Mini wodospad

Początkowo Rei nawet nie poczuł tego... Dopiero gdy uświadomiła go April że jest ranny poczuł trochę bólu... - Aj tam... To nic poważnego... Poza tym niczego cię nie nauczę jeśli mnie nie będziesz trafiać prawda? Spytał uśmiechając się. - A więc jeśli chcesz to mnie uzdrów ale nie każe ci ani cię nie proszę. Powiedział spokojnie... Mimo iż krew sączyła się z rany Rei nie zwracał na to uwagi... Częściej miewał gorsze stany zdrowotne to też jedna rana więcej nic nie zdziała... I znów poczuł znajomy zapach... "Kolejny Aasimar?" Spytał sam siebie obracając głowę w kierunku źródła zapachu... Młodzieniec podszedł do nich i przywitał się... - Cóż... Nie będę chował się z tym... Witaj. Ja jestem Rei. Mam tylko cichą nadzieje że ty umiesz władać mieczem bo wystarczą mi dwie osoby do nauki. Powiedział nieco sarkastycznym tonem ostatnie zdanie... Koniec końców sam to zaproponował... To teraz niech uczy.

Avven nagle podniosła się z miejsca.
- Witaj - uśmiechnęła się promiennie do nowo przybyłego, przegryzając kolejne jabłko.
- Wybacz April - zwróciła się do dziewczyny - ale chyba zjadłam ci wszystkie jabłka. - przyznała ze skruchą, kończąc ostatnie. Potem podeszła do nieznajomego.
- Kim jesteś? - zapytała, przyglądając się od stóp do głów.

- Faolán z Sanvante - przedstawił się zgrabnie, a potem zakończył to równie eleganckim ukłonem w kierunku towarzyszy. Przez chwilę przyglądał się im z ciekawością, ale natychmiast odwrócił wzrok.
Miecz... Uczyli się walczyć? Cóż, to raczej nie w stylu czarnowłosego.
- Hm, nie, nie potrafię władać mieczem, gdyż jest mi całkowicie niepotrzebny. - odpowiedział blondynowi, który przedstawił się jako Rei.

Uzdrowiła Reia i odwróciła się do przybysza, wyczuła w nim woń Aasimara i uśmiechnęła się.
-Ja również witam, mam na imię April-następnie zwróciła się do Reia
-Wiesz jak nie chcesz... nie musisz mnie uczyć, nie ma problemu-po czym wstała i usiadła obok Avven trącając ją lekko łokciem
-Zjadłaś ? no cóż, jabłka są po to aby je jeść. Nie martw się zdobędę więcej i się jeszcze z Tobą podzielę... swoją drogą myślałam że małpki wolą banany- puściła do niej oczko.
-Faolánie z Sanvante-moze usiądziesz z nami przy ognisku?

Wystarczyło jedno spojrzenie w kierunku April, by młodzieniec przekonał się, że jest ona Aasimarem. Obecność istoty tej samej rasy była faktem bardzo przyjemnym. Faolán uśmiechnął się delikatnie, jak to miał w zwyczaju.
- Z miłą chęcią, panienko April. - odpowiedział grzecznie. - Jeżeli to oczywiście nie jest dla was kłopot.
Westchnął.
- Rzadko mam okazję z kimś porozmawiać, dlatego będzie mi przyjemnie spędzić z wami parę chwil - dodał po chwili namysłu. Owszem, ostatnio bardzo dużo spacerował i nie miał czasu na żadne spotkania, poza tym nie miał nawet jak, bo Faolán praktycznie nie posiadał żadnych znajomych.
Prócz ludzi napotkanych na swojej drodze, jak dziś.

- Oj Faolanie... Powinieneś wiedzieć że wszystkiego nie da się rozwiązać mową... W nie których wypadkach tylko miecz potrafi ocalić od śmierci... A w tym wypadku April to ty powinnaś spytać czy chcesz przerwać... Ja cię mogę uczyć nawet przez całą noc jeśli chcesz... A no i to raczej nie problem... Problemy się zaczną jak zgaśnie ognisko. Powiedział ostatnie zdanie z lekkim uśmiechem na twarzy... Fakt perspektywa błądzenia w ciemnościach dla nich nie była by najlepsza... Gdy April zaczęła go leczyć poczuł przyjemne dreszcze i jej kojący dotyk po czym po ranie nic nie zostało... Gdy April skończyła Rei wziął jeszcze kilka kawałków drewna z tego stosu który przyniósł i dołożył do ognia, by nie zgasł... - To jak? Kontynuujemy? Spytał jednoznacznie Rei patrząc na April.

