Domek Seci

Niewielki domek w ustronnym miejscu gdzieś schowany ppomiędzy skałami gdzie nie ma wiele roślinności ze względów oczywistych dla mnie. W małym acz przestonnym domku też nie ma nigdzie roślinek. Wchodząc do domu jesteśmy w małym holu. Dalej po lewno jest łazienka, na wprost widzimy kuchnię z jadalnią oraz - przegrodzony niską ścianą -slaon. Po lewno sa dwa pokoje jeden większy, który jest w pełni wyposażony nalezy do mnie, drugi zas ktróy zawiera łożko oraz szafkę tylko jestś gościnnym pokojem. No i w całym domeczku mieście się jedynie bardzo dużo zdjęc moich oraz masa różnych książek ustawionych na wielu półkach.

Tak oto po ciężkich staraniach dotarłam do swojego domku. Kiedy przekroczyłam próg wzięłam głęboki oddech. Tak wyczówałamm zapach wielu książek. Ruszyłam do pokoju gościnnego. Ułożyłam na łóżku gościa i wróciłam po chiwli z odpowiednią ksiązką w dłoni. Zaczęłam go opatrywać gdy skończyłam wszytsko poszłam do siebie gdzie od razu padłam na łóżko. Już po chwili zasnęłam.

[nmm]

Przebudził się na krótką chwile. spostrzegł że jest w jakimś domu. Szybka analiza: dom, rana opatrzona. Pociągnął nosem. Można wyczuć delikatne perfumy kobiece. Dom tej dziewczyny. Po chwili znów stracił przytomność.

Obudziłam sie póżnym rankiem. Podniosłam się z łóżka i przysiadłam jedynie na nim przecierając delikatnie oczy. Po chiwli skojarzyłam fakty z ostatnich zdarzeń. Wzstałam i wziełam czyste ubrania i wyszłam do łazienki gdzie się wykąpałam. Nie zajęło mi to wiele czasu. Wyszłam i zrobiłam śniadanie które szybko zjadłam. Po tym zajrzałam do pokoju gdzie leżał Elf. Zmieniałam bandaże itp itd po czym poszłam do salony. Wzięłam jedną z książek i czytałam czekajac na przebudzenie gościa.

Przebudził się powoli, oglądając wszystko w okół. Nie czuł się zbyt dobrze, ale musiał wstać. Powolnym krokiem wyszedł z pokoju, wszedł do salonu. - Dziękuje, powiedz mi jak mam ci się odwdzięczyć. Powiedział, lekko strasząc zaczytaną dziewczynę. Zapomniał że naturalnie chodzi bardzo cicho.

Nawet nie zareagowałam gdy sie odezwał. Jak zawsze ksiazka tak bardzo mnie wciągnęła że oczywiście straciłam kontakt ze światem rzeczywistym.

- Ciekawe. Korzystając z okazji wyszedł z domu, postanowił kupić coś. Po drodze zwinął kilka sakiewek od przechodniów. I zrobił małe zakupy. Rana bolała coraz bardziej. W każdym razie do domu wrócił z nie małym woreczkiem czekoladek, kilkoma różami, butelką wina i mniejszą butelką czystej. Tą ostatnią dokładnie schował.
Podszedł do dziewczyny, zapukał delikatnie w książkę. Gdy dziewczyna podniosła wzrok, wręczył jej Róże i Czekoladki. - To w ramach części rekompensaty, za to, co dla mnie uczyniłaś.

No nie kiedy poczułam zapach czekolade spojrzałam na chłopaka.
-Jak mogłeś się ruszać z domu!
No tak jak zawsze po wyrwaniu z ksiązki krzyczałam, niestety jakos już tak miałam.
-I niby jakiej rekompensaty? Ja nic nie zrobiłam.
Oczywiście ze nie przeciez tylko obmyłam kilka ran i zrobiłam co kazali w ksiązce, chodx teraz juz nie musiałąbym uzywac jej.
-A poza tym siadaj na kanape i to już.
Powiedziałam odkładajac ksiażkę na regał. Miałam zamiar zobaczyć czy rana się nie otworzyła bo wtedy miłoby nie było.

