Jedna z licznych plaż

- Skoro z Ciebie półbogini to mogłabyś złamać gryf np o kolano, rozbić na mojej głowie, wyrzucić do morza... - wzruszył ramionami - Cóż, tego typu akcje przerabiałem już tyle razy, z reguły nikt nie wykazuje się oryginalnością w próbie zniszczenia Blaze. Jak widać - wskazał brodą na gitarę - nikomu się nie udało.

- Czyli z tytułu bycia półboginią lubisz kolor niebieski.. nie ma to jak supermoce - Zaśmiał się głośno - a serio, bez urazy, rozumiem że wolisz je zachować dla siebie.

- Nie, nie miałem żadnego specjalnego celu wybierając się tutaj. Lubię klimat ogniska na plaży, oraz plaży samej w sobie. Wolę grać tutaj, niż w mieście.. Hm, ale swoją drogą jako półbogini nie powinnaś przypadkiem polować i zabijać takich jak ja?

Cicho brzdąkał na gitarze pewną melodię.

-Już chyba ci kiedyś wspomniałam, ze nie przepadam za przemocą.I aż tak zła to nie byłam. A co do mocy to wiesz nic specjalnego.Wyostrzone wszelkie zmysły, zwinność, szybkość takie tam no i jeszcze by się coś tam znalazło ale to nic takiego.Uwierz.Nie jestem córką jakiegoś potężnego boga czy bogini.Porozumiewanie się ze zwierzętami i z naturą raczej nie czyni mnie jakimś potężnym półbogiem - roześmiała się słodko.

-A czy powinnam cie zabić? Hmm... może i tak ale jak zauważyłeś jestem zostawiona sama sobie.Robię co chcę i zadaję się z kim chcę.Nikt mi nie wydaje rozkazów.Nie mam żadnych kontaktów z bogami.Nawet z moja matką po której odziedziczyłam moce - Artemidą. - westchnęła po czym spojrzała na Thane.

-Ale jeśli będzie taka potrzeba to Cię zabiję, tzn chciałam powiedzieć spróbuję bo jestem pewna, że to ja bym zginęła w takim pojedynku - powiedziała żartobliwie po czym wsłuchała się w melodie grana przez demona. - Ładna melodia... - dodała po czym zamknęła oczy i wsłuchiwała się w nią.

- To zależy, wszystko zależy od sytuacji. W pewnych sytuacji moje zdolności są przydatne, w innych bezużyteczne. Potęga tkwi w właściwym wykorzystaniu swoich atutów. Bohaterowie, zarówno egoistyczni jak idealistyczni to jedynie osoby które zrozumiały że "spotyka nas tylko to z czym potrafimy sobie poradzić" i wykorzystały swoje zdolności, by spisać swoją legendę.

- Jeśli nie zauważyłaś to ja również jestem pozostawiony sam sobie. Miałem przyjemność poznać kilku bogów, nie są tak straszni i wszechpotężni gdy muszą zejść do piwnicy by poprosić o przysługę, ot ciekawy epizod mojego życia... - przewertował wspomnienia, mimowolnie się uśmiechnął - ... ale jedno trzeba im przyznać, potrafią się urządzić w swoich siedzibach.

- Jeśli będzie taka potrzeba... Niech będzie, jak dla mnie to brzmi uczciwie. Czy byś zginęła, to nie wiem, ciężko by mi było podnieść na Ciebie rękę. - Spojrzał na Nią, zdecydowanie za długo żył w otoczeniu potępionych, nie przypominał sobie kiedy ostatnio widział tak spokojną i łagodną osobę.

Ucieszył się słysząc że jego brzdąkanie się podoba, płynnie przeszedł z jednego utworu do drugiego.

