Impreza z okazji zmiany właściciela willi.

Zajrzała do środka. Było dużo dużo gości, nawet więcej niż się do tej pory spodziewała. Nigdy nie brała udziału w tak dużej imprezie, i nawet na takiej nie występowała.
Weszła głębiej, pochodziła trochę, ostatecznie uraczyła się kieliszkiem wina i uciekła na świeże powietrze, do ogrodu. Tu także kręciło się sporo osobistości, ale na szczęście było mniej tłoczno niż w środku.

Przysiadła sobie na niskim murku przy krzakach róży.

Wszedłem na imprezę w odświętnym stroju, z włosami upiętymi w elegancki kucyk, szklanką Whisky w ręku i odpowiednio pochowanymi sztyletami w liczbie sześciu. Postanowiłem usadowić się przy stolę w jadalni. Wzrokiem wypatrywałem ciekawych przystawek i... dawnych kochanek.

Kiedy została zaskoczona, odruchowo uniosła dłoń do swojego ramienia, utkwiła wzrok w twarzy nieznajomego.
- Ależ proszę - odpowiedziała, ze skinieniem głowy.
Przysunęła się troszkę bliżej krzaczka, żeby zrobić trochę miejsca. Murek był szeroki, więc raczej nie musiała tego robić.
- Al'Silah - przedstawiła się także. - Ale Shilah brzmi łatwiej.

Uśmiechnęła się lekko, wpatrzona w swój pucharek. Zamoczyła usta w winie.
- Załóżmy, że nie jestem przystosowana do tak... wytwornych miejsc, a tym bardziej do towarzystwa tylu eleganckich osób. - odpowiedziała i zerknęła na niego kątem oka. - Nie umiem nawet rozmawiać z panem na poziomie... panie Garen.

Zabrzmiało to śmiesznie, więc nie powstrzymała szerszego uśmiechu.

- Ja pi..ole - wyszeptałem, po czym postanowiłem, że dzisiaj poczekam, aż któraś z dam będzie chciała mnie uwieść. Sięgnąłem za pazuchę. Pierwszą rzeczą na którą natknęła sie moja dłoń, była papierośnica. Kilka centymetrów dalej sztylet, aż w końcu wyjąłem dużą, długą papierośnice. Wyjąłem jedno z sześciu grubych, pachnących mocnym tytoniem cygar. Odpaliłem je od najbliższego, płonącego czegoś po czym wyszedłem do ogrodu. Po drodze zahaczyłem o miejsce z alkoholami. Brandy, whisky, wino, wódka, rum, śliwowica; było w czym wybierać. Wybrałem jak zawsze whisky. Z szklanką wypełnioną po połowie whisky i kostkami lodu (które o dziwo nie topniały w temperaturze jadalni) udałem się do wewnętrznego ogrodu. Po drodze uśmiechałem się do dam, które zawieszały na mnie swoje spojrzenia. Wyszedłem na dwór, lekki podmuch zimna. Wciągnąłem w nozdrza wieczorne powietrze, które po chwile zmieszało się z dymem cygara i wonią wspaniałego i zimnego trunku.

- To nie skromność: to po prostu stwierdzenie faktu - sprostowała. Jakimś trafem, czuła się przy nieznajomym całkiem na luzie. Czyżby było to cudowne działanie tego domu?

- Jestem prostą dziewczyną z miasta, tancerką dokładnie. Muszę pana rozczarować, ale nie należę do elity, jakiej tu wiele - zaśmiała się, upiła trochę wina. - Źle widać dobrał pan towarzyszkę rozmowy.

Uśmiechnąłem się głupio, sam do siebie.
- Magma.

Spojrzała na niego. W jego twarzy było coś intrygującego, co nie pasowało jej do bohatera, a jednocześnie świadczyło, że był kimś niezwykłym.
- W takim razie czuję się zaszczycona - szepnęła.

Odgarnęła za ucho kosmyk włosów i spojrzała przez ramię, kiedy jakaś kobieta... zmiażdżyła w dłoni kieliszek.



(Peri odbił Triss Geraltowi, no zło wcielone)

- O, witaj Alise. Co cię sprowadza w te Strony?. Robiłem dobrą minę do złej gry, sama myśl, co Triss może zrobić w przypływie wściekłości mi wystarczała. - Wybacz, że cię opuszczam, muszę znaleźć gospodarza tej imprezy. Uciekłem w stronę jadalni, by uniknąć konfrontacji Triss-Ja-Alise.

