Jedna z licznych plaż

Przysiadłam się do chłopaka nawet nie pytając czy mogę. Co prawda powinnam ale jakoś to mi wypadło z głowy. Obecnie krążyło mi po niej nasze ostatnie spotkanie, czy raczej może moje i Asad`a bo owy chłopak jakos nie zwrócił sobie mną uwagi. Choć powinien bo jakoś nadal nie rozumiem dlaczego krecił się koło moich ciuchów, to takie dziwne.
-Nie dzis nie mam zamiaru. Po ostatnich dziwnych zdarzeniach nawet stroju nie wzięłam.
"A właśnie, warto ściągnąc opaskę." Pomyślałam i odwiązałam kawałek ubrania przywiązany do mego ramienia, nie obmywałam rany bo wiedziałam że obmycie rany wodą z solą nie byłoby dobrym pomysłem.
-A Pan się nie kąpie?
Zapytałam odwijając rękaw z ramienia i patrząc na chłopaka. Jak zawsze zwróciłam sie do nieznajomego na Pan. O tym jakoś nigdy nie zapominałam.

Wysłuchał jej uważnie.
- Mhm. Ja ? Jakoś mi się nie chce.
Powiedzaił jak by obojętnie. Dalej leżał na pasku patrząc się kątem oka na dziewczynę.
- Ładną mam dziś pogodę
Chciał zaczną jakaś rozmowę bo nie lubił ciszy

-Taa ładna. Od kilku dni jest ładnie
Stwierdziałam przymyklając w końcu oczy i opierajac się na rękach. Wyłożyłam nogi do przodu.
-Tak w ogóle jestem Sethy.
Przedstawiłam sie przypominając sobie że wcześniej tego nie zrozbiłam i mając nadzieję że poznam też jego imię. Do głowy wpadło mi od razu jedno z pytań które wypowiedziałam od razu
-A tak w ogóle częśto tu bywasz?

Po dość długiej wędrówce dotarł na plaże. Zauważył jakiegoś chłopaka i dziewczynę. Usiadł może jakieś 15 metrów od nich. zdjął płaszcz i koszulę. Z nagim torsem położył się na piasku i zaczął sobie cicho śpiewać..
- Czy odrodzisz się
z chaosu w moim umyśle?
Gdzie ciągle jesteśmy złączeni?....

Delikatny wiatr wiał od strony morza, delektował się każdą chwilą...

- Ja bym powiedział że jest ładna i bardzo ciepłą
Odrzekł z miłym głosem.
- Jestem...
Gdy już chciał zdradzić swoje imię zauważył że nie jest sam. Dopiero do nie go dotarło ze powinien uważać bo osoba czuj to osoba żywa.
- Moje imię nie jest ważne. Mów jak chcesz.
Powiedzaił tajemniczo do dziewczyny
- Dzień dobry
Powiedział do nieznajomego

-Bardzo to chyba mało powiedziane
Ciągnęłam temat i spojrzałam na falujące morze.
-Według mnie imię jest ważne, tym badziej po tym jak pamiętam Cię z ostatniej sytuacji.
Powiedziałam z oburzeniem w głosie i spojrzałam w miejsce gdzie siedział chłopak. Nie znałam go a nawet pierwszy raz widziałam. Od razu spostrzegłam jego dobrze zbudowaną klatke i szpiczaste uszy po których domyślałam się jakiej jest on rasy.
-Witam
Przywitałam się po czym spojrzałam na tegfo co siedzi obok.
-No czyli jak sie nazywasz?

Chyba ktoś coś do mnie mówi Pomyślał, obrócił głowę. To pewnie ten chłopak.
- Cześć, cześć... Po czym wrócił do rozmyślań...

- Wracając do twojego wcześniejszego pytanie to nie bywam tu zbyt często.
Odpowiedział i spojrzał się na nią.
- Już powiedział mów mi jak chcesz. Imię i nazwisko może są ważne ale ludzi się poznaje bardziej po wyglądzie.
Znowu powiedział tajemniczo i spojrzał się w niebo.
Kyoji trzymaj tak dalej, a twoja tożsamość zostanie tajemniczą
Powiedzaił w myślach

"Chyba niezbyt rozmowny" Stwierdziałm w myślach o nowoprzybyłym po czym zwróciłam się do kolegi z boku.
-Po wyglądzie?
Tak to było dla mnie zaskoczenie. Nie sądziłam że będzie można kogoś poznać po samym wyglądzie, przeciez on nie wyraża całego charakteru. A poznanie imienia jest dla mnie poczatkiem znajomości. Przynajmniej częściowej.
-Nie sądze by można kogoś poznać bo wyglądzie. A pzrynajmniej nie całkowicie.
No przeciez czasami jest że ubiór wyraża człowieka ale to nie to samo.