-Oj nie wiem czy by ci było tak ciężko podnieść na mnie rękę.Potrafię być wkurzająca i humorzasta - roześmiała się po czym otworzyła oczy i sięgnęła po torbę.Miała ochotę się popalać.W końcu był taki ładny dzień.Byli na plaży.Musiałą jednak się przebrać.Wyciągała z torby jakąś króciutką bluzkę i równie krótkie spodenki, jako że nie miała stroju kąpielowego to musiało wystarczyć.Nie zamierzała paradować w samej bieliźnie przy Thane, którego jakby nie było nie znała jeszcze zbyt dobrze.
-Musze się przebrać.Odwróć się - powiedziała do niego po czym zaczęła ściągać sukienkę. Parę chwil później była już przebrana.
-Już - powiedziała i rozłożyła się na ciepłym piasku uginając nieco nogi w kolanach a pod głowę włożyła torbę dla wygody.Patrzyła w niebo.
-Miło tak poleżeć i poopalać się.Bez żadnych zmartwień, po prostu relax. Nie uważasz?

Nie odwracał się, zwyczajnie zamknął oczy.

- Trzeba nie lada talentu by mnie wyprowadzić z równowagi jeśli tego nie chcę... Spora część życia wśród plugawców sprawiła, że wyhodowałem spore ilości spokoju. Gdyby było inaczej to wszystkie niższe plany byłyby puste.

- Kto co lubi, osobiście nie przepadam za opalaniem, temperatura mojego ciała i tak przewyższa ludzkie normy, a kolor skóry i tak się nie zmienia. - zapomniał otworzyć oczu, po chwili sobie o tym przypomniał. Przyjrzał się nowemu strojowi Mayi, po czym położył Blaze gdzieś na piachu i sam też się położył na piachu, choć nic z siebie nie zdjął.

- Całkiem przytulnie w tym Avalonie.. Ciekawe jak będzie wyglądać jego upadek. - rzucił niemal sam do siebie

Zoja pojawiła się tu, bo... sama nie wiedziała dlaczego. Usiadła na plaży, ściągnęła z nóg skórzane buty i przesunęła stopami po piasku. Z jednej strony liczyła na spokój, z drugiej na rozmowę z kimś. Ah, te baby.

Jako, że Kath jest czarnoksiężnikiem lubi przechadzać się nocami w pełni księżyca. Ponoć wtedy jest największa aktywność czarnej Magii, nie tak jak to mówią wszyscy naukowcy. Według niej mylne jest określenie tego, iż natężenie tej magii rośnie tylko o 3 w nocy, dla niej cała kotara nocy jest spełnieniem jej czarnoksięskich mocy, stąd też zakochała się w tej porze doby. Więc po odpoczynku w Gospodzie postanowiła się przejść. Wyszła i podążyła za lotem swojego Jastrzębia.

* Ehh ale piękna noc, dokąd lecisz Estrificusie. Nadal myślę o tym Starcu, był dla mnie jak ojciec a teraz go nie ma, chodźmy nad morską plażę, coś mi mówi, że spotkamy tam ciekawą osobę

Pomyślała wiedźma i już razem z Ptakiem poszła na plażę, gdzie ujrzała pewną kobietę do której podeszła i zapytała pełna spokoju.

- Też lubisz spędzać noce na plaży?-

Maya dosłyszała ostatnie zdanie, które wypowiedział Thane dzięki swojemu wyostrzonemu słuchowi.Nie chciała jednak w to wnikać.Jeszcze bynajmniej nie teraz. "Chyba mi się przesłyszało? Przecież to nie możliwe aby zniszczył całą krainę" pomyślała.Leżąc ściemniło się i nastała noc.maya w końcu wstała, otrzepała się z piasku i spojrzała przed siebie na morze.
-Niesamowity widok... Idę się przejść.Mam nadzieję, że tym razem zastanę cię jak wrócę.Chyba, że chcesz to możesz do mnie dołączyć - powiedziała do Thane, puściła mu oczko po czym ruszyła w stronę morza.

Z nudów przechadzała się brzegiem morza upajając się widokiem morza nocą i muśnięciami lekkiego wiatru...