- Zrobiłaś to metodą książkową, ja znam trochę inną. Pomożesz mi tylko potem założyć opatrunek, bo jak sądzę nie przemyłaś rany czymś mocniejszym. Powiedział po czym zdjął opatrunek, wyciągnął butelkę wódki. Zacisnął zęby, i wylał trochę wódki na ranę. - Cholera, jeszcze plecy... Podał jej wódkę, po czym odwrócił się. Czyń swą powinność "kacie", ja tej rany nie wypalam...

-No wiesz użyłam spirytusu salicynowego
Powiedziałam patrząc na niego.
-No ale ok.
Powiedziałąm i spojrzałam na wódkę. Szczerze nigdy tego nie piłam i jakoś nie miałam zamiaru. No nic polałam ranę na plecach nie czekają i nie ostzregajac nawet nic. Ciekaw byłam jego reakcji. Gdy mogłam już założyć bandaż zrobiłam to co do mnie nalezało.
-Czy jeszcze coś?
Zapytałam s troską w głosie i zaczełam się nagle przyglądać jego uszom. Chyba pierwszy raz widze z bliska Elfa. Wszyscy mają takie fajne i wyjątkowe uszy.

- KUR... Wygiął się z bólu. Ale gdy zakładała mu opatrunek, nie ruszał się. Wziął jej dłoń, którą pocałował. Chce ci jeszcze raz podziękować. Zaczął się przyglądać dziewczynie, już dawno nie widział tak uroczych oczu...

-Alez nie ma za co dziękować
No tak jak zawsze gdy ktoś ujął mnie w dłoń a do tego pocałował zrobiłam sie czerwona jak moje wsłosy lub oczy. bYłam dziwnym Helivem który zamiast kojarzyś się z niebieskim koajrzył się z czerwienia ale to chyba dlatego przez ten mój charakter. Spojrzałam na niego i uśmiechnęłam się po czym znów spojrzałam na jego uszy. Dotknęłam jego lewego ucha delikatnie place po czym zaczęłam sie nachylać z zamiarem ugryzienia delikatnie ucha. No tak to była moja mała wada lubiłam wszystko gryźc moze też dlatego nie przeszkadzało mi gdy Grant mnie ugryzł. Na moim ramieniu wciąz spoczywała blizna po jego kiełkach.

Gdy zauważył że dziewczyna chce się pobawić jego uszami,szybkim ruchem wziął ją na kolana. Spojrzał głęboko w oczy. - Widzę lubisz moje uszy, ale nie ma. Za bawienie się moimi uszami i ich gryzienie trzeba zapłacić- Cmoknął ją w policzek - Teraz możesz się nimi bawić.

O nie to było już za wiele dla Seth. Nie dosc że wylądowała na kolanach chłopaka to on ją jeszcze pocałował w policzek. No co prawda podczas walki nie raz dochodzi do kontaktu pomiędzy ludźmi, lub w innych sytuacjach ale Sethy była chyba przewrażliwiona na puckcie kontaktów międzyludzkich zwłaszca gdy była sam na sam z płcią przeciwną. Już nie raz wychodziła z opresji przez Al`em bądź Sinikarem, z którymi nadarzały sie dla niej niepewne sytuacje. Tak wiec i tym razem kiedy zabroniono mi ugryźc to co chciałam i jeszcze bezczelnie pocałowano w jej święty policzek zemdlała na ramionach chłopaka. No cóż nie sądziłą że on się odważy do takiego czunu.

- Nie ciekawie... Wziął ja na ręce, była bardzo lekka. [i] Zaniósł ją do jej Sypialni, gdzie najdelikatniej jak umiał ułożył ją na łóżku. Delikatnie przykrył, usiadł gdzieś na krześle, chciał na nią tylko popatrzeć.

Gdy juz leżałam na swoim łożeczku ocknęłam się. Było to takie dziwne wybudzenie jakby ze złego snu. Szybko podniosłam się do siadu i spojrzałam w bok. Tak on nadal był. Spojrzałam na jego uszka. Juz po chwili znalazłam się obok wgryzajac się lekko w jego szpiczaste uszka.
-Ale fajnie i dziękuję
Powiedziałam już normalnym głosemz uśmiechem na ustach. Tak dało mi to taką fajną radochę jak małemu dziecku nowa zabawka. Byłam juz naturalnej karnacji na twarzy a po wczęśniejszym zdarzeniu nie było śladu. Cała ja.

- Masz może kieliszki do wina? Zapytałem się z uśmiechem.
- Wybacz nie chciałem byś zemdlała, ale moje uszy możesz gryźć.