Mimowolnie przysłuchiwał się rozmowie, postanowił zabrać głos.
- Nie zgodzę się z tobą, nie każdy kto jest elegancko ubrany jest szlachcicem. Ja jestem tego żywym przykładem.
Wyciągnął lutnie i zaczął grać co ręka na gryf przyniesie.

- Nie to miałem ma myśli. Chodziło mi o to, że jak kogoś znasz to już wiesz kim jest ta osoba z imienia lub z nazwiska. Więc mów mi jak chcesz bo i tak mojego imienia lub nazwiska nie poznasz.
Powiedzaił z chytrym uśmiechem.
- Widzisz Sethy. Nie ocenia się książki po okładce.
Powiedzaił pewien siebie
- Widzę że nie tylko ja staram się pozostać tajemnicą.
Rzekł do nieznajomego

Zaśmiałam się szczerze słysząc kiedy zarzucił słynnym tekstem o ocenianiu ksiązki po okładce. W końcu nie raz przekonałam się o tym na wsłasne oczy. Po chwili się jednak uspokoiłam.
-Komu jak komu, ale mi tego nie trzeba mówić.
Powiedziałam spokojniejszym tonem.
-I po co wam być owianym tajemnicą? To takie fajne?

- Ja? Ja się tylko kamufluję. Zna mnie wielu ludzi. Jedni wołają na mnie Peri, inni pan Phiro, zaś jeszcze inni ten elf który ukradł mi sakiewkę. Powiedział z nutą śmiechu w głosie.
- Peri'an Phiro, do waszych usług. Powiedz mi kto lub co, ja powiem za ile. Z tym że czwarta cześć płatna z góry. Powiedział uroczystym, oficjalnym tonem. Wyczuł lekki swąd strachu w powietrzu
- Nie jestem jakimś mordercą lub złodziejem. Jestem Artystą...

Wysłuchał artysty do końca.
- Na artystę mi wyglądasz a co do reszt mnie to nie interesuje.
Powiedzaił lekko oziębłym głosem.
- To zależy co chcesz ukryć.
Odpowiedział tajemniczo dziewczynie i spojrzał się na swoje miecze i górną cześć ubrania.

-Jesteście straszni z tymi tajemnicami.
Odpowiedziałam i wstałam.
-Poza tym jestem Sethy.
Przedstawiłam się Pire. Przeciągnęłam się po czym ściągnełam buty. Podwinęłam spodnie i weszłam na brzeg do morza. Woda lekko obmywała moje stopy dajac przy tym wspaniałe uczucie.

- Świetny żart, Sethy. Powiedział przyjaźnie
- Pozwolicie że utnę sobie drzemkę. Powiedział po czym zasnął.

[będe koło 20-21]

Spojrzał się teraz i na dziewczynę i na chłopka. Gdy Sethye weszła do wody do głowy Kyojiego wpadł genialny pomysł. Dalej leżał i siłował się z myślami by tylko nie wypełnić planu. W końcu nie wytrzymał i podszedł do niej
Bardzo przepraszam Sethy
po czym ja pchnął do wody tak że dziewczyn miał wylądować cała w wodzie. Szybko wyszedł z wody i wrócił na swoje miejsce.

Kiedy poczułam jego dłoń na plecach i to że lece w dół. W ostatnim momencie się wybiłam. Na szczęście byłam na brzegu gdzie wody nie było dużo dlatego moje wybicie dało pożądany efekt. Wybijając sie zrobiłam małe salto w przud nad woda po cyzm wylądowałam znów na nogach, jednak juz nieco głębiej. Ogólnie nic większego mi się nie stało. Cała sytuacja trwała chwilkę i nie sprawiła mi problemu. Był to mój naturalny odruch. Nauczyłam się tego dawno i stwierdziałam że treningi z przeszłości przydały się.
-Co to miało znaczyć?
Zapytałam odwracając sie w stronę Kuro.