-Oczywiście, że to żaden kłopot. -odpowiedziała uprzejmie.-Co prawda jabłek w torbie już nie mam, bo wyjadła je ta bestyjka,ale mam jeszcze jedno ukryte. Proszę.-rzuciła je nowemu znajomemu, który złapał je w powietrzu. Cieszyła się, że poznała kogoś swojej rasy... nie to żeby z dotychczasowych poznanych istot nie była zadowolona. Wręcz przeciwnie.
-No Rei co my biednie, bezbronne kobiety zrobiły bez Ciebie gdyby ognia nie było-zażartowała. Po czym wstała, i postanowiła kontynuować naukę.
-Widzę, że obrywanie ode mnie Ci się spodobało... wiesz ja mogę Cię ranić i uleczać z tym, że zapewne uleczanie bardziej mi się podoba niż ranienie Ciebie.

Avven uśmiechnęła się do Faolána, po czym spojrzała na April.
- A widziałaś gdzieś w okolicy bananowce? Bo ja chyba mam kłopot ze wzrokiem i muszę się zadowolić jabłkami. - wyjaśniła z uśmiechem. Faktem jest, ze bananów to już dawno nie jadła. Tęskniła za tym słodkim smakiem cudownego owocu.
Wyjęła zza pasa swój srebrny sztylet. Niedługo miał go zastąpić przepiękny miecz. Już nie mogła się doczekać. Ostrzem, zaczęła na ziemi rysować różne nieznane, nawet jej, symbole.
- Co tutaj robisz? - zapytała Faolána, ale nie niegrzecznym tonem, tylko miłym i ciekawskim.

- Dziękuję. - powiedział do April i przez chwilę obracał w dłoniach jabłko, uśmiechając się wesoło.
Potem dopiero dotarło do niego, że został o coś zapytany. Cóż, Faolán coraz częściej na tyle tonął we własnych myślach, ze o całym świecie zapominał i najwidoczniej zrobił to po raz kolejny. Spojrzał na Avven.
- Przechadzam się. - rzucił pierwszą myśl, jaka mu przyszła do głowy - w dni takie jak ten, potrzebuję chwili spokoju. A spokój znajduję tylko w cichych i ustronnych miejscach.
Westchnął.

- Zatem kontynuujmy. Musisz nauczyć się wykorzystywać bezwładność broni... Gdy wykonasz jedno uderzenie od razu wyprowadź drugie, wykorzystując siłę poprzedniego... Możesz tak aż spróbujesz czegoś innego... Przy okazji... Kiedy zadajesz cięcie lub pchnięcie mieczem obróć biodro... Po kilku ćwiczeniach zauważysz różnicę w sile ciosu... A teraz atakuj jeszcze raz... Rei znów przyjął postawę defensywną z mieczem w dłoni czekając na atak April... "Zobaczymy co tym razem zdziała..." Pomyślał czekając na atak.

April dobyła swojego miecza. Stanęła naprzeciw Reia, wykonała krok prawą stopą w kierunku jego lewej strony , wyprostowała nieco prawą dłoń z ostrzem, tak żeby było ono poziomo. Wyprowadziła szybki cios, najpierw jeden przed którym umknął, a następnie drugi tak jak jej radził, zapominając jednak o biodrze. Ostrze przecięło powietrze tuż obok jego ramienia. Obróciła się wokół własnej osi, przykucnęła i podcięła mu nogi, swoją lewą, szybko się wyprostowała i przyłożyła mu ostrze miecza do szyi.
-Nie było mowy o tym, że jakiekolwiek chwyty są zabronione-uśmiechnęła się chytrze.

- Może i nie było... Ale jak będziesz tak wystawiać nogi i ręce do szybko je stracisz... W walce przeciwnik może nie mieć tyle poczucia godności i może ci odciąć nogę lub rękę więc uważaj... Rei szybkim ruchem wyrwał z dłoni April miecz oraz z pomocą własnych nóg przekoziołkował do tyłu w ten sposób że teraz April leżała a on klęczał nad nią z mieczem przy szyi... - Musisz być zawsze czujna... Powiedział uśmiechając się i odłożył miecz April obok jej a sam wykonał skok w tył z saltem przez co znalazł się kilka metrów od niej... - Kontynuujemy? Spytał znów jednoznacznie...

