
Miłość, tylko miłość
Może zburzyć kiedyś ten mur,
Będę tu.

Jeśli chcielibyśmy znów
Zacząć wszystko od nowa,
Spróbowałbym zmienić
Rzeczy, które zabiły naszą miłość
Twoja duma zbudowała mur, tak silny
Że nie mogę się przebić.
Tu naprawdę nie ma szans
By zacząć jeszcze raz od nowa.
Jestem w tobie zakochany.

Spróbuj, kochanie spróbuj,
Uwierzyć w moją miłość znów,
Będę tu, będę tu.
Miłość, nasza miłość
Po prostu nie powinna być odrzucona,
Będę tu.

Jeśli chcielibyśmy znów
Zacząć wszystko od nowa,
Spróbowałbym zmienić
Rzeczy, które zabiły naszą miłość
Twoja duma zbudowała mur, tak silny
Że nie mogę się przebić.
Tu naprawdę nie ma szans
By zacząć jeszcze raz od nowa.

Jeśli chcielibyśmy znów
Zacząć wszystko od nowa,
Spróbowałbym zmienić
Rzeczy, które zabiły naszą miłość
Tak, zraniłem twoją dumę, i wiem
Co wtedy czułaś.
Powinnaś dać mi szansę,
To nie może być koniec,

Wciąż jestem w tobie zakochany
Kochanie, potrzebuje twej miłości.

Gdy skończył grać, otarł łzę z policzka.

- Dzięki. Może i nie wiem wszystkiego, ale wiem to co mi wystarczy.
Mówił dalej grubym głosem.
- Zanim zaczniemy ubierz się, bo potem może nie mieć czasu.
Powiedział przyjaznym głosem.
- Skoro poznałaś moją moc to nie ma, już po co ukryć imienia. Jestem Kyoji. Kyoji Kuroki, Vizard.
Ukłonił się jej.
- Fajna kosa. Zobaczymy co potrafi.
Czekał na jej odpowiedz. Nagle usłyszał muzykę drugiego chłopka.
- Prosił bym abyś się nie wtrącał w naszą zabawę
Rzekł i spojrzał się kątem oka na chłopka. Spojrzał się znowu na dziewczynę.

-Och no tak ubrać się
Powiedziałam a kosa znikła poszłam się ubrać na kamień tam gdzie wcześniej. Juz miałam jedną bluzke na sobie ale drugą też trza ubrać no i reszte też. Kiedy powróciłam przed niego kosa znów była w moich dłoniach
-Ta dobry pomysł z niewtrącaniem
Rzekłam na głos i spojrzałam na przeciwnika. Z początku nie wiedziałam jak zacząc ale w końcu ruszyłam. Kose trzymałam jedną dłonią jakby gdyby nic a dzierzyłam ją póki co w prawej dłoni, no właśnie póki tylko przekonywałam się jaki on silny i co umie. Wyprowadziłam długi atak z lewej strony kierując w jego ramię. Czyli na poczatek coś miłego i łatwego.

Symfonie Zmierzchu czas zacząć Jego oczy stały się nienaturalnie zielone. Poświata była wyraźna. Palce na gryfie tańczyły skomplikowany taniec. Dźwięki miały proste zadanie, zaburzyć równowagę, obniżyć czułość zmysłów w końcu doprowadzić do snu. Każda istota która choć częściowo może się materializować jest na to podatna, wiedział bo różnych spotykał. Ja też się pobawię.

Zablokował każdy jej atak swoim mieczem. Gdy usłyszał że i chłopak dorzuć swoje pięć groszy do zabawy chwycił drugą ręką za drugi miecz. Rzucił nim w jego kierunki tak, aby wybył się tuż przednim.
- Zapraszam ale chciał bym wiedzieć jedną rzecz. To jest zabawa przeciwko mnie, może każdy na każdego ?
Zapytał się swoim grubym głosem nie odrywając wzroku od dziewczyny. Odepchnął dziewczynę od siebie dzięki swoje dużej sile. Sprzyjał pozycje obronna. Czekał na odpowiedz.