-Nie no nie wiedziałeś że tak się stanie. Niestety tak juz reaguję gdyż wcześniej nie spotykałam się z takimi sytuacjami.
Powiedziałam i poszłam po kieliszki. Stanęłam w dzwiach pokoju
-Może lepiej zapraszam do salonu.
Sama skierowałam sie w tamta stronę, po czym usiadłam pryz stoliku.

Poszedł za nią do salonu, usiadł na wprost niej. Wyciągnął wino, które następnie odkorkował. Nalał do obu kieliszków. - Twoje zdrowie. Wzniósł toast po czym napił się trochę wina.
- Mogła byś wyjawić mi swoje imię? Umknęło mi w tym całym zamieszaniu.

-Jestem Sethy, Sethy Caliro.
Przedstawiłam się kłaniajac się lekko przed nim po czym wracajac na swoje miejsce. Spojrzałąm na wino. Bardzo lubiałam ten rodzaj trunku jednak też wiedziałam że nie mogę go pić w nadmiarze, miałam do tego słabą głowę. Upiłam lekko i poczułam niesamowity smak wysmienitego wina. Nie wiem czy on sie znał na tym czy po prostu trafił na dobre wino.
-A Ty jak się nazywasz?
Zadałam to samo pytanie co on przed chwilka mi zadał.

- Peri'an Phiro Powiedział pochylając nisko głowę.
Widzę tutejsi nie znają się na winie, tam skąd pochodzę to wino, za tą butelkę mógłbym kupić piękną kolię ze szlachetnych kamieni. Obejrzał się dookoła. - Wiele książek, prowadzisz tu jakąś prywatną bibliotekę ?

-Miło mi
Powiedziałam i usmiechnęłam się do niego. Spojrzałam na niego ale już nie tylko na jego uszy ale na całość. Kiedy wspomniał o książkach zaśmiałam się cicho. Prawda, nie dosc że miałam mase książek na regałach to jeszcze w niektórych kątach można znaleźć inne ksiązki.
-Można tak powiedzieć, choć tutaj - wskazałm na regał- sa te najciekawsze według mnie.
Powiedziałam zachwycona swoim własnym zniorem. Oczywiście nie mógł równac sie z tym co mam w pracy ale cóż nawet nie mogłabym mieć tylu książek za małe mieszkanko.
-Tak właściwie czym się zajmujesz?
A no właśnie czym mój gośc się zajmuje skoro może pozwolić sobie na takie luksusowe wino itp itd.

- Jestem artystą - powiedział spokojnie - mistrzowsko gram na lutni - w pewnym momencie ściszył głos - i niewiele gorzej wbijam sztylety. Upił trochę wina. -Prócz tego lubię podkradać sakiewki i pić wino z pięknymi damami. Patrzał się spokojnie wprost w jej oczy.

Wszystko słyszałam dokąłdnie nawet to co dopowiedział ściszonym głosem. Spojrzałam na niego
-Tak o dźwięku Twojej lutni już się przekonałam
Jeszcze czułam kilka siniaków których nie wyleczyłam a miałam po wczorajszej bitwie.
-No cóż pić wino pijesz i to z damą ale niestety w tym domu pięknej damy nie zobaczysz.
No cóż nie byłam przydka ale również piękna nie byłam. Przeciętnma kobieta i to mi definitywnie starczyło. Taką stworzyła mnie natura i taką zostanę.

- Cały czas na nią patrze Uśmiechnął się, po czym rozpuścił włosy. Dopił wino.
- Idę się położyć, rana daje mi się we znaki. Po czym odszedł do pokoju w którym spał.

-Jak uważasz.
Powiedziałam i wziełam ta samą książkę którą czytałam wcześniej. Kątem oka patrzyłam na odchodzącego chłopaka. Trzeba było przyznać że w moim domu gości nie byle jaki pryzstojniak. Otworzyłam na ostatniej stronie i usiadłam na kanapie podwijając nogi. Zaczełam czytać.