Spojrzała znów na niego, ale nim sformułowała w myślach jakąś odpowiedź, skomentował zamieszanie z tyłu. Obróciła się w tamtą stronę, by zobaczyć, co się dzieje.
- Zdaje się, że narozrabiał - zachichotała cicho pod nosem.

(możecie mnie omijać)

- Ten no... Triss to jest Alise. Alise, poznaj Triss Nie wiedziałem co zrobić, więc wypiłem jednym haustem to, co zostało mi w szklance.
- Pewno chcecie porozmawiać, poplotkować, i takie tam... zgrabnie odsunąlem ręke Alise z kołnierza... i uciekłem gdzie pieprz rośnie.

Skrzywiła się na komentarz towarzysza rozmowy.
- Gbur - mruknęła. Miała w tym momencie na myśli Periana, i to z założeniem, że sytuacja rzeczywiście była taka, na jaką wyglądała. Nieznosiła facetów, którzy zabawiali się kosztem kobiet. - Mam nadzieję, że za to oberwie...

W tym momencie nieznajomy został uściskany przez obie panie.
- ...

Zsunęła nakrycie z ramion i pleców, złożyła je na kolanach.
- Może opowie mi pan o tym, dlaczego jest pan bohaterem? - zainteresowała się.

- Nie naraz, moje drogie. Byłyście oddalone mniej więcej o rok. Cóż, dobrze was widzieć. Proponował bym coś przekąsić. Wiecie, emocje... Powiedziałem wyraźnie uspokojony. Poprowadziłem obie przytulające się do mnie kobiety do jadalni, gdzie zająłem swoje miejsce, niedaleko Thane'a (Popchnę trochę akcje do kolacji). Skinąłem mu głową na powitanie. Kobiety usiadły obok.
- Triss, kotku... Mogła byś pójść po Whisky ? powiedziałem czule, nakładając sobie solidną porcję ciękiego ciasta drożdżowego posmarowanego sosem pomidorowym, na którym były wyłożone pieczarki, szynka oraz ser. Wszystko było obsypane również aromatycznymi przyprawami. Wypieczone w piecu dawało wspaniały aromat.
- Przepyszna ta pizza, smakuje jak pizza mistrza Bhartoliniego z kraju leżącego na Półwyspie Kozaka. Powiedziałem do Alise, między kęsami.
- Hrabjo! zwróciłem się do Thane'a - Kto jest szefem kuchni dzisiejszej uroczystości?

Wjście na sale było o wiele mniejszym problemem niż przejście przez brame choć i tak wystarczył tylko piękne oczu i dekolt. Ubrana była dość jekby to określić sugestywnie (?). Krótka biała sukienka podkreślająca WSZYSTKIE walory estetyczne drowki, wysokie buty i pomniejsze delikane dodatki. Dobra teraz tylko zanaleźć tego demona utłuc i bedzie gitez pomyślała lekko uśmiechając się do siebie. Jeszcze tylko poprawiła kilka fałdek na sukience i ruszyła przed siebie.

Do bramy zbliżała się zakapturzona postać. Szła bardzo powoli przyglądając się temu demonowi który pilnował bramy. Był wielki i to bardzo. Gdy Liren podszedł do bramy i stanął przed tym"gorylem" podniósł głowę do góry i spojrzał na strażnika. Pokazał się wtedy mężczyzna z albo okropną blizną na pół twarzy, albo dość nietypowym tatuażem. Sięgnął do kieszeni i wyjął małą karteczkę, którą pokazał strażnikowi bramy. Jak chcesz to se ją weź. Pomyślał Liren. Nie miał zamiaru rozmawiać z tym olbrzymem.

Gear

Liren podniósł głowę do góry i pokazał się bardziej ogromnemu demonowi.
- Są dwie odpowiedzi. Powiedzmy, że mi bardzo ufa na tyle iż podarował mi to zaproszenie. A druga odpowiedź jest taka, że podarował mi ten skrawek papierka jako na znak iż po naszym ostatnim spotkaniu nie chce się pokazywać w tym stanie w jakim Go zostawiłem. Powiedzmy, że moja blizna to nic w porównaniu z jego. -Tutaj się zatrzymał się na chwilę i uśmiechnął się do olbrzyma.
- Możliwe, że pan Cienistoskrzydły chce abym to ja go reprezentował na tej uroczystości. - Powiedział to i zdjął kaptur z łba. Uśmiechnął się jeszcze szrzejej czekając na odpowiedź demona.