Kiedy usłyszałam dziwną melodię odwróciłam twarz w stronę z której nadlatywała melodię. Zobaczyłam tego Elfa wygrywającego na lutni melodię
-Co to ma niby być?
Wykrzyknełam wkurzona. Kiedy zaś Kuro mnie odepchnął zatrzymałam na chiwlkę
-Kyoji Ty masz zamiar się tylko bronić? Czy to nie zbyt łagodne jak na Vizarda
No tak jak zawsze słyszałam nazwe danej rasy. Nie umknęło mi na uwadze wzmianka o ich sile i szybkości ale byłam ciekawa czy bedę mogla się choć trochę z nimi równać. Zaczełam kręcić młynka swoją kosą pozostawiając na widoku jedynie ciemne smugi. Wtprowadziłam kolejne serie atakówn na przeciwnika. Póki co moje ataki były w normlaności ale po woli zaczęłam odczuwać te skutki kołysanki.

Dobra, czas na zmianę klimatu. Powiedział po czym zaczął grać dość piskliwą melodie, która prowokowała ludzi i budziła w nich niekiedy skrywany gniew. Gdy skończył wyjął z plecaka inne ubranie. Szybko ubrał strój w którym zabijał. Czerwono-czarny strój był dość obcisły za zarazem nie krępował ruchów w żadnym stopniu. ubrał maskę na pół twarzy, była na niej zaschnięta krew. Sztylety przy pasie a w dłoni miecz który wbił się przed niego (swoją drogą nie wiedział nawet kiedy), doskoczył do reszty. Podał miecz chłopakowi.
Nie zaatakuje kobiety sztyletem, ale o wyrywaniu broni nigdy nie myślałem. Skrzyżował przedramiona i złapał kosę w dość dziwny sposób. Bliższą nogą kopnął ją w skroń, następnie w żebra pod pachą. Stanął na równe nogi, podskoczył i obiema nogami kopnął w klatkę piersiową. odrzucił kosę za siebie. Wyjął sztylety. Zaczynaj powiedział spokojnym głosem.

Gdy chłopa zaczął Kyoji już wiedział co musi zrobić. Zniknął i pojawił się tuz za chłopkami. Wbił w niebo swój miecz tak żeby ominąć nażnę organy. Szybko go wyjął i wykonał ukoście cięcie na jego plecy. Po chwili chwycił za koniec drugiego swojego miecza i mocno pociągał tak, aby chłopka go puścił. Znowu zniknął pojawił się teraz na swoim poprzednim miejscu trzymajać już oba swoje miecze. Po chwili znowu znikł i pojawił się bezpośrednio przed dziewczynę wykonując dwa ciecia. Jedno poziome a drugie pionowe. Gdy skończył odskoczył do tyłu i spojrzał się to na chłopka to na dziewczynę.
- Przepraszam że nie użyłem pełni mocy ale nie chce tego za szybko skończyć
Powiedział i czekał z wyprostowany mieczami na nich ruch

[musicie sie nauczyc ze nie pisze sie rzeczy dokonanych ale ok, ach i jak złapałeś kosę skora nią robiłam ósemki??]

-o Bosh za dużo jak dla mnie was tutaj
Powiedziałam i kiedy poczułam że ten Elf chce mi wyrwać moją kose. O nie tego było za dużo.
-A masz Ty.
Z ogromna siłą oderwałam jego dłonie wyprowadzając atak związany z magią. (cos jak Rukia: drugi taniec) Chciałam zamrozić wszytsko przezd sobą a zwłaszcza tego co chciał mi wyrwac broń nie martwiłam się że Kuro też jest na lini ognia i że zniszczę piękny krajobraz. Kątem rzeczy ginęły też drobne roślinki od których pobierałam energię.