Wstała otrzepała się.
-Uważam iż moją przewaga nad przeciwnikiem jest mój wygląd. Zapewne przeciwnik zbagatelizuje mój atak myśląc, że nie mam tyle siły aby go pokonać.-Powiedziała przekonana.
-Może zaczniemy tym razem inaczej...-przerwała zamyślając się. Po chwili dodała-Teraz Ty mnie zaatakuj a ja spróbuję odeprzeć Twój atak.-Uniosła brew w oczekiwaniu na jakąkolwiek reakcję ze strony Reia.

- Być może i tak ale są tacy którzy są bardziej ostrożni... Atakować? Jak sobie życzysz... Powiedział i uśmiechnął się... Zaczął krążyć wokół April niczym wilk wokół swojej ofiary... Trwało to kilka chwil po czym Rei z zaskoczenia wypalił cięcie z dołu które zatrzymało się na bloku April... Chwila siłowania się po czym szybkie obejście April z prawej i kopnięcie w plecy które powaliło April na ziemię... Rei nie dawał chwili wytchnienia i skoczył w górę i gdy wylądował zatrzymał ostrze przy jej szyi... Po czym odskoczył do tyłu... - Kontynuujemy?

''To tak się wilczek ze mną bawi?''pomyślała z lekkim rozbawieniem. Oblizała dolną spierzchniętą wargę.
-Czy kontynuujemy? -powtórzyła jego słowa-Ano! Ale po co ta brutalność i kopanie...w sumie, uważaj bo ja nogi, żeby Ciebie powalić wysoko podnosić nie muszę-uśmiechnęła się złośliwie patrząc mu w oczy, po czym wzrokiem zjeżdżała coraz to niżej i zatrzymała się na jego podbrzuszu robiąc przy tym znaczący ruch brwią. Stanęła na lekko rozstawionych nogach, gotowa na jego atak.
-No dajesz...
Zapewne Fao i Avv mieli niezłe widowisko ;)

- By jak najbardziej odwzorować to co może się dziać w czasie walki... Jakby trening był delikatny to bym cię nic nie nauczył... A więc kontynuujmy... Rei znowu chwilę dłuższą zastanawiał się nad atakiem... Po chwili jednak zrobił coś dziwnego... Mianowicie rzucił mieczem kawałek przed April a ten wbił się w ziemię... Zaczął biec do April i skoczył prosto na rękojeść miecza z której się odbił... Poszybował w powietrzu robiąc parę salt by April go nie trafiła mieczem i wylądował za April... Szybkie założenie ramienia na szyję April i ściągnięcie w dół, twarzą do ziemi... Dodatkowo przytrzymywał April kolanem... - Musisz być gotowa na każdy atak... Teraz ty atakuj. Powiedział po czym odskoczył do tyłu i wyrwał swój miecz w ziemi... Następnie czekał na ruch April...

-Dzięki, ale jednak chciałabym zachować pełne uzębienie jeśli można...-mruknęła.
Rei stał blisko głazu, na którym April zawsze wypoczywała. Teraz mógł się jej przydać w zupełnie innym celu. Podleciała szybko do chłopaka zamachnęła się mieczem i uderzyła. Ich miecze skrzyżowały się nad tuż nad jego głową, ten odparty przez niego atak trochę ją zdenerwował. Obróciła się do niego bokiem i z całej siły uderzyła chłopaka rękojeścią miecza w przeponę co sprawiło iż brakło mu tchu przez co zgiął się w pół. Szybko go minęła,wskoczyła na kamień odbiła się od niego i całym ciałem powaliła go na ziemię, przytrzymując jego głowę kolanem przy ziemi i wyginając mu lewą rękę pod nienaturalnym kątem. Wstała, poprawiła ubiór, podeszła do ogniska.
-Jak na razie mi wystarczy...-stwierdziła. Obróciła się do Faolana.
-Ja tez uwielbiam ciszę i spokój... dlatego często bywam w tym zagajniku... szum wody mnie uspokaja.-uśmiechnęła się ciepło