Zoja uniosła głowę i zmierzyła przybyłą uważnym spojrzeniem. Jej kroki słyszała już dużo wcześniej, jednak nie dała tego po sobie poznać.
- Nie, nie lubię morza, jednak coś mnie tu przyciągnęło - wzruszyła ramionami. - A ty? - uniosła brew pytająco.
Chwilę później dostrzegła ptaka, popatrzyła na niego zaciekawiona, jednak nic nie powiedziała.

-Hmm, Ja lubię morze, lubię szum fal, lubię wiejącą bryzę, lubię piasek pod nogami, lubię noc i pełnię księżyca, nocą wszystko jest piękne... Chodź tej nocy jedno mnie dziwi spotykam kobietę siedzącą na plaży, która mówi, że nie lubi morza, mówi, że jakaś dziwna siła ją przyciągnęła. Musisz wiedzieć nic nie dzieje się bez przyczyny... Nie dziw się to mój chowaniec jest zupełnie bezpieczny lecz jeśli Ci przeszkadza odprawię go do
gospody-

Powiedziała Kath po czym zdjęła buty i na chwilę zamilkła by po chwili znów przemówić

-Nazywam się Kathorusis Meanetis nie zwykłam się przedstawiać nieznajomym lecz ty wydajesz się wyjątkowa. Jeśli można pragnęłabym poznać i Twoje imię-

Powiedziała Wiedźma, której stopy zatopiły się w zimnym piasku.

W pewnym momencie podczas spaceru, gdy Maya miała już wracać do swojego towarzysza sprawdzić czy jeszcze jest, zauważyła jakieś dwie postacie stojące niedaleko.Jako że się jej nudziło postanowiła podejść.
Zawsze miło poznać nowych znajomych pomyślała i podeszła.
-Hej - przywitała się spoglądając na dziewczyny.
-Co was tu sprowadza o takiej porze? - zagadała niezobowiązująco.

-Witaj... Można poznać twe imię?-[b]

* Dziwne to miejsce czyżby ludzie mieszkający tu byli jak ja?? Czyżby lubili noc i księżyc? Powiedz Estryficusie, czy w ogóle dobrze zrobiliśmy, że tu przybyliśmy...Powiedz... Myślę, że warto poznać tutejszych...

[b] -Przybyłam tu aby napawać się widokiem księżyca w pełni, aby cieszyć się zimnym piaskiem i rozkoszować się nocną bryzą. Powiedz, Czy Twoje powody są takie same?-

Powiedziała zawładnięta nostalgią Czarownica.

-Jestem Maya.Maya Diomeder - przedstawiła się i podeszła bliżej.
-A powód? Hmm... spacerowałam z nudów.Ale masz rację, księżyc w pełni jest zachwycający... - wpatrzyła się w niego jak zahipnotyzowana.Po chwili oderwała od niego jednak wzrok.
-A Ciebie jak zwą?

-Jestem Kathorusis Meanetis, chodź aby nie przemęczać języka możesz mówić mi Kath. Miło mi, że podzielasz moje poglądy... Jeśli można mam do Ciebie prośbę jestem tu nowa i nie do końca mogę się odnaleźć, jeśli mogłabyś mi pomóc byłabym bardzo wdzięczna. Proszę opowiedz mi o życiu w tym miejscu, bo na razie jedyne miejsca jakie zwiedziłam to gospoda i właśnie ta plaża, chciałabym choć w myślach mieć obraz tego miejsca-

Powiedziała Kath zmieszana lekko

* Nie wiem czy dobrze zrobiłam otwierając się aż tak bardzo, myślę, że nie natrafiłam na złą osobę i to spotkanie nie skończy się źle