- Jak nie urok, to sraczka. A ty podziurawiłeś mi strój. Rzuciłem się na desperata ze sztyletami na tego z mieczami. Kim, a raczej CZYM on jest?. Pod sobą widziałem zamrażający piasek. - Co to kur...?!.

Nagle uwagę Kyojie przykuł atak dziewczyny. Gdy atak był już blisko nie go zniknął i pojawił się metr po prawej stronie. Zauważył że lodowy atak lekko go dotknął w nogę ale nie na tyle by nie poruszać się szybko.
- Czy tylko na tyle cię stać. Nie pokonasz mnie bronią materialną wiec poddaj się.
Rzekł do dziewczyn ale i chłopka też się to tyczyło. Ruszył na dziewczynę zadać sarwę pchnięć mieczem.

Od turlał się na bezpieczną odległość.
- Ja się tak nie bawię, magia, magia.... Nie lubię magi...
Przyglądał się.... i patrzał na ranę...

Spojrzałam na rany zadanie przez Kuro no tak powoli znikały bo w końcu juz kilka roślin też sobie poumierało
-Niestety więcej magii na razie nie umiem
Powiedziałam przemiłym głosem. W końcu postanowiłam działać, miałam dośc tej dziecinady. Wiedziałam juz że z Kuro nie mogę się równąc ale cóz. Przerzuciłam broń na lewą dłoń, tak Seth była tak na prawdę leworęczna ale cóż. Wykonałam kilka kroków w przód i z ogromną siłą jak na mnie wyprowadziłam kilka ataków na chłopaków.

Unikał każdy jej atak a nie które zablokował.
To już się za długo ciągnie
Wpadł na głupi pomysł Znowu zniknął. Pojawił się tuż przed dziewczyną. Schował szybko jeden miecz i wolna rękę chwycił za ostrze kosy. Przyłożył teraz ostrze swego miecza do je szyj. Z jego reki zaczęła lecieć mała ilość krwi. Patrzył się teraz jej w oczy.
- Zakończmy to szybko bo to już się nudne robi. Jeśli będzie tak atakował to tylko się zmęczysz walcząc ze mną. Już dawno ci powiedział ja mnie pokonać, lecz widzę że ty nie wsłuchał się w to co mówiłem. Dałem ci szanse ale ty je nie wykorzystałaś, teraz moja kolej
Rzekł. Nic nie zrobił czekał na je odpowiedz. Trzymał mocno ostrze je kosy.

Kiedy zobaczyłam krew ociekającą po moim ostrzu i jego dłoni a także poczułam ostrez na swojej szyi przypomniało mi się moje wspomnienie. "Czy to zawsze tak musi się kończyć" Przeklnęłam sie w duchu. No tak sytuacja się powstarzała z kilkoma szczególami. Kuro mógł wyczóć że moja dłoń lekko zaczęła drgać. Dziwne ale chyba obleciał mnie strach jak kiedyś. Wtedy wyszłam ledwo co i dlatego miałam tego nie robić, ale oczywiście nie mogłam się powstrzymać bo jakby inaczej. Jednka po chwili znów wróciłam do normy. Spojrzałam na jego ciemne oczy.
-Broń nie działa ale wybacz moja magia jest ograniczona i to bardzo. Trenuje ją od niedawna.
Po tych słowachj komnęłam go z całej siły w krocze jak to robią mądre paniusie.

Nie wiem czy dam rady, ale spróbuję. Wziął lutnie, i podszedł w stronę dziewczyny.
- Wybacz - powiedział po czym złapał kilka progów, i szarpnął wszystkie struny, miało to proste zadanie - odrzucić jakieś dwa, może trzy metry w tył...