Trochę dodał coś od siebie aby ubarwić swoją opowieść. Przecież starznik nie musiał wiedzieć jak było naprawdę.

//Jam jest król Julian i moja jest władza! Tak swoja drogą jak Triss mogła wylać mi na głowę zawartość drinka, skoro zgniotła w dłoni naczynie? Mohawk 1:1 Perek.

- Kobiety...Mruknąłem pod nosem. Wróciłem do mojego apartamentu, gdzie przebrałem się. Pod elegancki stój założyłem lekki pancerz. Wysuszyłem włosy. Wziąłem w dłoń szklankę i otwartą butelkę whisky. Stałem i patrzałem nań przez chwilę. Długą chwilę. Uniosłem butelkę ku twarzy, w nozdrza wciągnąłem woń znakomitego alkoholu. Upiłem sporo z butelki. Pogrzebałem w moim plecaku. Wyjąłem dwa Bailsongi. Grawerowane ostrze i bogato zdobiona rękojeść wspaniale się prezentowała. Otworzyłem je rotacyjnym ruchem nadgarstka. Nie zacinały się. Włożyłem je do kieszeni spodni. Zszedłem na dół, w prost do piwnicy. Szukając nie wiadomo czego.

Usiadła i wypuściła gwałtownie powietrze które do tej pory wstrzymywała. Zauważyłą Lirena przy bramie i po jej minie można było dostrzec coś na kształt rozpaczy. Nic Kenji masz tutaj robote. Tylko spokojnie nie daj się wyprowadzić z równowagi. Wyprostowała się i troszeczke zmieniła swoją sukienke na mniej prowokującą. Jej pierś powoli unosiła się i opadała w rytm wdechów i wydechów. Miała nadzieje że... zanim dopóściła myśl do końca kazałe jej odejść

- Wszystko to brzmi wspaniale - skomentowała niegłośno. Słuchała go uważnie, ale nie odrywała wzroku od innych gości, zaczynając od tajemniczej kobiety, poprzez kolejnego przybysza i na oblanym alkoholem elfie kończąc.

Upiła ze swojego pucharka mały łyczek wina.
- Sądzę, że wrócę do swojej komnaty - szepnęła. - Dziękuję panu za towarzystwo, rada jestem. Ale tłum jednak dla mnie zbyt wielki, bym mogła czuć się swobodnie...

Czarnowłosy naciągnął kaptur jeszcze bardziej aby zasłonić całą twarz i to co się pod nią znajdowało. Mężczyzna wszedł na posiadłość i rozejrzał się po całym placu. Te dekoracje były dość ciekawie i takie... Nietypowe? Od razu skierował się w stronę drzwi do willi. Otworzył je i wszedł do środka. Rozwidlenie korytarzy. Stał w drzwiach tak chwilę wsłuchując się w otoczenie i już po chwili kierował się w stronę pomieszczenia gdzie grała głośna muzyka i słychać było rozmowy wielu osób.
Liren szedł powoli oglądając dekoracje wewnątrz willi. Te wszystkie instrumenty muzyczne, ich różne kształty i wielkości. Od razu domyślił się, że właściciel tego domu jest maniakiem muzyki. O ile sam nie gra na jakimś z nich.

Uniosła wzrok do góry. Nawet nie pofatygowała się by wstać. Jej mina nie wskazywała zupełnie nic tak jak marmurowy posąg, jej delikatna irytacje zdradził jedynie mocniejszy powiew wiatru który wdarł się do sali.
-SABRIELA... też nie pałam zadowoleniem że obie tu jesteśmy- podeszła do niej i wyszeptała na ucho- a może raczej mam powiedzieć Solaris, nie lubie przebywać z konkuręcja w jednym pomieszczeniu. Czego chcesz? Jeśli dobrze kombinuje ciepie złotko tez nie ma na liście... no chyba że jakimś cudem udało ci się w nią wkręcić.- Kątem oka mimowolnie obserwowała Lirena

Wróciłem pośpiesznie po gitarę, rzucając szklankę gdzieś daleko po wyjściu z piwnicy, starając się w nikogo nie trafić. Wróciłem z powrotem, szukałem pomieszczenia ze snu, po długich poszukiwaniach zacząłem grać, nucąc pod nosem
- Danza, danza, danza di fuoco e ghaccio.