Maya uśmiechnęła się przyjaźnie do dziewczyny i usiadła na piasku.Rękoma objęła kolana i znów spojrzała na księżyc.
-Chyba nie za bardzo ci pomogę - zaczęła. - Sama nie wiele tu odwiedziłam miejsc.Jestem tu od dość niedawna.Wciąż poznaję nowe miejsca i ludzi.Jedyne co mogę ci zaoferować to parę informacji o miejscach gdzie sama byłam - zamyśliła się na chwilę zastanawiając się co by to opowiedzieć Kath.
-Ja mieszkam w pięknym mieście Sanvante.Choć nie za długo i w zasadzie nie za dużo tam widziałam poza przepięknym ogrodem Sheda.Nigdy nie widziałam piękniejszego... - Maya na chwilę zamilkła bo w wyobraźni przypominała sobie ten ogród.Uśmiechnęła się do siebie.
-Potem byłam chwilę w drugim największym mieście Ashilut.Byłam tam tylko na centralnym placu gdzie się handluje czy tez można spotkać z kimś. Wiem, że powstaje lub ma powstać a może już nawet powstała specjalna akademia.Miałam w niej uczyć jednak jeszcze jej nie odwiedziłam - uśmiechnęła się krzywo, bo w zasadzie przypomniała sobie o tym dopiero teraz jak opowiadała o tym dziewczynie.
-Potem trafiłam do gospody w Laros.Gospoda jak gospoda co tu dużo mówić.Stamtąd udałam się tu nad morze z nadzieja, że znajdę tu znajomego.Po drodze miałam mały odpoczynek w ruinach pewnego miasta jak zakładam.Ale nie zdążyłam dokładniej się temu przyjrzeć. - skończyła Maya i spojrzała na towarzyszkę.
-Mogę Cie o coś spytać? Jakiej jesteś rasy?Chyba nie spotkałam jeszcze nikogo takiego - spytała nieśmiało.

-Dziękuje za pomoc, na pewno mi się to przyda, ciężko się oswoić w chwilę na tak dużej wyspie-

Powiedziała Kath siadając obok Mayi.

* Chyba dobrze zrobiłam poznając Mayę, na pierwszy rzut oka jest miłą osobą, co nie Estrificusie? Może przedstawię Cię, co o tym sądzisz?

-Jestem Elfką, choć nie do końca to widać, niektórzy nazywają moją rasę "Mrocznymi Elfami". Ty zapewne jesteś PółBoginią, mój świętej pamięci mistrz opowiadał mi o was jak i o innych rasach żyjących na świecie, nie mówił o tym dość dokładnie, ale wspominał, że jesteście bardzo uprzejme i uczynne z Tego co widzę nie mylił się...-

W tej chwili nadleciał chowaniec, wezwany przez swoją panią

-Ooo jesteś... Mayo to jest mój chowaniec Estryficus-

Estryficus pokłonił się zacnie przed półboginią i usiadł na ramieniu swojej Pani.

To dlatego przypominała mi elfa - pomyślała Maya a chwile później spojrzała na ptaka.
-Wspaniały - powiedziała i wyciągnęła dłoń aby do dotknąć.
-Nie bój się. - powiedziała do ptaka po czym zwróciła się ponownie do elfki.
-Dobrze mieć chyba takiego towarzysza.Wyczuwam między wami wielkie przywiązanie i przyjaźń.Potrafisz się z nim porozumieć?

-Estryficus jest moim towarzyszem od 12 roku życia, bez niego nie byłoby mnie, a jego beze mnie. Jesteśmy związani ze sobą jak rodzeństwo. Oczywiście umiem się z nim porozumiewać telepatycznie, jak na każdego czarnoksiężnika przystało. A Ty czy jako boginia opiekujesz się jakąś częścią natury... Zawsze ciekawiło mnie jak to jest być półbogiem, czy jest to przyjemne, swawolne i lekkie życie, czy smutne i pełne troski o innych?-

Zapytała dość poważnie Kath.