- No całkiem nieźle... Ale sama musisz teraz znaleźć swój styl walki... To były tylko wskazówki... Główne skrzypce ty musisz zagrać... Rei powoli uspokajał oddech który był bardzo szybki przez atak April... Gdy już jako tako uspokoił go usiadł do ogniska... " Muszę moment odpocząć..." Pomyślał Rei kładąc się plecami na ziemi i patrząc w niebo pełne gwiazd... - Piękna noc czyż nie? Spytał wszystkich zebranych patrząc w piękne gwieździste niebo... I wtedy dojrzał księżyc w pełni wysoko na niebie... - O cholera... Mruknął sam do siebie i wstał... - Wybaczcie moi drodzy ale muszę iść... Do następnego spotkania... Powiedział i poszedł w las... Gdy tylko zniknął im z zasięgu wzroku przeistoczył się w wilka i pobiegł dalej...
[z/t]

- Do widzenia. - odpowiedział mu na pożegnanie Faolán, nie odrywając wzroku od płonącego ogniska. Tak, cisza i spokój to bardzo ważne rzeczy. Umozliwiają spokojne rozmyślanie.
A to było przecież ulubione zajęcie czarnowłosego. Uśmiechnął się serdecznie do April.
- Ja natomiast jestem tu pierwszy raz. Ale to tak urocze miejsce, że nie omieszkam wkrótce tu wrócić - powiedzial spokojnym głosem. Rozejrzał się dookoła, jeszcze raz. Naprawdę, śliczne miejsce.
Jego wzrok znów spoczął na dziewczęciu. Uśmiechał się delikatnie.

-Dzięki za lekcję!-krzyknęła do znikającego w ciemności Reia.
Następnie zwróciła się do Faolana zerkając na niego i odwzajemniając uśmiech.
-Cieszę się, że Ci się podoba. Ja je uwielbiam, bardzo często tutaj przesiaduje. Gdy nie mam gdzie wracać, zawsze kieruję się tutaj.-zamilkła przez chwilę, była ciekawa jego osoby. W końcu byli tej samej rasy.
-Jaka jest Twoja profesja?

- Jestem filozofem - odparł bez głębszego zastanowienia. Inaczej chyba nie mógł odpowiedzieć, nie miał konkretnego zajęcia, ot się włóczył. No i fakt, na rozmyślaniu spędzał ogrom godzin.
Tak, to, że byli tej samej rasy nie umknęło też i Faolán'owi. Po prostu nie miał problemu, z wyczuwaniem tego.
- A twoja to uzdrowicielka, tak? - spytał, bo miał wrażenie, że gdzieś już to zasłyszał, podczas tego spotkania. Chciał się tylko upewnić. Uśmiechnął się.

-Tak jestem uzdrowicielką. Filozof hmm... czyli, że często rozmyślasz zapewne o otaczającym nas świecie.-położyła się na plecach i spoglądała w niebo. Avven chyba się strasznie nad czymś zamyśliła. Nic od dłuższego czasu nie mówiła.
-Powiedz mi-rzuciła okiem na chłopaka-jeśli oczywiście chcesz, bo możesz równie dobrze uznać to pytanie za wścibskie... Podróżujesz sam?

- Tak - potwierdził, znów patrząc prosto na ognisko. Wszędzie snuł się sam, ale nie czuł się specjalnie samotny. Poznawał wielu ludzi, spędzał z nimi krótkie chwile, a potem ruszał dalej.
- Nie mam przyjaciół. Czasami zdarza mi się porozmawiać z przypadkowo poznanymi osobami.. - wyznał po chwili namysłu. Przegarnął czarną grzywkę z oczu i tym razem skierował swój wzrok na April, uśmiechając się do niej przyjaźnie.

Obróciła się do niego przodem. Przysłoniła grzywką lekko swoje oczy i zastanowiła się nad tym co powiedział.
-Hmm...ja też nie mam przyjaciół, spotykam istoty różnego rodzaju zazwyczaj spędzam z nimi perę chwil, ale to nie to samo co przyjaźń.- Odkąd sięga pamięcią była sama, nie miała do kogo, ani dokąd wracać. Zawsze twierdziła, że żyjąc w taki sposób nie będzie cierpiała, gdyby ktoś ją zostawił. Nie musiała się nikim przejmować. Jednak, z drugiej strony miło by mieć kogoś do kogo można wracać z kim można rozmawiać na różne tematy i przy kim można się czuć po prostu sobą.