//Wybacz, moja zapomnieć że jak MG mówi że drzewo ma 100 metrów wysokości i metr obwodu to tak jest. Ale to i tak jam jest Król Julian III.

- Przepraszam, ale nie ma nic tak ciekawego, co mogłabym o sobie opowiedzieć... może następnym razem.

Jak tylko weszła do swojego pokoju zauważyła nieznajomego mężczyznę, ale z jakiegoś powodu od razu wyczuła, że to Cormyr. Zsunęła szal z ramion, sięgnęła dłońmi do włosów z tyłu głowy, by upiąć je w bezładny kok, ułatwiając sobie przebieranie.
- Nie wiem, czy się udaje... nie znam się na takich imprezach - mruknęła. - Przywykłam raczej do zabaw, na których się cały czas tańczy szybkie rytmy i nie można złapać oddechu. Wiesz, z serii tych, co wszyscy wszystkich znają i wszyscy ze wszystkimi tańczą, popijając mocnym alkoholem. Rodzaj dzisiejszej imprezy sprawia, że ciągle odnoszę wrażenie, iż robię coś nie tak. Więc zwiałam~ poszłam, bo miałam nadzieję, że przynajmniej tańce będą...

- Nell 'immenso di una rima
Il mio canto invochera
Dei miei angeli la forza
Verso empie oscurita

Al creato senza tempo
Il mio io anelera
Il suo demone riflesso
Nell 'eterno fuggira Wpadłem w muzyczny trans, po chwili dotarło do mnie, że ktoś coś do mnie mówił.

- O witaj Eve. Zacząłem iść w stronę głosu z piwnicy.

- W takim razie wrócę tam, jak Thane wróci~ lubię tańczyć, nie chce mi się też spędzić całego wieczora w sypialni.
Zawirowała w miejscu, przytrzymała poły sukni. Po chwili siedziała już na krawędzi łóżka, przecierając szyję.
- W porządku, możesz być ze mną w obecnej formie. Będzie kogo zaciągnąć na parkiet - puściła mu oczko.

Uśmiechnełą się złowrogo... I niby co mi zrobisz złotko? Pamiętaj że to ja byłam najlepsza w "domu" pomyślała. Zaczeła się przechadzać i po jakiś 10 minutach stwerdziła że jednak biel jej nie pasuje i suknia momentalnie wyglądała jakby spływała z niej krew by pozostać czerwona. I tak sobie chodziła ogladając co ciekawego posiada gospodaż.

Liren złapał za kielich i upił z niego kilka łyczków. Mmm wino było znakomite. Odłożył kielich przed sobą i zdjął kaptur z głowy bo nie wypada siedzieć z kapturem na głowie. Rozejrzał się po obecnych tutaj osobach. Nie znał nikogo, a jedyna twarz jaką jeszcze pamiętał to była Kenji. Ale gdzieś znikła w tym wielkim tłumie. Czuł się trochę dziwnie i nieswojo. Był na imprezie u kogoś kogo nigdy jeszcze nie widział, nie mówiąc już nic o znajomości z właścicielem tej ogromnej willi. Siedział na krześle spoglądając tylko na wszystkich gości i próbując odgadnąć jakiej są rasy. Od czasu do czasu popijał wino i zagryzał winogronem które leżało przed nim.

// Mam grypę, w związku z czym moje odpisywanie może się troszkę przedłużać... Sorki, jeśli będę pisać mało treściwie.

Peri:

W piwnicy znalazłeś Eve. Siedziała i grała na flecie tak jak we śnie. Jedyną różnicą był brak piekielnych ogarów. Dziwna sprawa, kontury Jej postaci były "niewyraźne".

- Więc jednak się zjawiłeś... To milutkie. - odsunęła flet od ust. Zsunęła się z pudła na którym siedziała. - Wydajesz się być zaskoczony, coś nie tak?