-Moja matką jest bogini Artemida i to dzięki niej świetnie radze sobie z natura i potrafię porozumieć się ze zwierzętami.Jednak nie miałam ku temu jeszcze jakiejś specjalnej okazji aby się w to zagłębić i sprawdzić jak do końca działają moje moce w tej swerze. Może z czasem... - pogłaskała znów Estryficusa.
-Wydajesz się miłą osobą więc powiem Ci, że tak na prawdę to o tym kim tak naprawdę jestem dowiedziałam się stosunkowo niedawno.Nigdy nie poznałam mojej matki tak naprawdę.Nie tu na Ziemi.W każdym razie żyje, jak dotąd.Podróżuję, poznaje nowe osoby.Żyje chwilą.Nigdy nie dostałam żadnych rozkazów z "góry" więc nie mam zobowiązań.A czy troszczę się o innych? W zasadzie nie mam rodziny ani nikogo mi bliskiego.Przynajmniej jeszcze.Ale nie żebym tez nie miała serca.Jeśli komuś trzeba to pomogę jeśli jestem w stanie.Nie krzywdzę tez innych dla zabawy chyba że w uzasadnionych przypadkach... - zawiesiła na chwile głos kończąc wypowiedź.
-Może Ty opowiesz mi trochę o sobie? - uśmiechnęła się przyjaźnie do Kath.

-Nie jest to dla mnie łatwy temat ale myślę, że mogę Ci zaufać i opowiem Ci historię: To było tak narodziłam się z miłości mojej matki i żądzy życia wiecznego mojego ojca. Pewnego dnia jego zachłanność zabiła go, gdyż chciał żyć wiecznie kosztem, życia małego dziecka. Aby to zrobić odprawił rytuał do bóstwa wojny i poświęcił życie dziecka, na szczęście Bóg oszukał Ojca i to jego ciała zabrał w zaświaty, a ciało dziecka odesłał na ziemię przeklęte... Ludzie z wioski chcieli zabić dziecko, lecz każdy kto choć podniósł kamień za zamiarem zabicia dziewczynki padał trupem, tak to właśnie zginęła cała osada... Na szczęście noworodka znalazł Czarnoksiężnik

Kath zaszlochała wspominając Starca.

-Wracając... Potem wychował mnie jak własne dziecko, nauczył magii i pomógł znaleźć chowańca. I tak to żyliśmy, lecz przed rokiem Drefinses zmarł, a ja zrozpaczona wyruszyłam w podróż, aż dotarłam tutaj... Od to moja historia-

Kath rozkleiła się zupełnie wspominając tę historię.

Maya wysłuchała opowieści dziewczyny i strasznie zrobiło jej się smutno.Nawet nie wyobrażała sobie jak się musiała czuć kiedy tak wszyscy byli przeciw niej.Gdy dziewczyna rozkleiła się Maya odruchowo przytulali ją.
-Smutna i tragiczna historia.Wybacz, ze prosiłam cie abyś mi to opowiedziała...Ale teraz będzie już tylko lepiej.Jesteś silna, dasz rade.

Bez słowa wstała i odeszła widząc, że obydwie wciągnęły się w rozmowę. Wydawałą się rozpływac na horyzoncie.

[zt]

-Nie ma sprawy w końcu musiałam pogadać z kimś na ten temat, dręczyło mnie to od dawna dziś upuściłam emocjom opowiadając Ci moją historią. Jestem zadowolona z tej rozmowy. Dziękuję za wysłuchanie i oparcie... Powoli wstaje świt, chyba będę musiała wracać do gospody, jeśli chcesz to możemy się tu spotkać następnej nocy

Powiedziała Kath, po czym poczęła powoli wstawać.

*Ale czuję się dobrze Estrificusie już od roku nie czułam się tak wspaniale jak tej nocy, wracajmy do gospody, trzeba się przespać... Myślę, że czeka nas tu wiele przygód

Maya uśmiechnęła się serdecznie do dziewczyny i również wstała.Otrzepała się z piasku.
-Do następnej nocy.Mam nadzieję - odpowiedziała i udała się z powrotem do Thane.
Nie zdawałam sobie sprawy, że tak daleko odeszłam pomyślała kiedy idąc dłuższą chwilę nie widziała swoich rzeczy i demona.W pewnym momencie nawet zaczęła mieć obawy czy oby on znów jej nie zostawił.Po chwili jednak go dostrzegła.Podbiegła do niego i już miała przeprosić, że tak długo jej nie było ale zauważyła, że przyjaciel chyba śpi więc nie chciała go budzić.Usiadła więc na piasku, objęła się ramionami i oglądała wschód słońca.O dziwno nawet trochę nie była zmęczona.