Nie spodziewał się ataku na krocze, ale na szczęście w ostatnie sekundzie zablokował nogą je usterzenie. Puścił jej kosę i odskoczył do tyłu. Spojrzał się na swoje dłoń. Schował miecz i ściągnął maskę.
- Ja się podaje, bo ta zabawa będzie trwać wiecznie a ja nie mam aż tyle siły. Jak się podałem wiec zostali się we dwójkę. Miłej zabawy. Życzę
Powiedzaił już swoim normalnym głosem i usiał na pobliski kamieniu.

-No nie
Powiedziałam kiedy wyleciałam do tyłu
-To ja też kończe
Powiedziałam nie ruszajac się z miejsca. Jak leżałam tak zostałam. BYłam chyba w najlepszym stanie nie licząc tego że dużo roślinności wogół obumarło. No cóż bywa. Nie dośc że jej tu za wiele nie było to ja ją wykończyłam.
-Fajnie tak poznawać ludzi.
Spojrzałam w dół, z lekkim trudnem ale jak zawsze widziałam swoją bliznę która była jaśniejsza niż całośc mojego ciała. Nie była wielka ale to ona wciaz mi przypominała o przeszłości. Przymknęłam na chiwlkę oczy.
-Jak byście mieli walczyć na powaznie nie pokonałabym was.
Dodałam z zamknietymi oczyma.

No racja, Kyo...Kjo...Koy... Ten z mieczami by nas zabił, ja kobiety nie zabije. Taka oporność. Popatrzał na ranę. - Lekarza... po czym osunął się nie przytomny na ziemię.

- Nie narzekaj. Nikt cię do wali nie zmuszał.
Powiedział i patrzył się na swoją dłoń.
- Ze mną byś nie wygrał nawet jak by tu łąka była.
Powiedzaił pewny siebie. Nagle w stał.
- Wybaczcie mi ale ja muszę już stąd znikać by się opatrzyć w samotności. Do następnego spotkania
Powiedzaił i ukłonił się na przegnie po czym odszedł.

[zt]

-No przeciez mówiłam że nie pokonam
Powiedziałam kiedy odchodził. Po tym podniosłam się do siadu i rozejrzałam
-Acha bye Kyoji Kuroki
No tak jak zawsze zapamiętałam dobrze imię i nazwisko i wszystko czego sie dowiedziałam. Wstałam i spojrzałam na elfa.
-Dziękuje bardzo i do zobaczenia.
Po tych słowach również udałam sie w swoją stronę. Po chwili jednak odwróciłam się i spojrzałam na Elfa. No tak nie przytomny. Przeciez nie można go tak tu zostawic, ja juz wiem co tym razem sie tu może przypałętać. Wzięłam go jakos i zaczełam nieść. Może i byłam silna ale jednka na pół ciągnięcie na pół niesienie rosłego mężczyzny było dla mnie dużym wysiłkiem. Tak oto ruszyłam z Elfem w swoją stronę.
[zt]

Tak szła i szła nucąc sobie jakąś piosenkę pod nosem. Nagle pod butami poczuła inną powierzchnię terenu niż wcześniej. Rozejrzała się dookoła i zauważyła plażę i morze. - Łaaa... - Wymsknęło jej się. Było tu pusto, zupełnie nikogo. Westchnęła. Szła sobie i chciała gdzieś dojść, ale skoro już tu trafiła to chwilę odpocznie. Podeszła trochę bliżej brzegu... Usiadła na jeszcze suchym piachu i obserwowała linię horyzontu. Było widoczne jak kolor morza różni się od błękitu nieba. Yumi lubiła przyrodę...

Zwykłym tempem doszedł do plaży, kątem oka zobaczył nieznajomą, po Jej postawie wywnioskował że nie ma ochoty by Jej przeszkadzano. Odszedł na pewien dystans od Niej i usiadł na suchym piasku.

Ułożyłem ręce tak jakbym trzymał gitarę, po chwili w niewielkiej eksplozji płomieni Blaze pojawiła się w moich rękach. - Witaj stara przyjaciółko..

Zacząłem grać spokojną, cichą melodię.