Shila:

- W takim razie czas chyba stąd wyjść. Coś mi mówi że Thane zjawi się lada moment. - Cormyr podszedł do Ciebie, wyciągnął w Twoją stronę dłoń. - Pani pozwoli..

Kenji:

Bez dwóch zdań przykuwałaś uwagę. Zaledwie kilku przedstawicieli płci silnej nie zwróciło na Ciebie uwagi. Miałaś przeczucie, że niedługo Thane się zjawi..

Liren:

Wino skutecznie tłumiło te nieswoje uczucia. Tylko kilka osób spojrzało znacząco na Twój tatuaż, obecni byli na tyle różnorodni, że Twój tatuaż tylko odrobinę się wyróżniał.

----

Środek ogrodu został oświecony przez jasny snop światła. Wyłoniły się z niego dwie postacie. Znany niemal wszystkim demon Thane, oraz skrzydlata kobieta spełniające wszelkie kryteria by być nazwana anielicą.

- Hej wam... Zaczeliście beze mnie? O wy dziady. - Thane się zaśmiał, a z nim całe towarzystwo - A teraz przestańcie sie snuć, czas rozruszać tą imprezę!

Na scenę w głębi ogrodu wyszła kapela i zaczęła grać. Obecni uznali to za wystarczający powód by zacząć się bawić.

Przez chwile stałą i miała wrażenie że zaraz usnie
Nie no nawet wykłady Artiegi o ziołach są ciekawsze powiedziała w myślach i poprostu sobie poszła. Po paru krokach z początku cichutko później stopniowo coraz głosniej zaczeła śpiewać:
"Nothing I say comes out right,
I can't love without a fight,
no one ever knows my name.

When I pray for sun, it rains.
I'm so sick of wasting time,
but nothings moving in my mind,
inspiration cant be found.
I get up and fall but,

I'm Alive, I'm Alive, oh yeah,
between the good and bad is where you'll find me,
reaching for heaven.

I will fight, and Ill sleep when I die,
I'll live my life, I'm Alive!

Every lover breaks my heart,
and I know it from the start,
still I end up in a mess,
every time I second guess.

All my friends just run away,
when I'm having a bad day,
I would rather stay in bed, but I know there's a reason.

When I'm bored to death at home,
when he wont pick up the phone,
when I'm stuck in second place,
those regrets I cant erase.

Only I can change the end,
of the movie in my head,
there's no time for misery,
I wont feel sorry for me.

I'm Alive, I'm Alive, oh yeah,
between the good and bad is where you'll find me,
reaching for heaven.

I will fight, and Ill sleep when I die,
Ill live my hard life,
Ill live my life,
I'm Alive!"
>>KLIK<<

- Niewyraźnie wyglądasz. Rozchorowałaś się ? Uśmiechnąłem się do do niej. Podszedłem bliżej, położyłem jej dłoń na ramieniu.
- To mój standardowy wyraz twarzy, dwie przedstawicielki płci pięknej mnie zdenerwowały więc tak wyglądam.

Uśmiechnęła się lekko, poprawiła trochę fryzurę i narzuciła na ramiona szal, nie chcąc by głębokie wycięcie z tyłu ukazało komukolwiek niemiłe znamię na plecach. Podała Cormyrowi rękę.
Mimo że szli tańczyć, czuła się dziwnie. Tam było... zbyt oficjalnie.
- Prowadź.

Liren się uspokoił gdy zauważył, że nie ściąga na siebie uwagę wszystkich tu zebranych. Nagle pojawił się właściciel willi, a wraz z nim jakiś anioł. To było trochę dziwne, że się zaprzyjaźnili. Wreszcie Thane jest demonem nie?
Czarnowłosy nie zawracał sobie tym głowy. Najwidoczniej mieli ważne powody aby się przyjaźnić. Liren wsłuchiwał się w grę kapeli. Nie miał co robić za bardzo, nawet się nie mógł przywitać z właścicielem bo go nie znał. Siedział więc na krześle popijając wino i zajadając się winogronem.

