Tajemnicza jaskinia.

Niewielka jaskinia, której wejście jest zamaskowane przez wiele drzew i krzaków. Tylko naprawdę obeznani w terenie potrafią do niej dotrzeć i się nie zgubić.

-----

Po trzygodzinnej wyprawie dotarł na miejsce. Zsiadł z konia i powędrował w kierunku jaskini. Przy wejściu zatrzymał się by poczekać na Alucard'a.

Przyjechał tutaj zaraz za Leo i zsiadł ze swojego białego konia, z herbem gwardii.
- No to prowadź. - powiedział do niego i podszedł bliżej.

Dobrze. - powiedział krótko.
Razem weszli do środka jaskini. Szli tak przez około 20 minut. W końcu trafili do głównej komnaty. Ich oczom ukazał się wspaniały widok. Komnata wypełniona była minerałem o ciemno-purpurowej barwie.
- To właśnie jest Veridium. - powiedział, po czym wysunął ostrze z lewej rękawiczki. - Większość mojego ekwipunku została z tego stworzona. Będzie idealnym materiałem na pancerz i dodatkową broń.

- Tak więc bierz ten minerał. Czegoś możemy tutaj się spodziewać? - powiedział spokojnie rozglądając się. Nie interesowało go co tutaj się znajduje za bardzo, lecz jak dla niego to jest ważne, pomoże mu.

Raczej nie. - odpowiedział krótko. Jaskinia jest idealnie przysłonięta. Nikt tu się nie zapuszczał od 10 lat. Ostatni raz byłem tu właśnie po to, by zrobić sobie broń. -tu wskazał na ostrze w rękawiczce. - No dobra, daj mi chwilę, muszę wyciąć trochę większy kawałek niż poprzednim razem. - Powiedziawszy to wyciągnął zza paska sztylet z Veridium, po czym zatopił go w minerale. Zaczął wycinać kawałek o wielkości typowej cegły. Kiedy już go wyciął, oddzielił go od reszty minerału a następnie zapakował do torby. - No dobrze, to powinno wystarczyć. Veridium jest niezwykle kowalne. Nawet mały kawałek wystarczy na zrobienie średniej wielkości ostrza. Jednakże Veridium używać mogę tylko ja i członkowie wrogiego klanu, którzy zabili moją rodzinę. - Tu lekko zagryzł wargi. Po chwili kontynuował. - Tylko my jesteśmy w stanie wykorzystać możliwości tej niezwykłej skały. Dla innych ma takie same właściwości, jak kamyk, który znajdziesz na drodze.

- Ja tam wolę kogoś nieźle trzepnąć prądem, albo skrócić go o głowę, zwykłym mieczem. - powiedział, po czym wyszedł z jaskini. - Także masz zadanie do wykonania. Teraz idź, do kowala, żeby zrobił ci zbroję, a ja zajmę się formalnościami, twojego dołączenia do nas.

Usłyszawszy to zaśmiał się lekko. - Przyjacielu, Veridium właśnie jest po to, by nikt nie mógł mnie trzepnąć prądem, jednakże przed skróceniem o głowę już nie chroni. Dobrze, idź popisz sobie trochę tym piórem a ja odwiedzę kowala.
Obaj dosiedli wierzchowców i popędzili w dwóch różnych kierunkach.

[obaj zt]