-Żegnaj- Odpowiedziała Kath po czym wyruszyła z powrotem do gospody, aby się przespać.

*No tak trzeba wracać, zamówimy coś do jedzenia w gospodzie Estrificusie, a potem pora na obejrzenie dalszej części miasta

Po dłuższej chwili podniósł się do siadu, od razu podniósł dłonie do oczy, przetarł je kilkakrotnie. Zamglonym wzrokiem dojrzał Maye. - Ym... coś mnie ominęło? - powiedział zachrypniętym głosem. Rozejrzał się wokół, po czym pierwsze promienie słońca uderzyły w ledwo wybudzone oczy.

Przeciągnął się. - Już się miałem ruszyć, ale lenistwo zwyciężyło.. Po Twoim wyrazie twarzy mogę być pewien że się nie nudziłaś, koniec końców nie nawaliłem. - rozpogodził się.

Wstał, przeciągnął się raz jeszcze. - Wstał nowy dzień, nie mamy kaca, nie obudziłem się z jedną ręką pod brzydką kobietą, żyć nie umierać! - podsumował chwilę obecną z rogalem na twarzy. - Świat aż sam się prosi żeby go podbić, pytanie tylko jak to zrobimy?

Maye z zamyślenia wyrwał głos Thane.Odwróciła więc głowę i spojrzała na niego.
-Witam.Chyba ci się trochę przysnęło - zachichotała Maya.
-I masz rację.Wcale się mimo to nie nudziłam,ale... - Maya zmarszczyła brwi i podejrzliwie zaczęła eis przyglądać demonowi.
-Jak to podbić świat?Chyba nie mówisz poważnie?

- To była metafora od "zapowiada się dobry dzień, który trzeba wypełnić czymś świetnym, więc od czego zaczniemy". Wiesz, może postawmy sprawę jasno. - zmienił ton na rzeczowy, wyraz twarzy stał się poważny - Widziałem Twoje reakcje na moje słowa wcześniej. Nie, nie mam nic przeciwko temu żebyś zachowywała do mnie dystans, lub zwyczajnie mnie nie lubiła, unikała. Wolałbym jednak zgrubsza wiedzieć jeśli coś Ci nie pasuje, takie wyłapywanie słów wyjętych z kontekstu nie jest przyjemne.

Włożył ręce do kieszeni, podszedł do morza. Zwykle gdy był podburzony, lub zdenerwowany wolał się przejść.

Mayę trochę zdziwiło to co powiedział Thane.
Wcale nie wyciągnęłam nic z kontekstu!Spytałam tylko czy to co powiedział było na poważnie.Przecież go nie znam jeszcze na tyle aby znać jego metafory pomyślała trochę wkurzona. Nie no.O co ja się właściwie złoszczę.Eh zaraz przez niego dostane białej gorączki zaśmiała się i wstała. Nie wiedziała czy może do niego podejść czy też przypadkiem czegoś jej nie zrobi jeśli by się okazało, ze woli być sam.W końcu to demon a one bywają nieobliczalne. [;P]Ruszyła jednak wolnym krokiem ku niemu.Wahała się, jednak w końcu zatrzymała się niedaleko niego.Stanęła tuż za nim.
A co mi tam.Raz się żyje.Może zdążę zwiać.Heh...
-Ile razy mam ci mówić, że nie chce cię unikać czy coś podobnego.Chyba nie przyszłabym tu za tobą jeśli bym nie chciała mieć z tobą do czynienia, prawda? Nie znam cie jeszcze na tyle aby od razu wyłapać twoje metafory czy też, nazwijmy to, poczucie humoru.Więc jeśli tak naprawdę to ty masz mnie dość to wystarczy słowo - Maya powiedziała to dość szybko ale wyraźnie aby to usłyszał. Na koniec westchnęła i odwróciła się na pięcie ruszając ku swoim rzeczom aby je spakować.
W końcu trzeba znaleźć jakieś miejsce na nocleg.