- Nie spotkałaś jeszcze żadnej osoby, która mogłaby zostać twoim przyjacielem? - spytał po chwili zastanowienia. Skoro spotyka różnego rodzaju istoty... Pewnie znalazł się już ktoś, kogo bardziej polubiła.
Bo z Faosiem było różnie. Zazwyczaj rozmawiał z kimś zbyt krótko, by stwierdzić, czy z tą osobą by się akurat zaprzyjaźnił. Twierdził, że raczej nie było istoty, która zniosłaby w pełni jego dziwaczny charakter.

Zastanowiła się nad jego pytaniem. Nigdy nie miała osoby która była jej bardzo bliska.
-Nie poznałam nikogo na tyle by się przekonać o tym, czy dana osoba ,mogłaby być moim przyjacielem...a może też ja nie jestem dobrą partią na przyjaciółkę-uśmiechnęła się blado.
Zaczęła bawić się kokardką od sukienki.
-Prawdą jest, że poczułam sympatię do wszystkich dotąd poznanych mi osób...ale niestety z żadną się nie zaprzyjaźniłam.

- Nie, z pewnością idealnie nadajesz się na przyjaciółkę - odpowiedział bardzo szczerze, chociaż znali się dość krótki czas. Jednak jako Aasimar, miał wrodzoną zdolność wyczuwania, czy ktoś ma dobre, czy złe intencje.
Oczywiście nie wiadomo, czy ta zdolność występowała u każdej istoty tej rasy. Ale Faolán akurat miał to od zawsze.
- I jest to szczera prawda, a nie próba tak zwanego podlizania się - dodał, śmiejąc się pod nosem.

Nie mogła powstrzymać śmiechu. Mógł pomyśleć że śmieje się z niego więc musiała się wytłumaczyć. Popatrzyła na niego spod grzywki.
-Mówił Ci ktoś kiedyś że jesteś bardzo miły i przy tym uroczy? Ty również nadajesz się na przyjaciela- uśmiechnęła się. Od jakiegoś coraz częściej się uśmiechała i stała się w pewien sposób bardziej otwarta w kontaktach i może nawet bardziej ufna.

- Nie wierzę - odparł z rozbawieniem - najczęściej słyszę, że jestem najbardziej ponurym Aasimarem w całym Sanvante i nie tylko.
Ale tak twierdziły istoty, które lubią oceniać kogoś po wyglądzie, bo może z zewnątrz chłopak mógł sprawiać wrażenie nieprzyjemnego, ale w środku był w pełni dobrą istotą. Bo taka była jego natura. Aasimary nie miały złych skłonności, w żaden sposób, przecież...
- Ale miło mi to słyszeć - dodał z szerokim uśmiechem.
Mógł z radością przyznać, że baardzo polubił April.

-To ja nie wierzę-puściła mu oczko- ponurym? hmm może raczej zamyślonym, ale nie powiedziałabym, że jesteś ponury- w swoim życiu spotkała niejednego ponuraka, Faolán z pewnością nie zaliczał się do ponuraków.
-Niektórzy ludzie boją się mądrych istot i wolą nazywać to inaczej. W Twoim przypadku głupcy nazywają Cię ponurakiem. Nie wiem jak to nazwać, może zabrzmi to dziwnie, ale.-przyjrzała się dokładnie jego twarzy-masz mądry wyraz twarzy...cieszę się , że Cię spotkałam.

- To ja się cieszę. - uśmiechnął się szeroko - ostatnio wyjątkowo zaczęła doskwierać mi samotność, a tak... mam wspaniałego towarzysza rozmowy.
Długo rozważał słowa April. To właściwie była prawda... Jeżeli mądrość jest taka straszna, to cóż. Nic na to nie poradzimy. Albo inne istoty mogły oceniać go po wyglądzie, a że żywił dozgonną miłość do czarnych ubrań, to wyszło jak wyszło..

-Dziękuję.-Przyglądała mu się w milczeniu przez dłuższą chwilę.
-Wiesz gdyby nie swoisty zapach Aasimara nie powiedziałabym, że nim jesteś. Ciemne oczy i włosy...no i ta czerń która tak idealnie pasuje do Ciebie.
Dobrze jej się z nim rozmawiało, nawet kiedy się nie odzywali to ta cisza nie była ciszą niezręczną.