Był zaskoczony jej ruchami. Gdy usłyszał jej pytanie zrobił minę winnego dziecka.
- Nie mogłem się powstrzymać. Wybacz
Powiedzaił śmiejąc się
Jest dobrze wytrenowana. Nawet teraz był czuje, choć nie planowałem je sprawdzać
Powiedział w myślach do siebie, dalej zachowując się jak by to była zabawa.

Widyc jego minę zaśmiałam się choć nie powinnam, przeciez chciał mnie wepchac do wody. Co prawda lubiłam wode ale wręcz nie cierpiałam mieć mokrych ubrań. Nagle w głowie miałam fajny plan. Podeszłam do Kuro i ściągnęłam jedną bluzke -tak miałam dwie ale cóż taka już byłam- i zostawłam w bluzce na ramiączkach. Tą drugą zostawiłam na piasku. Złapałam Kuro i zaczęłam go ciągnąć. Mógł się przekonać że taka słaba nie jestem. Chciałam go zaciągnąć do wody, a co trzeba się odpłacić.
-Nie ładnie tak robić. Teraz trzeba zapłacić za to.

Był zdziwiony jej odwetem i tym że miał na sobie dwie buski przy takiej temperaturze. Nie miał jak uciec Dziewczyny trzymał go za rękę wiec nie mógł uciec bez używanie przemocy.
- Dobra to nie jest śmieszne. Puść mnie bo po żałujesz.
Powiedział żartobliwym głosem

-Ależ ja się nie mam czego bać więc nie mam zamiaru.
Odpowiedziałam spokojnie zaciągajac na brzeg wody. Po woli wchodziłam z nim do morza. O dziwo jak zawsze ciekawiło mnie co on ma zamiar niby mi zrobić i rzezcywiście sie niczego nie bałam. W końcu ostatnio nawet pozwoliłam się Grantowi ugryźć. Blizna po ugryzieniu juz zawsze będzie widnieć na mym ramieniu. Zaśmiałam sie w duchu i spojrzałam na chłopaka z lekkim uśmiechem.

- Sama chciał
Powiedzaił i szybko ja złapał tak, że trzymał ją w ramionach. Wbiegł do wody, a gdy miał ją już do szyj, puściła ją, a sam zanurkował. Po chwili był już przy brzegu cały mokry.
- I tak wyszło na moje
Powiedzaił rozbawiony i czekał, aż dziewczyny wyjdzie. Stanął w miejscu gdzie siedział i czekał.

-TY....!
Krzyknełam nie bacząc na to że drugi kolega zrobił sobie drzemkę. Chcialam się wyrwać ale jakoś nie dałam rady. No cóż nic dziwnego że mężczyzna jest silniejszy. Kiedy chłopak mnie póścił tez płynęłam do brzegu. Po chiwli byłam obok niego.
-I co myślisz że to złe?
Zapytałam z ciekawością. Po części i ja dopełniłam swój plan bo on też był mokry.
Chciałam ściągnąc z siebie te mokre ciuchy ale wiedziałam że teraz nie mogę
-I co ja teraz zrobię z tymi ciuchami?
Zapytałam sama siebie i spojrzałam na Kuro myśląc nad następnym planem na niego.

Nagle na jego twarzy pojawił się chytry i łobuzerski uśmiech.
- Ale masz pecha jesteś cała mokra i nie może ściągnąć mokrych rzeczy. Powinnaś sobie podziękować sam sobie. Właśnie sam siebie zmoczyłaś i nie możne nic zrobić.
Powiedział zadowolonym głosem. Nie przejmował się tym że był mokry. Nagle Kyoji zaczął zbierać swoje rzeczy i się odlać.
- Chamski nie będę i pozwolę ci się rozebrać. Według mnie wystarczy że zostanie w bieliźnie i nałożysz tą suchą bluzkę i moja możesz się w pasie związać.
Powiedzaił miłym głosem i rzucił je swoja bluzkę.
- Jak skończysz to zawołaj.
Powiedzaił i się oddalił