W końcu kiedy przeczytałam jedną z najważniejszych akcji mój wzrok przeniosł się na zegarek. Zbiliżała się już 5 godzina po południu i do tego zorbiłam sie głodna. Zapewne mój gośc też. Odłożyłam ksiażkę i okrązyłam ściankę przegródkę by zacżąc coś gotować. trzeba było przyznać że lubiłam gotować i znam dużo różnych przepisów, oczywiście z książek. No tak dzięki tym wszytskim ksiązką i temu że mam bardzo dobrą pamięć byłam bardzo uzdolniona w różnych dziedzinach. Wyciągnęłam potrzebne składniki i garnki a już po kilkunastu minutach po malutkim domku roznosił się zapach obiadu. Zostawiłam jeszcze na małym ogniu garnki i ruszyłam obudzić gościa. Podeszłam do niego i lekko potrząsnęłam
-Obudź się Peri`an, czas coś zjeść.
Powiedziałam do chłopaka kucajac przy łóżku.

Gdy tylko poczułem że ktoś mnie dotyka przez sen zacząłem szukać dłonią sztyletu.
Otworzyłem oczy, ujrzałem Sethy. - Tylko się ubiorę. Powiedziałem po czym podszedłem do plecaka, z którego wyjąłem ciuchy. Włożyłem na siebie zwykłą koszule i spodnie. Udałem się do kuchni wraz z Sethy. - A co to za potrawa ?

Czy musiał sie ubierać przy, a raczej nie mógł poczekac aż wyjde by mógł sie ubrac a nie wychodzić od razu z łóżka. Można by pomyśleć że temperatura mojego ciała podwyższyła się do 0 stopni a to juz dużo. No nic po tym ruszyłam dalej i usiadłam przy stole.
-Spróbuju to będziesz wiedział
Powiedziałąm biorąc widelec (myślę że takowe istaniały) i jedząc swoją porcję.

Usiadł i jadł powoli. Co to może być ? Kurczak, ryż, jakieś warzywa. Mniamm... Pikantne. - To nie może być tutejsza potrawa, przypomina mi taką potrawę co mnisi ze wschodu jedli. Konsumował dalej, ale czegoś mu brakowało w potrawie. - Zaczekaj chwilę Szybko poszedł do plecaka, szukał w nim warzywa z zachodu, które nazywali Papryką. Powinienem mieć gdzieś jeszcze ten sos. -Mam cię! Wykrzyknął wyciągając buteleczkę z czerwonym sosem. Wrócił do stołu, położył na stół sos.
- Oto sos Tabasco, w sam raz do takich potraw. Otworzył butelkę, wydobyła się woń która wyciskała łzy z oczu. Wziął pierwszą lepszą miseczkę, nalał do niej trochę sosu, nadział mięso na widelec, zamoczył i zjadł. - Wyśmienite...

Kiedy wybiegł oczyma powędrowałam za nim. Zaś kiedy postawił i doprawił swoje danie poczułam ciekawy zapach sosu. O tak na samo wąchanie miałam łzy w oczach mimo to sięgnęłam bez pytania i dodałam do swojej potrawy. Wziełam kęś a w oczach miałam małe łzy.
-Pyszny sos. Co to jest ten sos Tabasco?
Zapytałam zaciekawiona kiedy przegryzłam to co miałam w ustach. Nigdy wczęnsiej nie spotkałam się z podobną przyprawą

- No jest to dość stary sos. Robi się go z papryki. A dokładnie jej owoców. Miażdży się je z solą, po czym wypełnia się tym dębowe beczki. Po trzech latach to co jest w beczce miesza się z octem winnym. Mówiłem w przerwach między przełykaniem. - Na ludzkie lata mam jakieś 28, podróżuje jakieś 12, może 13 lat. Z niejednego pieca jadłem chleb. Ta butelka nie wiem jakim cudem się ostała. Ukradłem skrzynkę takich buteleczek, bogacze wiele płacili za nie. Nieraz w pierścieniach i klejnotach. Mało co nie przypłaciłem tego życiem, bo zrujnowałem dwóch przemytników. Trzy dni i trzy noce uciekałem... goniło mnie może ze trzydziestu ludzi. Uratowało mnie stado wilków, które rzuciło się na udziec który niósł pewien osiłek.

W pewnych częściach historii słuchałam uważnie, przełykajac swoje danie, w innych zaś śmiałąm się z nieco zabawnych sytuacji. W między czasie dowiedziałam się też ile on ma lat. Nie zauważyłam nawet kiedy zjadłam swoją porcję obiadu. Ale kiedy historia sie skonczyła wstaąłm od stolu i włożyłam naczynia do umycia.
-Nie sądziłam że hisoria zwykłych butelek z niezwykłym sosem może być taka intrygująca
Powiedziałam stojąc przy ladzie gdzie myłam naczynia.