- O tak, jestem strasznym odmieńcem - powiedział, śmiejąc się pod nosem. Ale jemu to akurat nie przeszkadzało, że był inny. - nie wiem do końca dlaczego, ale jak dla mnie, to jest w porządku.
Faoś lubiał się wyróżniać. Czasami.
- A ty - wypalił nagle, trochę niepewnym głosem - jesteś najładniejszą Aasimarą, jaką miałem okazję spotkać.
Uśmiechnął się szeroko. Uwielbiał po prostu prawić takie komplementy, chociaż nie był typem flirciarza. Ale powinno się chwalić osoby, które są tego warte, oczywiście.

-Ja też jestem odmieńcem...w pewnym rodzaju-uśmiechnęła się blado. Po chwili doszły do niej jego następne słowa. Zarumieniła się, jak to miała w zwyczaju.
-Dziękuję nie wiem już po raz który-obdarzyła go promiennym uśmiechem.-a ile ich widziałeś? jedną w tym mnie?-zażartowała.-Ty natomiast jesteś bardzo czarujący i zastanawia mnie w jaki sposób odpędzasz się od kobiet-rozglądnęła się tak jakby szukała kogoś w ciemności, następnie odwróciła się do chłopaka-pewnie czają się gdzieś w krzakach-zaśmiała się

- Uwierz mi, widziałem ich wiele, ale żadna nie była aż tak urodziwa, jak ty. - odpowiedział z tajemniczym uśmiechem, a potem przez chwilę milczał, spoglądając w niebo, lekko zamyślony.
Dopiero po chwili znów obrócił się do April, obdarzając ją pięknym uśmiechem.
- Nie muszę ich odpędzać... Raczej nie jestem chłopcem, który ma tłumek wielbicielek - wyjaśnił z rozbawieniem.

April zamyśliła się przez chwilę. Przystojny, czarujący, uprzejmy i nie ma tłumu wielbicielek?
I w dodatku ten uśmiech...
-Swoim skromnym zdaniem powiem iż jestem przeciętna, ale miło usłyszeć komplement od kogoś tak niezwykłego jak Ty...-chwilę milczała i nagle wypaliła
-Faolán... skąd takie imię?

Ano, zdarza się i tak. Może to wzięło się stąd, że czarnowłosy nie był zbyt rozrywkową istotą i pojawiał się w spokojnych miejscach. No i w większości przypadków panny odrzucał jego wygląd.
Zamyślił się przez dłuższą chwilę.
- Szczerze, to wiem o nim tylko tyle, że nadała mi je matka. - odpowiedział niepewnie. A co znaczyło i skąd się wzięło? Tego sam nie wiedział. Może kiedyś znajdzie odpowiedź na to pytanie. Kiedyś.

Milczeli przez dłuższy czas. Imię April nadał jej ojciec, nosiła je po swojej matce do której była zresztą bardzo podobna.
-Powiedz mi dokąd zmierzasz. Masz jakiś cel, czy po prostu tak sobie podróżujesz?

- Tak sobie, nie mam konkretnie celu. - odpowiedział bez większego zastanowienia Faoś, po czym znów spojrzał na dogasające ognisko. Nawet nie zauważył, gdy przestało płonąć tym ogromnym płomieniem, co przedtem.

-Miałeś kiedyś do czynienia z demonami? wiesz coś na ich temat?-wypaliła nagle. Był Aasimarem mógł nie mieć z nimi kontaktu, ale musiała zapytać. Potrzebowała jakiejś wiedzy na ich temat. Może powinna wypytać Gray'a, ale nie była pewna czy to byłoby na miejscu biorąc pod uwagę, że ona chciała wiedzy o słabych stronach tych istot, a on był w połowie jedną z nich.

- Nie - przyznał krótko, po czym delikatnie się uśmiechnął. Chociaż młodzieniec wiele w swoim życiu widział, ale akurat demonów na swojej drodze nie spotkał. Albo może był nieświadomy, że istota w jego otoczeniu nim jest?
Nie wiadomo. W każdym razie, był przekonany, że nie.
- Dlaczego pytasz? - odezwał się po chwili namysłu.