Spojrzałam zaskoczona na niego i stałam jak wryta dosłownie. Dopiero gdy odszedł rozejrzałam się. Najpierw na tego co drzemał był najbliżej później na Sinikara i jego koleżankę. No nic chcąc nie chcąc musiałam coś zorbic, strasznie wkurzały mnie te moje ciuchy. Wyszłam za jakiś kamień na którym ostatnio kochny Zwierzak się kładł. Był dosc duży i raczej nie było źle chowajac się za nim. Po drodze wzięłam też swoją i bluzke Kuro. Za kamieniem ściągnęłam co trzeba czyli bluzke i stanik. Naciągnęłam suchą bluzke po czym ściągnełam spodnie i obwiązałam się drugą. Czyli zrobiłam jak radził Kuro. Tak w końcu to był najlepszy pomysł. Wyszłam zza kamienia i krzynęłam chodź nie wiedziałam czy on usłyszy
-Już.
Po tym rozłożyłam mokre rzeczy na kamieniu, ale nie ruszyłam się usiadłam gdzies obok bacząc by nikt ich nie zabierał. Tak po ostatnich zdarzeniach trzeba uważać.

Gdy dziewczyn czekał na Kyojniego ten wyszedł za kamienia tak jak by tam cały czas był. Gdy tylko się pokaz uśmiechnął się trzymajać jednał dłoń przy twarzy (Dla tych co nie załapali to Kyoji założył maskę i tu się przeniósł, a teraz ją ściągnął ) .
- I warto był mnie ciągnąc ?
Powiedzaił za chytrym uśmiechem. Nagle do nie go dotarło skąd wyszedł.
- Pewnie jesteś ciekaw skąd tam się wziąłem. To tajemnicza
Dalej się tak uśmiechał z tajemniczym głosem

-TY!
O nie tego było dośc. Nie wiem czy on był gdy się przebierałam ale no cóz mój temperament nie zawsze mogłam opanować. Tym razem też tak było. W mojej dłoni nagle pojawiła się moja kosa a ja z duża syzbkością pojawiłam się za nim trzymajac ostrez na jego gardle.
-Coś Ty sobie wyobrażał?
O tak wkurzył mnie i to pożądnie.

- Jak to mówią ? Poście a będzie wam dane. Dzięki Teraz już wiem coś więcej o twoje mocy.
Powiedzaił zadowolony. Nagle dziewczyn mógł po czuć na swoim brzuchu coś zimnego i ostrego. Tak Kyoji wyjął jeden z swoich mieczy i trzymał go gotowego do wepchniecie w jej ciało.
- Mam dwa wyjście. Możemy się pozabijać i udowodnić że jedno znać jest lepsze, tylko po co lub zapomnieć o tym i pogadać. Wybór jest twój
Powiedział miłym głosem.

-Ale ja nikogo nie chce zabijać. Nie ma po co.
Powiedziałam patzrąc na jego mieczyk. Spojrzałam też na niego i uśmiechnęłam się
-Ja też już coś wiem o Tobie więcej
Zasmiałam sie i cofnełam się robiąc obrót tak by stac na przeciwko niego, bron trzymałam przy sobie.
-Fajną mam kose co nie?
O tak jak zawsze się nią zachwycałam. Po mimo przeszłości o której chciałam zapomnieć ona jedna dawała mi szczery uśmiech.
-Ale wiesz, ja tez conieco się dowiedziałam o Tobie.
Zaśmiałam się cicho. O tak kij ma zawsze dwa końce.

- Tak. Pewne. Nic nie wiesz o mnie a ni o tym co potrafię
Powiedzaił spokojnym głosem i schował miecz. Spojrzał się na nią.
- Jak bym chciał cię podglądać to po pierwsze bym sobie nie poszedł, po drugie już byś stał naga w pociętych częściach ubrania. Więc się ciesz. Nie podglądałem cie a to z tym wyjście to był sztuczka. Zadowolona ?
Powiedzaił spokojnym i opanowanym głosem.
On blefuje. Nie wie nic co mogło by jej się przydać i zdradzić moją moc.
Powiedzaił sam do siebie w myślach.

-Miło
Po$wiedziałam ale nie zgadzałam sie znim. Może nie znałam jego mocy ale coś wiedziałam
-Mylisz się. Wiem że umiesz posługiwac się mieczami, no chyba że nosisz je dla parady.
Rzekłam zwracając się ku miejscu gdzie miałam ciuchy. Dotknełam sprawdzając czy suche, nie jeszcze nie były. Sprawiłam też że kosa się rozpłynęła.