(znaleźć miejsce na nocleg? 2 posty temu był wschód słońca )

- Ok. Widzę gdzie leży problem. - Obrócił się i złapał odchodzącą za rękę. Nie chciał dać Jej odejść po czymś takim, ale również nie miał zamiaru się z Nią szarpać. - Wybacz mój styl bycia, dopiero teraz zobaczyłem że dość ciężko się ze mną sprawnie porozumiewać.

* No i do tego ledwo co się obudziłem... Nie drażnij demona z rana. *

Maya zatrzymała się i odwróciła gdy złapał ją za rękę.Nie miała zamiaru się szarpać an nic z tych rzeczy.
-Nie, że ciężko.Ale muszę przywyknąć do Twoich powiedzonek.Daj mi trochę czasu, a postaram się nie brać wszystkiego co mówisz zbyt dosłownie - zaśmiała się.
- Więc co teraz? Plaża, morze...to wszystko fajne ale wypadałoby coś zjeść i poszukać miejsca gdzie się będziemy mogli zatrzymać, doprowadzić do porządku i ewentualnie wynająć jakiś pokój na noc jeśli zamierzamy dłużej tu zabawić.Chyba, ze chcesz udać się w zupełnie inne miejsce? - spytała.

[nocleg na przyszłość jeśli zostajemy na dłużnej nad morzem nie ze na "już"]

- Wiesz, chyba zwyczajnie nie branie wszystkiego na serio wystarczy... - Uśmiechnął się, cieszył się że udało się rozładować to spięcie bez większych trudności.

- Wybrałem plażę, może teraz Ty coś wybierzesz? Mi wszystko jedno gdzie się udamy, w razie braku pomysłów możemy po prostu iść przed siebie. - po krótkiej chwili coś jeszcze wpadło mu do głowy - To znaczy, o ile nie masz niczego innego do roboty...

Dopiero po chwili przypomniał sobie że wciąż trzyma Jej dłoń, postanowił nic z tego nie robić.

-W zasadzie to na upartego bym miała co do roboty ale...to może poczekać - powiedziała i pociągnęła go za sobą w stronę ich rzeczy.A w zasadzie to jej rzeczy.Była to tylko niewielka torba, ale zawsze to coś.

Zanim zajmę się nauką w akademii Lirena chcę pozwiedzać to i owo.Z większą wiedzą o świecie może na więcej się przydam - myślała idąc po piasku.

W końcu zatrzymali się i Maya puściła Thane. Zaczęła zbierać swoje rzeczy.
-Myślę, że w tym stroju po mieście chodzić nie wypada.Musze się przebrać ponownie w sukienkę - dodała i spojrzała wymownie na demona aby się odwrócił.

-Możemy iść gdzie nas nogi poniosą, ale najpierw muszę porządnie wypocząć.Nie spałam nic tej nocy.Myślę, że najpierw odwiedzimy gospodę i zanocujemy tam dzid a jutro możemy z rana wyruszyć...hmm? Moze w stronę lasu czy gór Tobven. Okaże się - mówiła przebierając się.
-I co ty na to?

Pozwolił się zaciągnąć do Jej rzeczy. Odwrócił się, żeby mogła się spokojnie przebrać.

- Wiesz, tak na prawdę to nie miałbym nic przeciwko temu żebyś przebrała się na moich oczach. - zaśmiał się. - Poza tym jesteś wystarczająco ładna żeby każdy strój pasował... Choć może to tylko moje przyzwyczajenia z piwnicy.

- Nie ma problemu, dobrze by było gdzieś odpocząć przed następną wędrówką. Jestem jak najba... - urwał.