-Yyy dlaczego pytam?-zająkując się powtórzyła za nim.Odwróciła wzrok, nigdy nie mówiła nikomu o swojej przeszłości, ale chłopak przypadł jej do gustu i sprawiał wrażenie osoby, której mogła powiedzieć coś więcej na temat.
-Ponieważ, tułam się po świecie szukając jednego z nich, a raczej to on szuka mnie. Znaczy się ten pewien demon. Widziałeś jak Rei dawał mi lekcję walki mieczem. To wszystko do obrony... chciałam się czegoś dowiedzieć na temat słabości demonów i ile takowe istnieją.

- Rozumiem.. - odparł cicho. Nie wiedział, co ma powiedzieć, po raz pierwszy zabrakło mu słów. Przyjrzał się tylko April i przez dłuższą chwilę dumał w milczeniu nad czymś, a potem się uśmiechnął.
- Miecz chyba nie bardzo przystoi tak delikatnej panience. - stwierdził, niezbyt poważnie, bo się zaśmiał - chociaż mogę się mylić.
Chciał spytać czy ona wie, dlaczego ten demon jej szuka, ale wycofał się z zadania takiego pytania. Mogło być zbyt... niestosowne. Poza tym znali się krótko. Nie musiała zdradzać mu wszystkich swych sekretów od razu.

Kiedy się zaśmiał, udała obrażoną minę, ale po chwili sama się zaśmiała.
-Z moim szczęściem i moją ciamajdowatością mogłabym się nim zabić... w sumie idąc prostą drogą mogłabym się również zgubić-zastanowiła się przez chwilę, podrapała po głowie.Miała rację, była lekką niezdarą.
-Dziwię się, że dożyłam aż do teraz. Lubię Cię wiesz? -uśmiechnęła się ciepło.
-A Ty jak się bronisz? -zaciekawiło ją to, ponieważ wcześniej wspominał że nie używa broni...chyba że się przesłyszała.

- I ja również. Nawet bardzo cię polubiłem. - stwierdził, odwzajemniając jej uśmiech. No cóż, Aasimarów przecież trudno nie lubić, są przecież dobre do bólu. Chyba ciężko spotkać istotę tej rasy o złych zamiarach.
Zamyślił się.
- Cóż, na wszelki wypadek mam ze sobą sztylet, ale go nie używam - odpowiedział po chwili dłuższego milczenia - agresja nie leży w mojej naturze.
Uśmiechnął się serdecznie.

Tak, ona też nie lubiła agresji i jakiejkolwiek przemocy. Niestety los sprawił że musi mimo wszystko na wszelki wypadek nauczyć się walki, a raczej obrony.
Wciągnęła powietrze przez nos i wypuściła je z lekkim świstem.
-Powiesz mi coś jeszcze o sobie?-spojrzała na niego spod rzęs i lekko się uśmiechnęła.

- Cóż tu mówić... - zaczął, zastanawiając się nad jej pytaniem. Jakoś nie przepadał za mówieniem o sobie. Uśmiechnął się ciepło do April - zależy, co chciałabyś o mnie wiedzieć, hm...
Tak będzie prościej. Poza tym Faolán i tak nie był aż tak ciekawą osobą... Albo po prostu był zbyt skromny, by się przyznać, że jednak jest nieco wyjątkowy.

Milczała przez chwilę. Nie wiedziała konkretnie co chce wiedzieć... nigdy nie poznała nikogo tak ja jego do tej pory. Uśmiechnęła się i z entuzjazmem powiedziała.
-Najlepiej wszystko...-puściła mu oczko, teraz już mogła się odprężyć. Przy nim była sobą i to jej się podobało.
-Masz jakieś ukryte talenty, zdolności? Na pewno jest w Tobie coś wyjątkowego-przypatrywała się mu z ciekawością.

- Niewątpliwie. Wstydzę się tego, ale naprawdę dobrze śpiewam, mówiąc nieskromnie. - wyznał z małym rumieńcem. No tak, to jeden z tych sekretów, o których nigdy nie wspominał, ale z kolei April mógł zaufać.
Była wyjątkową niewiastą. Po prostu.
- Ale cii, to sekret. - dodał z rozbawieniem.

Nie mogła uwierzyć w to co powiedział.
-Jak to się wstydzisz tego, że śpiewasz?-pokręciła głową- dlaczego się wstydzisz? zaintrygowałeś mnie teraz-uśmiechnęła się.
-Czyli taka mała konspira, dooobrze