- Czyli wiesz tyle ile ja chciałem żebyś wiedział. Tak umiem walczyć. Trzeba umieć się bronić jak by coś.
Powiedzaił i spojrzał się na nią.
- Masz ciekawą broń i charakter.
Pochwalił ją. Nie chwalił ludzi zbyt często.
- Jak będziesz chciał się przebrać to daj znać bo nie zamierzam zostać po raz drugi posądzony o podglądanie
Powiedzaił miłym głosem

-Myślę że to już zrobię w domu, a koszulkę oddam teraz jak chcesz a jak nie to innym razem
Powiedziałam spokojnie. Usiadłam na piasku patrząc na niego.
-Co masz na myśli mówiąc ciekawy charakter?
Zapytałam o to bo że broń mam ciekawa to była norma. Od najmłodszych lat uczyłam się nią poslugiwać jak i uczyłam technik walk. W końcu nie walczyłam tylko z łagodnymi duszami. No włąśnie dusze, może on i mnie zna ale najważniejszego nie wie.
-A jak chesz wiedzieć więcej o mnie to pytaj. Nie jestem skrytą osóbką jak Ty.

Spojrzał się na nią a szczególnie na miejsce gdzie był jego koszula. Zastanowił się chwile.
- Lepiej daj bo kto wie, kiedy się spotkam następnym razem, a ja nie zamierzam paradować po mieście z gołą klatą.
Powiedzaił śmiejąc się. Wiedział ze gdy dziewczyn mu od jego koszule będzie jej trochę dziwnie siedzieć przed chłopakiem odziana tylko w to czym jest. Nie chciał ale musiał odzyskać swoja własność.
- Pierwszy raz widzę dziewczynę która w jednej chwili jest miła i przyjazna nieznajomym a w następnej jest gotowa zabić nawet o głupotę. Taki charakter jest ciekawy.
Powiedzaił chwaląc ją. Podszedł do niej i pogłaskał ją po głowie. Stał nad nią bo nie, chciał by pasek przyczepił się mu do mokrego ubrania.
- Ile ty masz lat. To mnie teraz tylko ciekawi
Powiedzaił i spojrzał się na morze.

-Prosze bardzo.
Oddałam koszulkę siedząc wciąz na ziemi. Swoją własną naciągnęłam jak najbardziej sie dało. No cóz moze to dziwne że nie chcę pokazać się w bieliźnie skoro w stroju nie raz paradowałam, ale jednka bielizna to bielizna.
-No cóz taka juz jestem
Powiedziałam patrząc póki co na jego klatę. No cóż u niego też miałam na co patrzeć. To chyba nie dziwne że lubię mężczyzn i że lubię na nich patrzeć, co nie? XD Kiedy uslyszałam pytanie o wiek zaśmiałąm się. Byłam ciekaw co on powie kiedy usłyszy ile mam lat.
-Nie wiesz że kobiet nie pyta sie o wiek? No ale ok, mam 4 lata.
Patrzyłam do góry na niego czekając na jego reakcje. Póki co nie dodawałam że w przeliczeniu do ludzkich lat byłam gdzies równa 17-18 lat.

(porblemy z internetem, wybaczcie)

Zasnął głębiej niż myślał, po chwili przyszedł sen, a raczej koszmar. W śnie znów uciekał, przed tłumem... inkwizytorów. - Na Stos! Na Stos! - Wrzeszczeli zgodnie, po chwili przed nim stanęła kobieta, chciała mu zagrodzić drogę. W śnie zrobił coś, czego nigdy by nie uczynił - zabił kobietę. Przyśpieszył, zrobił przewrót w przód, podczas którego wyciąnął sztylety, przewrót zakończył wbiciem sztyletów w dwie strony ciała. Po chwili się obudził.

---

Czemu stoję ze sztyletami wbitymi w powietrze? Pomyślał gdy spostrzegł że w jego dłoniach są sztylety. - Przeklęte koszmary - powiedział pod nosem po czym powrócił do siedzenia.

- 4 lata
Powiedzaił miłym głosem.
- 4 LATA
Wrzasnął nie dowierzając.
- Żartujesz ? Jak być miał 4 lata to byś mi nie wyglądał na 17/18 lat. Chyba że masz moc zmiany ciał w starszą formę
Powiedzaił podejrzliwie.
- Skoro masz tyle lat to pokaż mi swoje prawdziwą postać. Dziecko
Rzekł i założył soja koszule. Spojrzał się na chłopaka nic nie powiedział bo dziewczyna bardziej go zaszokował.