Kenji:

Gdy zatraciłaś się w sobie tylko znanej melodii i śpiewie straciłaś poczucie świata zewnętrznego. Gdy otworzyłaś oczy zauważyłaś, że osoby które jeszcze kilka minut temu były tuż obok zniknęły, zostało tylko dwóch mężczyzn, którzy wydawali się być czymś rozbawieni. Jeden z nich się zaśmiał, drugi rzucił - Nie przeszkadzaj sobie mała. Kabaret pierwsza klasa. - zawtórował pierwszemu śmiechem, po czym obaj wstali i wciąż śmiejąc się dołączyli do reszty imprezowiczów w centrum ogrodu.

Peri:

To nie wyglądało na jakąś iluzję optyczną, ani sztuczkę. Gdy dotknąłeś Jej ramienia poczułeś Jej ciepłą skórę. - Nie mój Kochany, ze mną wszystko w najlepszym porządku, mam nadzieję że u Ciebie również..
- Przejdźmy jednak do spraw istotniejszych. Wiesz czemu tu jesteś, spotkaliśmy się w Twym śnie... Jesteś gotów na powtórkę? - spojrzała Ci drapieżnie w oczy, co wzbudziło w Tobie ogień. Wskazała ruchem głowy orientacyjnie kierunek ogrodu.

Shila:

Cromyr z wdziękiem poprowadził Cię do ogrodu. Widać smok z wiekiem stetryczał, bo zachowywał się strasznie oficjalnie. Gdy znaleźliście się przy gronie szalejących gości, On wyprostował się, objął w talii i wyprostował drugą rękę by rozpocząć .. walca. Usłyszałaś z daleka śmiech pewnego znanego Ci demona, który zapewne zauważył tą sytuację... ( )

Liren:

Większość gości bawiła się w najlepsze. Po dwu-trzech kawałkach, usiadła koło Ciebie dziewczyna o bardzo subtelnych rysach, prawdopodobnie jakaś wysoko urodzona elfka. - Siedzisz tak sam od samego początku, obserwowałam Cię. Nie znasz tu nikogo, czy poprostu jesteś nieśmiały? - zapytała ciepłym tonem.

----

Thane bawił się w najlepsze, a po kilku kawałkach wskoczył na scenę i na kilka chwil zastąpił gitarzystę. - Tak tylko chciałem się upewnić, że usłyszycie porządny kawałek... - odwrócił się do gitarzysty i puścił oczko, po czym zagrał szybką nutę, za którą na początku ledwo nadążała reszta muzyków. Zabawa trwała w najlepsze, nic nie wskazywało na to żeby miała się prędko skończyć... o ile wogóle.

- ...
Walc. Zaczęła się zastanawiać, czy Cormyr w ogóle rozumiał pojęcie dobrej zabawy. Kiedy usłyszała znajomy rechot, spaliła buraka i subtelnie nadepnęła smokowi na palce.
- Mógłbyś niego... wyluzować?

Po chwili muzyka przyspieszyła. Jakby nie patrzeć, był to czynnik sprzyjający. Kel Wyrwała się z drętwego uścisku, złapała partnera za obie dłonie i zaczęła wywijać w klimacie odpowiednim dla brzmiącej muzyki.

Rozejrzała się. Nikogo nie znała. Gdzieś w tle mignęła jej twarz Garena, który szalał już z inną dziewczyną.

- Powtórkę czego? "Zaklinania" piekielnych ogarów czy może dzisiaj cerbery albo koszmary? Uśmiechnąłem się lekko. Wyciągnąłem dłoń w jej stronę.
- Więc prowadź, cokolwiek ma to oznaczać

Liren jeszcze chwile siedział wpatrzony w wszystkich gości po czym elfka podeszła do niego. On spojrzał na nią i się serdecznie uśmiechnął.
- Raczej to pierwsze. Nie znam tu nikogo, no może jedna czy dwie osoby.
Patrzył się w oczy elfki i zerwał winogrona i włożył do buzi. Szybo go pogryzł i przełknął.
- A dlaczego tak piękna panienka jeszcze nie jest na parkiecie?- Powiedział czarnowłosy i wystawił ku niej rękę zapraszając ją do tańca.