- Można by napisać o tym książkę Powiedziałem i roześmiałem się. Podszedłem do Sethy. - Pomogę ci - Zacząłem z nią myć naczynia. - Swoją drogą, mam kilka tych papryczek w plecaku. Jak będziesz chciała to mogę Cię nauczyć jednej potrawy. Tylko nie wiem czy dostaniemy tutaj składniki.

-Hmm ciekawe czy by się rozeszła ta ksiazka
Powiedziałam kończąc z nim myc naczynia. W końcu nie było ich wiele a z pomoca Peri`ego szybciej poszło.
-A czego chcesz mnie nauczyć?
Zapytałam ciekawsko. Na pewno nie znałam tej portawy skoro pierwszy raz widziałam na oczy to warzywo czy owoc.

-Chilli Con Carne . Powiedział ze śmiesznym akcentem. Taki gulasz, tylko dość pikantny pochodzący tam skąd pochodzi papryka. Poszedł do pokoju, wziął plecak, i usiadł. Pogrzebał w nim jakąś chwilę. Wyciągnął z niego kilka papryczek, były już zasuszone, ale nadawały się do gotowania. Był też niewielki słoik, w którym były zamarynowane, one były też dobre. - Oto papryka chilli Powiedziałem wskazując na chude, podłużne warzywa. A oto zwykła papryka powiedziałem wskazując na grube owoce, które przypominały kwadrat z zaokrąglonymi kątami i wklęsłymi bokami.

Zaśmiałam się cicho słysząc jego akcent przy wymawianiu nazwych
-Chyba musze dodac nowe warzywa do mojej kuchni
Powiedziałam wesoło, przyglądajac się papryczką
-I do książek
Te słowa skierowałam po cichu do siebie, jak zawsze chciałam conieco dodać od siebie gdzieniegdzie.
-To czego potrzebujemy w ogole?
Zapytałam ciekawsko i spojrzałam na jego uszy. Tak znowu.

- Hmm - podrapałem się po głowie - mięso, najlepiej pierś kurczaka lub zmielona wołowina. Cebula, czosnek, oregano, kilka pomidorów, czerwona fasola. Zamarł w zamyśleniu. - Tak to wszystko. Do tego można dodać jeszcze kukurydzę. Godzina stania w kuchni, ale bardzo dobre. Wstałem i poszedłem do miejsca w którym spałem. Przebiorę się i pójdę kupić co trzeba. A i jeszcze Pieczarki!. Wyszedł z domu, póki Seth go nie zatrzymywała.
Wrócił po jakieś godzinie, z potrzebnymi produktami.

Kiedy tak wymawiał wszystko przeglądałam swoją lodówke (chyba takowe istaniały) miałam większośc z tego co wymienił ale kiedy skonczył znikił mi z oczu. Poszedł sie przebrać, szybko sie ze wszytskich uwinął gdy jeszcze wychodził chciałam krzynąc że nie wszystko tzreba kupować ale nie zdążyłam. Czekałam przy drzwiach aż wróci. Kiedy tak się stało na powitanie wycelowałam w niego z pięści
-Mógłbyś mnie wysłuchać za nim coś zrobisz?
Nie mógł poczekac aż sprawdze czy nie mam składników w domku tylko od razu lecieć na szybkiego. I do tego aż godzine czekania.

Bez zbytniej gadaniny przewiesiłem ją przez bark i zaniosłem do kuchni. Tam ją postawiłem. - Będzie więcej, a im więcej, tym lepiej. Po czym zabrał się do przygotowywania potrawy.

-Ej co Ty!
Krzynęłam do niego. Już chciałam go walnąc w plecy ale przypomniało mi się że ma ranę tam i dlatego ominęła go kara. Zkrzyzowałam ręce i czekałam aż mnie odstawi.
-Masz szczęście
Mruknęłam nieco wkurzona ale juz po chiwili wzięłam głęboki oddech i zpaytałam juz spokojnym i normalnym głosem
-To co mam robić?
Spojrzałam na niego.

- Możesz mi pomagać, po prostu rób to co ja. Powiedziałem spokojnie po czym wziąłem się do gotowania. Po 20 minutach w domu wyraźnie wyczuwalny był charakterystyczny zapach tej potrawy. Wrzucałem do garnka odpowiednie składniki. Po półtorej godziny potrawa była gotowa. Cały dom przesiąkł aromatem który wydobywał się z garnka. Nałożył sobie i Seth porcję do miseczek. Postawił je na stole, wziął dwie łyżki. Jedną podał Seth, drugą sam zaczął jeść.
- Jak zacznie Cię palić, nie pij wody, mleko najlepiej.