Tak jak myślałam wiadomość o moim wieku bardzo go zszokowała. Próbowałam się powstrzymać od smiechu ale nie mogłam. Wybuchłam niepochamowanym śmiechem jednka po krótkiej chwili uspokoiłam się jednak.
-Pokazać swoja prawdziwą formę?
Słysząc jego prośbę z początku myślałam że chodzi mu o formę pół-ducha ale przeciez on jej by nie widział w końcu domyśliłam się o cp chodzi. Nie patzrac że nadal nie mam na sobie części ubrań wstałam i okęciłam się wokół własnej osi
-Bum bum trala lalala...
Powiedziałam żartobliwie okręcając sie
-O to ja.
Oczywiście nic się zmieniło, bo przeciez dla mnie to było normalne że tak wyglądam. Stałam na przeciw niego
-I jak zmieniłam się coś?

- Tak moja opina o tobie.
Powiedzaił zawiedziony.
- Nie rozumiem tego masz 4 lata i wyglądasz na 17/18. Możesz to wyjaśnić.
Powiedzaił zdezorientowany. Nie spodobało mu się to że dziewczyn zabawił się jego kosztem, wiec postanowił zrobić to samo.
- Krew . Masz plamę krwi..... na majtkach.
Powiedzaił jak by przestraszony. Starał się nie śmieć

-To proste moja rasa tak już ma
Powiedziałam a kiedy usłyszałam o krwi spojrzałam w dół. A raczej chciałam dojrzeć gdzie niby ta krew. Nie widziałam żadnej
-To nie krew to truskawka
No cóz chyba nic dziwnego że miałam majtki w truskawki co nie?

Kurde przechytrzyła mnie. To jeszcze nie koniec
- Rzeczywiste truskawka. Twoja rasa ?
Zdziwił się jej odpowiedzią

Zaśmiałam się cicho słysząc jego zawów w głosie. O nie już nie dam sie tak łatwo przechytrzyć czy coś w tym rodzaju.
-Widzę że nie spotkałeś się nigdy z kimś takim jak ja. A więc owiem że jestm Heliv`em i u nas to normalne.
Nie sądziałam że sa jeszcze osoby które nas nie znają w końcu ostatnio chyba robimy sie popularni.

- Heliv ?
Zdziwił się.
Robi się ciekawie. Wiem już jak jest wytrenowana, czujna, jakiej używa mocy i z jakie jest rasy. Zostało mi tylko to wszystko jakoś dobrze wykorzystać
Rzekł sam do siebie.

-Tak Heliv. Chyba już wszystko wiesz o tej rasie skoro wiesz o mnie juz prawie wszystko
Powiedziałam spokojnie i znów usiadłam na piasku po chwili jednka zdecydowalam sprawdzić czy spodnie są suche. Były lekko wilgotne ale juz postanowiłam ubrać. Kiedy nałożyłam odwóciłam sie w stronę Kuro.

- Przecież nic o waszej rasie nie wiem.
Rzedł tak jak by mówił prawdę. Gdy dziewczyna ubrała spodnie przekrzywił głowę z prawo.
- Już ci wyschły ?
Powiedział miłym głosem.

-Jak to nie wiesz?
Zaskoczona jego pytaniem zamrugałam kilka razy. No przeciez widział jak się poruszam czym walczę... A no tak on nie wie że u nas tak większośc rasy ma. Zaśmiałam się pod nosem.
-Nie do końca ale coś musze mieć na sobie, no nie.
Przekrzywiłam głowe tak jak on i patrzyłam na niego.

- Dobra już nie ważne.
Chyba się już nic więcej nie do wiem.
Powiedzaił sam do siebie.
- Ale jeśli to był jeszcze mokre to się możesz przeziębić.
Powiedział jak by opiekuńczym głosem.
- Zrobiła się nudno. Co chcesz po robić ?
Zapytał się i w tym, samy czasie zaczął się zastanawiając nad dalszym swoim ruchem

-Nie martw się i bez tego mam -10 stopni na ciele
Zasmiałam się zastanawiając się że jeszcze on tego nie zauważył no cóż to chyba dlatego nie przeszkadzało mi noszenie dwóch bluzek. Twarz miałam juz normalnie.
-Nie wiem, może Ty wymyśl coś ciekawego.
Zaproponowałam.

Usiadł na piasku.
- Nie ma jakoś weny
Powiedział i spojrzał się w morze.