//ok... coś mi mówi że ta kolejka ominie Kenji. Była dosłownie 5 minut po tym jak napisałem ostatniego posta, a spóźnia się już drugi dzień... show must go on

Liren:

- Bo właśnie z niego wróciła, była jednak ciekawa czemu nie ma tam Ciebie... - zachichotała, po czym wraz z nową towarzyszką ruszyliście poszaleć.
Na zabawę nie składało się nic co można by jednoznacznie sklasyfikować jako konkretny styl tańca, więc nie było żadnych problemów z plątającymi się nogami. Zdołałeś wychwycić jedną parę chłodnych oczu, ale zapewne był to poprzedni partner Twojej zdobyczy.. czy raczej ofiara drapieżnika.

Peri:

- Nim wyjdziemy z tej piwnicy mój Kochany - zatrzymaliście się - nim wyjawię Ci moje pełne imie, nim zrobimy tutaj prawdziwą krwawą imprezę... Musisz to wreszcie poczuć w swoich żyłach. - powiedziała cichym tonem, po czym zbliżyła się tak, by Cię pocałować, ale faktycznie ugryzła Cię w okolice obojczyka. Poczułeś ogień, nie taki który wypala, ale ten który jest młody i huczący.. ten, którym można zarazić każdą duszę. Poczułeś ten ogień, poczułeś go tyle, że musiałeś się nim podzielić, musiałeś zarazić ogniem, agresją, wściekłością i pasją wszystkich w zasięgu krzyku i wtedy... Odsunęła głowę i spojrzała Ci w oczy.
- Wreszcie wiesz czego naprawdę od Ciebie oczekuję... Jeśli tylko się zgodzisz, zabiorę Cię na scenę, która stoi w samym środku ogrodu..

Shila:

Cromyr ... bez dwóch zdań próbował się dostosować, szło mu "kanciato". Starał się wyrwać z prawdopodobnie przez wieki wyuczonej ramy, co dawało dość dobry efekt im dłużej się starał.

Po kilku kawałkach jednak....

---

Thane zaraz po skończeniu swojego utworu rozbił Blaze o podłogę sceny, po czym wyskoczył na publiczność, która wyciągnęła ręce, by go utrzymać. Po niedługiej jednak chwili wylądował na ziemi, tuż obok Cormyra.
- Moja kolej jaszczurko, zmarnowałeś wystarczająco długą część tej imprezy Shili... - powiedział, a Cormyr tylko wzruszył ramionami. Smok skłonił się arii, po czym gdzieś się ulotnił. - No Maleńka, obiecałaś mi ten taniec!

Po kilku kawałkach z Cormyrem tańczyło się już całkiem przyjemnie, nawet się rozkręcił. Właśnie się okręciła, a kiedy stanęła znów prosto do swojego partnera, okazało się, że uległ zmianie.
- Ooo, przyznaję, że się nie spodziewałam.

Uśmiechnęła się lekko, skinęła jeszcze głową Cormyrowi.

- Wcale nie uważam, że był złym partnerem.

- Rzeź? Rzeź nie jest w moim stylu... Nie wiem co dało to ugryzienie, ale czuje... żądze. Wyjąłem dwa największe sztylety jakie miałem przy sobie, długie na jakieś dwadzieścia, może dwadzieścia pięć centymetrów ostrza błyszczały się nienaturalnym blaskiem. Nie były to zdobione sztylety, jakie zwykłem nosić. Były to zaostrzone kawałki litej, twardej, hartowanej stali. Stworzone tylko do zabijania... no i może do obierania warzyw.
- Nawet z bram raju widziałem drogę do piekła, tylko teraz rozumiem, byłem przy bramach piekła. Prowadź, niech zacznie się danse la macabre.
Już stałem przy drzwiach, obróciłem się i niepewnie spojrzałem na Eve.
- To normalne że mam ochotę wyrwać komuś bijące serce i wykąpać się w krwi ?

Liren próbował nadążyć za muzyką i nie zaliczyć żadnej wtopy. Nawet w miarę dobrze mu to wychodziło. Zignorował osobę która dziwnie na niego patrzyła. Skupił się jedyne na kobiecie i melodii w której rytm tańczyli.
-Przepraszam, że się nie przedstawiłem. Jestem Liren.- Powiedział czarnowłosy wpatrując się głęboko w oczy elfki.
- Przepiękne ma pani oczy. -Powiedział półbóg. Wiedział, że nie był to najlepszy tekst na podryw ale stwierdził jedynie fakt jakim było to iż kobieta miała oczy o głębokim i pięknym kolorze.