-No ok
Powiedziałam i wzięłam się do roboty. Patrzyłam na każdy jego ruch a kiedy można było wyczuć zapach wzięłam głęboki wdech
-Mhm...
Mruknęłąm z zadowoleniem i wróciłam do gotowania. Po skonczonej pracy zasiadłam na przeciw Peri`ana jedzać swoją czść. Co do ostrości chyba odczówałam ja nieco inaczej niż inni a spowodowane to jest moją niską temperaturą mimo to nalałam sobie mleka za jego rada.
-No tak woda raczej by mi nic nie pomogła. Ale rzeczywiscie pyszne. Dziękuję
Dodałam po skończonym posiłku. Od tego jedzenia dostałam lekkich rumieńców na policzkach.

Po skończonym posiłki podszedłem do Seth, rozczochrałem ją lekko. - Idę się położyć, jakbyś coś chciała to powiedz.

Spojrzałam na niego a potem podeszłam do jedno z luster które było w salonie i poprawiłam wlosy. Wróciłam do kuchni i pomyłam naczyia. Jak na dzis dzien to jadłam się za wszytskie wieki. Poszłam do pokoju gdzie był Peri
-No wiesz, tak opuszczac mnie. I co ja mam niby robić sama?

- No jak chcesz możesz pogryźć mnie po uszach albo potraktować mnie jako poduszkę i czytać książki oparta o mnie. Powiedziałem leżąc. Jutro masz śniadanie do łóżka z mojej strony, w końcu zmywałaś wszystkie gary.

Kiedy usłyszałam o gryzieniu juz chciałam sie rzucić na niego ale się powstrzymałam, no przeciez nie można tak traktować gościa. Stojąc w progu zastanawiałam się co by tu zrobic, ale gdy on wspomniał o śniadaniu opd razu rzekłam z lekkim oburzeniem.
-Nie powinno tak być. Jesteś tutaj moim gościem i nie mogę pozwoliz rzebyś mi robił śniadanie. Właściwe nic nie powinienes tutaj robic prócz odpoczywania, gdyż nie sądze że rana się zagoiła.
A właśnie sobie coś przypomniałam, przeciez te bandaże co ma na sobie, nosi chyba już z pół dnia a to trochę tak nieświeżo.
-Przydało by sie zmienić chyba bandaże ale jak chcesz mozesz sie przed tym wykąpać. Łazienka jest tam
Dodałam na końcu wskazując niedużą łazienkę w kórej mimo wszystko zmieściłą się wanna, prysznic i inne potrzebne rzeczy a nawet niepotrzebne, ksiązki.

- Ale kobiety to boskie stworzenia które są stworzone do miłości i kochania. Powiedziałem wstając i idąc do łazienki. Wziąłem czyste ciuchy. Wykąpałem się, ubrałem i wróciłem. Gdy Seth zakładała mi opatrunek, zacząłem rozmawiać - Widzisz, ja uważam inaczej. Jestem ranny ale ty mnie tutaj dotaszczyłaś, nakarmiłaś, po moim gotowaniu myłaś gary. Póki co dałem ci tylko kilka róż, czekoladki i wypiliśmy po lampce wina. Czuje że jestem winny ci to zrekompensować. A moje uszy możesz gryźć kiedy tylko chcesz.

Nie wiedziałam o co mu chodzi ale w czasie gdy poszedł się kąpać przyniosłam czyste bandaże i wodę salicynową, to wystarczyło mi na później. Gdy wrócił miał juz też pościelone ładnie łóżko, znacyz się poprawiłam je. Przytargałam też sobie jedno krzesło z kuchni. Gdy wrócił obmyłam rany i zmieniłam opatrunki.
-Dla mnie nie musisz nic robić, jest to zbędne.
Powiedziałam zbierajac już to co nie potrzebne.

- Ale takie mam zasady, bo kobiecie zwracam podwójnie. Powiedziałem spokojnie, podszedłem do niej, położyłem dłoń na ramieniu i zbliżyłem twarz do jej twarzy. - Z tej odległości Twoje oczy wyglądają jeszcze piękniej. Powiedziałem po czym położyłem się.