Czarnowłosa pojawiła się tutaj zwabiona melodią roznoszącą się po plażach. Stanęła kilka metrów od mężczyzny przysłuchując się jego grze. Czy jej się podobało? Ciężko to ocenić.
Zoja przypomniała sobie, że ona przecież.. śpiewa. Nie robiła jednak tego bardzo dawno, a jej głos nie pasował do melodii granej przed niego.

Podniósł wzrok na nieznajomą. Przestał grać.

- Nie mam czapki, do której możnaby wrzucić drobniaka, ale jeśli chcesz moge Ci coś zagrać.

Wrócił do swojej melodii, czeka na reakcję nieznajomej.

- Zawsze, jeśli spodoba mi się twoja gra, mogę zaprosić cię do gospody. - uśmiechnęła się odpowiedzi, mrużąc swoje kocie oczy.
Czy chciałaby, by coś zagrał? Zastanowiła się.. cóż. Może i tak.
- Myślę, że jest coś, co móglbyś zagrać.
https://www.youtube.com/watch?v=O8TPf1GZ8u8

- Do gospody? Raczej podziękuje, właśnie stamtąd przyszedłem...

Po usłyszeniu tytułu zaczął grać to o co go poproszono.

Nie przerywając gry zapytał - Co Cię tu sprowadza? - przeniósł wzrok z horyzontu na nieznajomą.

Wzruszyła ramionami.
- Skoro odmawiasz picia i jedzenia na mój koszt..
Usiadła kilka kroków od mężczyzny, kawałek za nim.
- Ty, a raczej twoja muzyka. - uśmiechnęła się do niego. Przeniosła wzrok na morze.
- Nie spotkałam tutaj nikogo, kto by na czymkolwiek grał.. - zmrużyła oczy, jakby czegoś wypatrywała. - Ale wyspa jest duża, może ktoś taki się trafi.

- Miło to słyszeć.

- Picie i jedzenie na Twój koszt... Brzmi kusząco, może kiedyś skorzystam. - Wyszczerzył się.

- Jest tu jeszcze minimum jedna osoba, ostatnio widziałem go w gospodzie. Nie zauważyłem tylko na czym grał.

- Może kiedyś ją spotkam. - stwierdziła. - Bo dawno nie słyszałam zadnej muzyki..
Nagle w morzu cos potężnie chlupnęło. Yadira zmarszczyła brwi i obróciła głowę w tamtym kierunku zaciekawiona. Zdarzenie nie powtórzyło się jednak, więc dziewczyna obróciła głowę w stronę meżczyzny.
- Dowiem się, jak masz cię zwą? - zapytała.

- Jego, nie Nią. Jasne że sie dowiesz, jestem Thane, a Ty?

Również przeniósł wzrok na morze, ale tylko bardziej odruchowo. Nie wyczuwał żadnego niebezpieczeństwa.

Skończył grać to, o co poprosiła Zoja. Przez chwile nie grał nic, po czym uderzył w struny, a gitara wydała dźwięk taki jak obecnie wydają gitary elektryczne.

- Mam nadzieję że nie masz nic przeciwko tej drobnej zmianie?

- Zoja - uśmiechnęła się w odpowiedzi - w ramach ciekawostki, jestem jednym z nielicznych ludzi na tych terenach.
Dziewczyna wsłuchała się w dźwięk gitary zdziwiona.
- Nie, nie mam nic przeciwko, ciekawi mnie tylko jak to zrobiłeś?
Przypatrywała sie jego gitarze.

- Taka tam drobna sztuczka...

- Jedną z niewielu ludzi? Nie no, od cholery ich tu jest, choćby właściciel gospody.

Blaze nie wygląda jak zwykła gitara, ma bardzo małe pudło rezonansowe, jedynie gryf i klucz są czarne, reszta czerwona. Mimo nietuzinkowego wyglądu potrafi wydawać dźwięki jak na gitarę przystało.