Kilka kroków przed nim nastąpił niewielki wybuch płomieni, z którego wyłonił się sukkub. Demonica zwróciła wzrok na Thane, po czym zaczęła mówić nim jeszcze płomienie w których przybyła zniknęły. - Znów ktoś wymyślił sobie że przejmie Twoją norę, normalnie bym sobie z tym poradziła, ale jest ich cała szczęśliwa, plugawa, gromadka. Radzę szybko wrócić, nim będzie za póź... - urwała, zobaczyła Mayę. - Nie przeszkodziłam w czymś przypadkiem? - Dodała szybko, zmierzyła wzrokiem Mayę

- Jasne Tali, zupełnie jakby Cię to obchodziło. - odpowiedział oschle. - Nie wtykaj nosa w nie swoje sprawy. Zostaw mi heksagram i spadaj, dołączę do Ciebie później.

Tali prychnęła z niezadowoleniem, ale pstryknięciem palców wywołała niewielki płonący wzór na piasku o krok od Niej. - Lepiej się pospiesz, jeśli chcesz mieć dokąd wracać... - Pociągnęła nosem z wyraźnym zniesmaczeniem - Z kim Ty się zadajesz, zawsze byłeś pokręcony, ale...

- Zjeżdżaj! - przerwał Jej Thane wyraźnie zdenerwowany, po czym Tali zniknęła w ten sam sposób w jaki się pojawiła.

- To była Tali, sukkub który pilnuje mojego lokum w piwnicy pod moją nieobecność... Przepraszam za Nią. Niestety muszę się wybrać do mojego kochanego gniazdka, z powodów które usłyszałaś przed chwilą. Trochę to pokrzyżuje nasze plany, no i zajmie mi dłuższą chwilkę...

[ w środę z rana wyjeżdżam, a ta akcja była pierwszym (choć nie najlepszym) pomysłem jak to rozwiązać ' ]

[spoko domyśliłam się po co ta akcja i w sumie dobrze bo będzie logicznie wszystko heh]

-No domyślam się,że by ci to nie przeszkadzało.Jesteś w końcu facetem. Ale...a zresztą.Moze kiedyś... - zachichotała i zakończyła temat.

Gdy pojawiła się Tali Maya przyglądała się w ciszy całej tej sytuacji jedynie zakładając torbę na ramię.
-I co miała na myśli mówiąc z kim ty się zadajesz? Pewnie chodziło jej , że nie jestem demonem lub jedną z jej gatunku.Phi...Zaprawdę ciekawych masz znajomych - dodała kręcąc głową gdy sukkub zniknął.

-No ale rozumiem.Musisz zadbać o swoje...interesy -podeszła do niego i spojrzała mu w oczy.
-Zatem tu się rozstaniemy.Ja wyruszę mniej więcej tak jak planowałam aczkolwiek nie wiem gdzie mnie nogi poniosą.Mam nadzieję, że jak się uporasz już ze wszystkim to mnie jakoś znajdziesz - powiedziała i zbliżyła się do Thane jeszcze bardziej.Nie wiele myśląc pocałowała go w policzek na pożegnanie, popatrzyła na niego jeszcze chwilę i odwróciła się.Ruszyła plażą przed siebie...

- Wiesz, sukkuby nie należą do najkulturalniejszych okazów demonów... Tali jest akurat jedną z milszych, z tymi bardziej wulgarnymi lepiej nie mieć do czynienia. - odpowiedział na reakcję Mayi

Gdy półbogini sukcesywnie zbliżała się, Thane po raz pierwszy odkąd pamiętał nie potrafił przejść z tą sytuacją do porządku dziennego, może były to nie gorące, ale chłodny dotyk warg... Gdy ponownie otworzył oczy Maya była już kilka kroków dalej.

- Dziękuję, do zobaczenia. - Niechętnie odwrócił się w stronę heksagramu i ruszył w jego stronę, gdy tylko stopą dotknął linii pentagramu nastąpił wybuch płomieni. Po chwili nie było śladu ani po demonie, ani po symbolu. Kilka uderzeń serca później z pisaku plaży zniknęła Blaze.

[ Do zobaczenia po 22-gim ]