- Skoro już się znamy, może opowiedz mi coś o sobie?

Pokiwała jedynie głową.
- Chodziło mi o co innego, ale nie potrafię tego wyjaśnić.

Zoja nadal wpatrywała się w gitarę, bo wiedziała, że ta nie wygląda tak, jak 'powinna'. Za mało jednak miała doczynienia z jakimikolwiek instrumentami, by powiedzieć co jest nie tak.

- A co mogłabym o sobie mówić? jestem człowiekiem, już chyba to kwalifikuje mnie jako nieciekawa. - wzruszyła barkami lekko. - nie jestem ani długowieczna, ani nieśmiertelna wiec moje opowieści są krótkie i ograniczają się do wszystkim znanej przeszłości.

- Ludzie z reguły są bardziej ciekawi niż inne rasy. Żyjecie krótko, ale prowadzicie ciekawsze życie niż inni.

- Chodziło mi raczej o to z czego się utrzymujesz, za kogo się uwarzasz... Wiesz o co chodzi.

Przestał grać, obrócił się do Niej.

- Obecnie nie mam z czego się utrzymywać. - westchnęła ciężko. - nikt nie potrzebuje usług najemniczki, czy ujeżdżacza koni. - zapatrzyła się w morze. - żyję więc obecnie z oszczędności, a w lepszych czasach z własnych umiejetności i krzywdy innych.
- A ty?

- A ja jestem demonem, nie potrzebuje wiele do przeżycia. - wzruszył ramionami - Od jakiegoś czasu błąkam się po Avalonie, pieniądze zdobywam grając. Znudził mnie troche mój dom.

- Swoją drogą królestwo jest podzielone, możliwe że niedługo będzie wojna. Może będziesz mieć okazję się wykazać...

- A skąd przybyłeś? - zaciekawiła się. - Możesz mi opowiedzieć o swoim domu, z chęcią posłucham, wiele podróżuje i lubię takie historie.
Zamyśliła się na moment.
- Taka wojna na pewno byłaby dobra dla mnie, ale tutaj.. - miała na myśli wyspę - to byłaby rzeźnia.

Przyszedłem spokojnym krokiem na plaże, wspiął się na jakąś skałę, usiadłem nań. Wyjąłem lutnie i zacząłem grać. Na początku dźwięki były lekko bezładne. Pauza. Zaczął grać smutną piosenkę.

- Demony żyją na najwyższym, najpłytszym poziomie piekła, zwie się to "Piwnicą". Nawet tak ciekawe miejsce po kilku stuleciach staje się nurzące.. - przyznał ze śmiechem

Gdy na plażę przybył już wcześniej widziany gość, Thane przyjrzał mu się bacznie. Bez wahania przyłączył gitarę do melodii Phiro.

- Swoją drogą, to właśnie o Nim mówiłem wcześniej...

Zoja położyła się, podpierając na łokciach, a kruczoczarne włosy rozsypały się po piasku.
Słuchała melodii z półprzymkniętymi oczami, patrząc na ręce obydwu mężczyzn. Uśmiechała się lekko.
Tak, ta muzyka jej się podobała. Szkoda tylko, że to nadal nie na jej głos..
- Piękne.. - wymruczała, czując, że duet zbliża się ku końcowi.

- Nieźle grasz. Co to za instrument.? - Spytałem wskazując na gitarę Thane. Dość ciekawe brzmienie, chyba dopisze go do listy rzeczy do kradzieży.

Gdy skończyliśmy utwór odpowiedziałem Phirowi - Gitara, taka większa i mniej pogięta wersja Twojej lutni.. Dzięki, Ty również.

Gdy uchwyciłem jak Phiro patrzył na gitarę tylko się zaśmiałem. * A jednak to złodziej... niech sprubuje ukraść Blaze... *

- Za wybór utworu podziękuj Jemu - powiedział Zoi, po czym zaczął grać intro do Seek and Destroy